Podobnie jak w zeszłym roku rusza kolejna edycja festiwalu Windowisko organizowanego przez – MDK Integracyjny Klub Artystyczny Winda. 19 października w Teatrze Miniatura odbędzie się „Dzień dramatyczny” poświęcony omówieniu wyników konkursu na dramat oraz dyskusja poruszającą temat kondycji współczesnego dramatu.
Do konkursu w dziale „sztuki autorskie” zakwalifikowało się 8 zespołów: Teatr Miedzy Innymi z Olsztynka ze spektaklem „Zupa”, Teatr Terminus A Quo z Nowej Soli – „Czarne Jaja”, Teatr Kreatury z Gorzowa Wielkopolskiego, Kampania Teatralna Mamro z Warszawy „Bolero opus 13”, Teatr Zielony Wiatrak z Sopotu– „Drapacze Chmur”, Studio Teatr Office Box z Warszawy– „Stąd do Ameryki”, Teatr Sióstr Fijewskich z Warszawy ze spektaklem „Skarpetka”, Teatr Narybek From Poland z Częstochowy– „Istota Bycia Cool”. Będzie je można zobaczyć w Teatrze Miniatura w Gdańsku 20 i 21 października.
W jury festiwalu zasiądą min: Andrzej Sadowski – performer, reżyser, twórca Teatru Mandala (obecnie Stowarzyszenia Mandala), oraz Michał Kowalski – aktor Teatru Wybrzeże. Codziennie po wszystkich pokazach odbędą się omówienia spektakli, będące punktem wyjścia do ogólnej refleksji na temat współczesnego teatru niezależnego. Założeniem organizatorów jest uaktywnienie artystów do tworzenia teatru opartego na słowie. Wśród tendencji w teatrze niezależnym zdecydowanie ujawnia się ostatnio odchodzenie od tekstu w kierunku obrazu i ruchu. Windowisko ma za zadanie promowanie teatru, który wykorzystuje słowo jako punkt wyjścia do realizacji spektaklu. Organizatorzy mają nadzieję, że dyskusja na temat spektakli poprowadzona przez doświadczonych krytyków teatralnych może być źródłem inspiracji dla twórców oraz umożliwi im zobaczenie siebie w szerszym kontekście zarówno historycznym, jak i ideowym.
Gościem Festiwalu Windowisko będzie monodram na podstawie teksu Remigiusza Grzeli „UWAGA – ZŁE PSY” w wykonaniu Małgorzaty Rożniatowskiej, reżyseria Michał Siegoczyński.Uroczyste ogłoszenie werdyktu jury odbędzie się w niedzielę, 22 października, w Teatrze Miniatura. Ogromną część publiczności festiwalu Windowisko są studenci i absolwenci trójmiejskich wyższych uczelni.
Klub Festiwalowy: Stacja Deluxe
Informacje o zespołach.Studio Teatr Office Box„Stąd do Ameryki” Scenariusz na podstawie wspomnień Davida Andriyana i tekstów własnych: Jerzy Lach.
Reżyseria: Jerzy Lach
Występuje: David Andriyan
Sztuka opowiada o ludziach, którzy musieli opuścić swój kraj. Bohater jest młodym Ormianinem, który mieszka w Polsce. Urodził się w Baku /obecnie Azerbejdżan/ obywatelstwo i paszport ma ukraińskie, a chciałby pozostać w Polsce. Czuje się Polakiem, ale nikt go tu nie chce. Zadaje sobie pytanie Kim jestem? Jest uchodźcą, który znalazł się w sytuacji bez wyjścia. Prawda sceniczna staje się prawdą życiową, ponieważ aktor to autentyczny Ormianin, który jest jednocześnie autorem wspomnień, na podstawie których powstał scenariusz. Historia opowiadana w spektaklu staje się przez to niezwykle autentyczna. Dramat postaci wykreowanej w monodramie polega na tym, że w obecnej sytuacji, zagrożenia terroryzmem, każdy uchodźca o ciemnej karnacji skóry staje się podejrzanym numer jeden /przypadek zastrzelonego Brazylijczyka w Londynie/. Bohater monodramu, a tym samym aktor grający postać Ormianina doświadczyli tego na własnej skórze, tutaj w Polsce.
Spektakl wyróżniono podczas IV Ogólnopolskiego Przeglądu Monodramu Współczesnego w Starej ProchOFFni w kwietniu br.
Teatr Sióstr Fijewskich„Różowa skarpetka”Występują:
Paulina Włosowska i Agata Fijewska
Scenariusz i reżyseria:
Natalia Fijewska-Zdanowska
Dwie gimnazjalistki wracają od koleżanki. Powoli ze zwykłej rozmowy o zabawie w gronie znajomych wyłania się przerażający i drastyczny obraz. Co zdarzyło się naprawdę na niewinnej z pozoru imprezie? Dlaczego nikt nie zareagował na poniżający akt seksualny za drzwiami sypialni nieobecnych rodziców? I kto jest winny?
„Różowa skarpetka” to kameralny spektakl – intymna opowieść o zagubionych dzieciach współczesności. To kolejne po „Głuchoniemocy” przedstawienie sióstr Fijewskich, poruszające problem samotności młodych ludzi, urodzonych pod koniec lat osiemdziesiątych.
Teatr Miedzy Innymi„Zupa”
Występują:
Justyna Dąbrowska, Marcin Gałązka
Reżyseria: Witold Jędrzejczak
Małżeństwo. On żyjący schematami. Dom, praca, dom...i na obiad zupa. Ona znudzona nostalgią, szarością swego związku, chce coś zmienić...przy zupie. Łączy ich zupa... Dzieli ich zupa...Niezależnie od nastroju, kłótni, czy radości – towarzyszy im zupa! Symbol domowego ogniska, przy którym zawsze siadają razem i rozmawiają lub milczą. Zupa jako pretekst do wspólnego dialogu...Nie ważne są problemy czasem wyssane z palca, nie ważny jest alkoholizm bohaterki, nie ważne są zdrady, bijatyki, miłość i nienawiść...Byle by była na obiad zupa. Choćby za słona...
Teatr Narybek From Poland„Istota Bycia Cool”
Występują:
Katarzyna Zalewska, Małgorzata Białek, Katarzyna Gorczyca, Katarzyna Targońska, Paweł Ziegler
Reżyseria i tekst: Jarosław Filipski
Teatr Narybek From Poland to grupa tworząca pod okiem szefa artystycznego Teatru From Poland (www.teatrfrompoland.art.pl) Jarosława Filipskiego. Pierwszym spektaklem, który pojawił się pod nazwą Narybek From Poland był monodram „Tutaj nas jeszcze nie było”, napisany przez Filipskiego dla Ani Biernackiej, nagradzany i oglądany w wielu większych
i mniejszych miastach naszego kraju.
„Istota Bycia Cool” to owoc pracy z uczestnikami warsztatów teatralnych prowadzonych przez tego samego Filipskiego z młodzieżą z Młodzieżowego Domu Kultury w Katowicach
i Mysłowickiego Ośrodka Kultury i Sztuki „Trójkąt” w Mysłowicach.
Autorstwo spektaklu jest zbiorowe, a inspiracji można się doszukiwać w otaczającej rzeczywistości i współczesnej literaturze.
Żyjemy w czasie McPracy i najczęściej jest to pierwszy rodzaj zatrudnienia, z jakim spotyka się młodzież. Zostawia to niezatarty ślad, wrażenia traumatyczne. Można się im przeciwstawić, jednak często młodzi ludzie myślą, że trzeba się przystosować. Wielu tak robi i staje się trybikiem w maszynie…
Spektakl otrzymał II nagrodę na Ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Aktorskiej Rybnik 2006 oraz zaproszenie do udziału w Łódzkich Spotkaniach Teatralnych - w grudniu 2006.
Kompania Teatralna Mamro„Bolero opus 13”Występują:
Katarzyna Pawela, Agnieszka Zalewska, Marcin Turek, Agnieszka Ludwinia, Jakub „Żaba” Jankowski, Jacek Jabłoński, Katarzyna Pieciuk, Paweł Mitrowski, Tomasz Mitrowski, Roman Dłużewski, Daria Bojkowska, Iwona Wyżga
Reżyseria i tekst: Grzegorz Reszka
Satyryczno- groteskowa opowieść filozoficzna o pewnej bardzo dziwnej orkiestrze, zanurzona mocno w odmętach otaczającego nas na co dzień absurdu.
Teatr Zielony Wiatrak„Drapacze chmur”Występują: Bartosz Frankiewicz, Marek Brand
Autorzy tekstu – Marek Brand, Bartosz Frankiewicz
Muzyka i wykonanie na żywo – Kuba Muller
Reżyseria: Marek Brand
Artyści deklarują, że to spektakl polityczny… Polityczny, bo opowiada o Polakach, którzy marzą, a ich marzenia prowadzą na emigrację. Czasami marzeniem jest wielka miłość, czasami po prostu para nowych butów. Oba są równie ważne. Niełatwa rzeczywistość ekonomiczna i społeczna, w jakiej znajdują się bohaterowie "Drapaczy" sprawia, że oba są trudne do zrealizowania. Czy walka o marzenia jest walką z wiatrakami?
Wyjątkowo autorem tekstu do spektaklu nie jest sam Marek Brand – założyciel i reżyser Teatru Zielony Wiatrak. Tym razem zaprosił do współpracy jednego ze swoich aktorów: Bartka Frankiewicza. Dzięki temu powstały tekst opowiada o problemie emigracji z perspektywy dwóch pokoleń: rocznika 65 i 78.
Szukając pracy i nieba"Drapacze chmur" w reż. Marka Branda w Teatrze Zielony Wiatrak w Sopocie. Pisze Agata Kirol w Gazecie Wyborczej - Trójmiasto.«Teatr Zielony Wiatrak w sobotę pokazał w sopockim Teatrze na Plaży spektakl "Drapacze chmur" w reżyserii Marka Branda. Dramat napisany wspólnie przez Branda i Bartosza Frankiewicza okazał się bezlitosnym komentarzem do współczesnej sytuacji polskiego społeczeństwa.
Dobrze rozumiany minimalizm scenograficzny jak zwykle w spektaklach Zielonego Wiatraka i tym razem okazał się wyjątkowo celnym chwytem teatralnym. Kanwą sztuki jest rozmowa dwóch bezrobotnych Polaków - w udanych rolach wystąpili autorzy sztuki Marek Brand i Bartosz Frankiewicz. Pokazują się oni w różnych sekwencjach, poprzedzonych zaciemnieniem i zmianą muzyki odtwarzanej na scenie przez Kubę Müllera. Dialog tych przerażonych rzeczywistością i zniechęconych jałowością swego trudu ludzi to właściwie opowieść o losie wielu, którzy borykają się z problemem braku zatrudnienia na co dzień. Prośba bohatera o niebo na ziemi, które miałoby wprowadzić w końcu raj normalności i spokoju o jutro, trochę straszy. Straszy zwłaszcza dlatego, że w prześmiewczych komentarzach bohaterów są wciąż obecni dobrze nam znani panowie, powtarzający na mównicach sejmowych swoje "my rządzimy praworządnie i sprawiedliwie". Przywołany w spektaklu cytat z Mickiewicza, pewnie bliski każdemu emigrantowi polskiemu - "do tych pól malowanych zbożem rozmaitem" - wzbudzał jedynie szydercze rozbawienie. Podobnie było w przypadku przedstawionych na scenie rozmów grającego w golfa angielskiego snoba z polskim pracownikiem sezonowym. Wygłaszają oni opinie o pewnym kraju, o którym, oprócz kilku znanych nazwisk, nic dobrego powiedzieć nie można.
Dziwnie szybko minął gorzki śmiech publiczności z bezradnych zabiegów bohaterów o uzyskanie pracy ("I'm looking for a job, sir" ) i ich nauki, złotych sentencji w języku angielskim. Zostało rozżalenie, trochę poczucia absurdu i beznadziei, do której coraz bardziej przyszło nam się przyzwyczajać. Choć miejscami agresywny i odnoszący się do aktualnej sytuacji w kraju ten komentarz dzisiejszej rzeczywistości politycznej jest w teatrze potrzebny. Kto wie, może funkcja teatru jako trybuny społecznej powraca dziś do łask. "Drapacze chmur" to tytuł dramatu przywołujący charakterystyczny znak dobrego miejsca pracy, i jednocześnie coś, co chciałby osiągnąć bohater sztuki. Prosi on londyńskiego pracodawcę o posadę drapacza chmur. Sięgnąć nieba na ziemi to według autorów sztuki marzenie każdego z nas. Marzenie to jest o tyle nierealne, że wielu ludziom żyjącym w kraju pomiędzy Rosją a Niemcami zostało jeszcze dużo pięter do osiągnięcia zwykłego dostatku i stabilizacji.»
"Szukając pracy i nieba"
Agata Kirol
Gazeta Wyborcza - Trójmiasto nr 124
29-05-2006
Teatr TERMINUS A QUO„Czarne jaja”Wystepują: Justyna Stasik, Ania Młynarczyk, Ewelina Szymańska, Marek Pisarczyk, Edward Gramot.
Reżyseria: Edward Gramot
„Czarne jaja” to kolejne teksty autorskie Edwarda Gramonta, który kolejny raz bezkompromisowo rozprawia się z otaczającą go rzeczywistością z pozycji młodego człowieka. Nie mamy tu do czynienia ze sceną, która dostarcza widzowi jedynie taniej rozrywki, w tym spektaklu wszystko postawione jest na ostrzu noża: uwarunkowania społeczne w kraju, w którym żyją główne postacie dramatu, stosunki i stosuneczki pomiędzy postaciami, manieryzm epoki „bezbarwnych wartości” ( cokolwiek by to znaczyło). Spektakl ten poprzez prostotę i „grę” wprost, stawia tak aktora jak i widza w sytuacji konfrontacyjnej - bez maski. Smak potrawy (czarne jaja) jest tak wyszukany, że trudno o lepsze danie, chociaż kotlecik schabowy w tej konfrontacji ma się jakby lepiej - może jakby więcej zachwycić. No i na koniec: nie ma niestety w tym daniu nic dla wegetarian (brak zakończenia).
Teatr Kreatury„Czeczenki”Występują: Ewa Pawlak i Marta Pohrebny-Karcz
Reżyseria: Przemek Wiśniewski
Tekst: Jarosław Filipski
Plantacja Teatralna Teatru Realistycznego"Jak być dobrym Indianinem"Występują: Kaśka Chojecka, Iwona Konecka, Mariusz Mietliński, Kasia Pągowska, Anka Sadowska, Monika Więcek
Reżyseria: Robek Paluchosky i Ilona Stępniewska
Nowy skład plantacji debiutuje na scenie obrazem o idiotycznych schematach, mnożących się podziałach i iluzorycznych wyborach, przed jakimi stają, w świecie, który ich atakuje. Impulsem wypowiedzi stał się esej Umberto Eco “Jak być Indianinem” z 1975 roku, który naszym zdaniem pozostaje pojemną metaforą rzeczywistości, w jakiej przyszło nam żyć... i umierać, za co?
Gościem Festiwalu Windowisko będzie monodram na podstawie teksu Remigiusza Grzeli „UWAGA – ZŁE PSY” w wykonaniu Małgorzaty Rożniatowskiej, reżyseria Michał Siegoczyński. (opis w załączniku)Prezentacje konkursoweTeatr Miedzy Innymi, Teatr Terminus A Quo, Kompania Teatralna Mamro, Teatr Kreatury, Teatr Sióstr Fijewskich, Teatr Office Box, Teatr Narybek fom Poland, Teatr Zielony Wiatrak, Plantacja Teatralna Teatru Realistycznego.
Impreza towarzyszącaRemigiusz Grzela „UWAGA – ZŁE PSY” monodram w wykonaniu Małgorzaty Rożniatowskiej, reżyseria Michał Siegoczyński, światło Piotr Pawlik, scenografia Wojciech Stefania, opracowanie muzyczne Zbigniew Bieńkowski.
ProgramCzwartek, 19 październikaTEATR MINIATURA, Gdańsk, ul. Grunwaldzka 16
17.00 – uroczyste ogłoszenie wyników III edycji „Konkursu na dramat”
17.15 – próba czytana nagrodzonego dramatu
18.30 – dyskusje o dramacie
Piątek, 20 październikaTEATR MINIATURA, Gdańsk, ul. Grunwaldzka 1617.00 – uroczyste otwarcie VIII OFSA Windowisko
17.10 – Zupa Teatr Między Innymi (sala prób)
18.00 – Istota bycia cool Teatr Narybek From Poland (sala kameralna)
19.00 – Stąd do Ameryki Teatr Office Box (sala prób)
19.45 – Czarne jaja Teatr Terminus A Quo (sala kameralna)
21.00 – Monodram „Uwaga złe psy” (sala widowiskowa) impreza towarzysząca
22.00 – Omówienie spektakli konkursowych
Sobota, 21 październikaTEATR MINIATURA, Gdańsk, ul. Grunwaldzka 1616.00 – Jak być dobrym Indianinem Plantacja Teatralna Teatru Realistycznego (sala kameralna)
17.00 – Różowa Skarpetka Teatr Sióstr Fijewskich (sala prób)
18.00 – Bolero opus 13 Kompania Teatralna Mamro (sala kameralna)
19.00 – Czeczenki Teatr Kreatury (sala prób)
20.00 – Drapacze Chmur Teatr Zielony Wiatrak (sala kameralna)
21.00 – Omówienie spektakli konkursowych
22.30 – Odczytanie werdyktu VIII OFSA Windowisko
W jury festiwalu zasiądą: Edward Wojtaszek – reżyser, tłumacz, dziekan Wydziału Wiedzy o Teatrze Akademii Teatralnej w Warszawie, założyciel działającej w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych Pracowni "Teatr", Andrzej Sadowski – performer, reżyser, twórca Teatru Mandala (obecnie Stowarzyszenia Mandala), oraz Michał Kowalski – aktor Teatru Wybrzeże. Codziennie po wszystkich pokazach odbędą się omówienia spektakli, będące punktem wyjścia do ogólnej refleksji na temat współczesnego teatru niezależnego.
