„Wieczór trzech króli” - Teatrul National, Craiova, Rumunia
Rumuński “Wieczór Trzech Króli” utrzymany jest w klimacie cudowności i nierealności. To jednocześnie koncert i przedstawienie: opowieść o sile i szkodliwości fantazji, o jej niebezpiecznej stronie, o pomieszaniu płci i osób, o chaosie przestrzeni i czasu.
Spektakl często interpretowany jest przez pryzmat najnowszej historii Rumunii, ale i tu wkrada się dwuznaczność. Sam reżyser mówi bowiem: „Stratą czasu byłoby doszukiwanie się w tej opowieści klimatu Bałkanów. Iliria nie istnieje, tak samo jak Polska Ubu Króla Alfreda Jarry’ego. Przestrzeń tej Ilirii jest zarazem otwarta i zamknięta”. Silviu Purcarete przebrał aktorów w stroje współczesne, a akcję przeniósł do XIX-wiecznego hotelu, w którym każda z przestrzeni wydzielona jest poprzez szklane drzwi. Dużo tu przypadkowej przemocy, okazjonalnych gagów scenicznych, będących komediowymi uderzeniami. Błazeński czarny humor dopełniają napisy na ekranie, co daje makabryczny i nieudolnie wzniosły efekt
Sztuka ta została napisana przez Szekspira w pośpiechu, pod koniec karnawału – właśnie na „Wieczór Trzech Króli”, gdy milknie gwar zabaw i uciech. Jest w niej przeczucie końca, melancholia i smutek, jest słodka i gorzka zarazem.
Impreza w ramach X Festiwalu Szekspirowskiego
Rumuński “Wieczór Trzech Króli” utrzymany jest w klimacie cudowności i nierealności. To jednocześnie koncert i przedstawienie: opowieść o sile i szkodliwości fantazji, o jej niebezpiecznej stronie, o pomieszaniu płci i osób, o chaosie przestrzeni i czasu.
Spektakl często interpretowany jest przez pryzmat najnowszej historii Rumunii, ale i tu wkrada się dwuznaczność. Sam reżyser mówi bowiem: „Stratą czasu byłoby doszukiwanie się w tej opowieści klimatu Bałkanów. Iliria nie istnieje, tak samo jak Polska Ubu Króla Alfreda Jarry’ego. Przestrzeń tej Ilirii jest zarazem otwarta i zamknięta”. Silviu Purcarete przebrał aktorów w stroje współczesne, a akcję przeniósł do XIX-wiecznego hotelu, w którym każda z przestrzeni wydzielona jest poprzez szklane drzwi. Dużo tu przypadkowej przemocy, okazjonalnych gagów scenicznych, będących komediowymi uderzeniami. Błazeński czarny humor dopełniają napisy na ekranie, co daje makabryczny i nieudolnie wzniosły efekt
Sztuka ta została napisana przez Szekspira w pośpiechu, pod koniec karnawału – właśnie na „Wieczór Trzech Króli”, gdy milknie gwar zabaw i uciech. Jest w niej przeczucie końca, melancholia i smutek, jest słodka i gorzka zarazem.
| [foto1] | [foto2] | [foto3] |
| zdjęcia PajRys |
Impreza w ramach X Festiwalu Szekspirowskiego