Dorota Masłowska
adaptacja i reżyseria: Agnieszka Lipiec-Wróblewska
występują: Karolina Adamczyk, Monika Chomicka, Katarzyna Kaźmierczak, Magdalena Schejbal, Eryk Lubos
projekcje filmowe: Maria Zbąska, Kazimierz Zbąski, montaż filmowy Radka Franczak, kostiumy Mirosław Kaczmarek, choreografia Rafał Dziemidok, opracowanie muzyczne: Andrzej Smolik, muzyka Cool Kids of Death, asystent reżysera Magdalena Schejbal
prapremiera 3 października 2003 roku na Festiwalu Prapremier w Teatrze Polskim w Bydgoszczy
Teatr Malarnia w Gdańsku
spektakl trwa 1 godz. 30 min. (bez przerwy)
Zapowiada się zadyma.
„Dziennik Bałtycki”
Agnieszka Lipiec-Wróblewska, autorka adaptacji i reżyserka „Wojny polsko-ruskiej pod flagą biało-czerwoną” w Teatrze Wybrzeże, pragnie opowiedzianą w książce historię przenieść na scenę za pośrednictwem monologów bohaterów. Najbardziej interesuje ją rzeczywistość, która jest zawarta w języku postaci, w stylu ich wypowiedzi. W powieści to nie zachowania bohaterów przełamują tabu, lecz sam język. Język powieści łamie zasady poprawności języka polskiego, stanowi jednak szczególną wartość artystyczną. Ten język pozwala odgadnąć co wpływa na życie bohaterów, co jest dla nich zagrożeniem, co stanowi o ich sprzeciwie wobec tandety i kiczu świata. Agnieszka Lipiec-Wróblewska pragnie zrobić spektakl o niezgodzie na rzeczywistość.
To język całkowicie ukształtowany przez nową polska rzeczywistość. Ale Masłowska nie tworzy żadnej imitacji. Raczej tworząc portret tego języka poddaje go od razu błyskotliwej i głębokiej analizie. „Wojna polsko-ruska” cała zawarta jest w języku. Nie w anegdocie, nie w dziejach podbojów samczych Silnego.
Piotr Gruszczyński „Tygodnik Powszechny”
Idzie młode. [...] Mówiąc fonetycznym językiem bohaterów „Wojny polsko-ruskiej...”, Masłoska rzondzi.
Wojciech Staszewski „Gazeta Wyborcza”
adaptacja i reżyseria: Agnieszka Lipiec-Wróblewska
występują: Karolina Adamczyk, Monika Chomicka, Katarzyna Kaźmierczak, Magdalena Schejbal, Eryk Lubos
projekcje filmowe: Maria Zbąska, Kazimierz Zbąski, montaż filmowy Radka Franczak, kostiumy Mirosław Kaczmarek, choreografia Rafał Dziemidok, opracowanie muzyczne: Andrzej Smolik, muzyka Cool Kids of Death, asystent reżysera Magdalena Schejbal
prapremiera 3 października 2003 roku na Festiwalu Prapremier w Teatrze Polskim w Bydgoszczy
Teatr Malarnia w Gdańsku
spektakl trwa 1 godz. 30 min. (bez przerwy)
Zapowiada się zadyma.
„Dziennik Bałtycki”
Agnieszka Lipiec-Wróblewska, autorka adaptacji i reżyserka „Wojny polsko-ruskiej pod flagą biało-czerwoną” w Teatrze Wybrzeże, pragnie opowiedzianą w książce historię przenieść na scenę za pośrednictwem monologów bohaterów. Najbardziej interesuje ją rzeczywistość, która jest zawarta w języku postaci, w stylu ich wypowiedzi. W powieści to nie zachowania bohaterów przełamują tabu, lecz sam język. Język powieści łamie zasady poprawności języka polskiego, stanowi jednak szczególną wartość artystyczną. Ten język pozwala odgadnąć co wpływa na życie bohaterów, co jest dla nich zagrożeniem, co stanowi o ich sprzeciwie wobec tandety i kiczu świata. Agnieszka Lipiec-Wróblewska pragnie zrobić spektakl o niezgodzie na rzeczywistość.
To język całkowicie ukształtowany przez nową polska rzeczywistość. Ale Masłowska nie tworzy żadnej imitacji. Raczej tworząc portret tego języka poddaje go od razu błyskotliwej i głębokiej analizie. „Wojna polsko-ruska” cała zawarta jest w języku. Nie w anegdocie, nie w dziejach podbojów samczych Silnego.
Piotr Gruszczyński „Tygodnik Powszechny”
Idzie młode. [...] Mówiąc fonetycznym językiem bohaterów „Wojny polsko-ruskiej...”, Masłoska rzondzi.
Wojciech Staszewski „Gazeta Wyborcza”
| [foto1] | [foto2] | [foto3] |
