Foucault przenosząc metodę „genealogiczną” na obszar nauk społecznych, wyodrębnia episteme - zbiór anonimowych, historycznych, zawsze określonych w czasie i przestrzeni reguł, które determinują w danej epoce i dla danego obszaru społecznego, ekonomicznego, geograficznego lub językowego warunki działania. Rezygnując z wielkiej narracji, dopuszcza do głosu mikrohistorie uwikłane w konteksty wiedzy - władzy - wzroku. Otwiera przestrzeń do analiz społeczeństwa informacyjnego i kultury obrazu, widzialnego i niewidzialnego. Historia, dokument, miejsce, region
Prowadzenie; Ewa i Elzbieta Okroy.
