Zjeżdżając do Toskanii zboczami Apeninów dostrzegamy, że niebo nabiera tu magicznej śródziemnomorskiej barwy. Łagodne wzgórza pocięte są precyzyjną siatką pól i winnic, przyrodę uszlachetnia praca i inteligencja ludzi, a między polami rozrzucone są wytwórnie win, tłocznie oliwy i najprzeróżniejsze warsztaty.
W Toskanii wszystko jest proste, precyzyjne, mocne, prostolinijne i doprawione zdrowym humorem.
Kuchnia toskańska odznacza się wiejską prostotą, ale zarazem jest arystokratycznie wymagająca, jeśli chodzi o jakość surowców i sposoby przyrządzania.
Toskania lubi wszystko, co pachnie, co świeże i chrupiące dociera z farmy prosto na talerz.
Przygotujemy pasta e fagioli (zupa fasolowa)
panzanella (przekładaniec z chleba, warzyw i tuńczyka)
risotto al tartufo (risotto z truflami)
tonno ubriaco alla livornese ( pijany tuńczyk z Livorno)
frittelle di riso per S. Giuseppe (placuszki z ryżem na św. Józefa)
Podczas warsztatów pracujemy indywidualnie, są jednak potrawy, które wymagają więcej czasu (wtedy dzielimy się na małe grupy).
Treść tworzona na podstawie materiałów prasowych organizatora.
