Georg Büchner
Woyzeck
Tłumaczenie: Barbara Witek-Swinarska
"Woyzeck" to najsłynniejszy, choć nie dokończony dramat Georga Büchnera (1813-1837), ponadczasowa historia, nie tylko o zazdrości i morderstwie, ale także o godności człowieka, kształcie ludzkiej tożsamości oraz o różnicach w hierarchii społecznej. Büchner zaczął go pisać zainspirowany prawdziwą historią mordu na niewiernej kochance, za który Woyzeck został skazany na śmierć i stracony. Wówczas zdarzenie to wywołało falę dyskusji na temat kary śmierci, a tekst młodego dramaturga był zdecydowanym głosem w tej sprawie. Ubogi i poniewierany przez przełożonych fryzjer garnizonowy Frank Woyzeck podnosi rękę na życie swej ukochanej Marii, po tym, jak ta zdradza go z Tamburmajorem, uosobieniem urody, godności i wysokiej pozycji społecznej. Dziś tekst ten interpretowany jako opowieść o kacie, ofierze i niewinności bądź jako ballada o fryzjerze, który był dobrym człowiekiem, chociaż nie miał żadnej moralności, jest w istocie dramatyczną opowieścią o miłości - wartości najwyższej, jedynej, która nadaje życiu sens. Jest więc bohater bezwzględnym zabójcą czy romantycznym kochankiem...? Osądźcie sami.
Reżyseria: Katarzyna Deszcz
Scenografia i kostiumy: Andrzej Sadowski
Muzyka: Olo Walicki
Asystent reżysera: Mariusz Żarnecki
Producent: Celina Zboromirska-Bieńczak/Ewa Wojciechowska
Występują:
Woyzeck - Dariusz Siastacz
Maria - Elżbieta Mrozińska
Tamburmajor - Mariusz Żarnecki
Andrzej - Filip Frątczak
Kasia - Małgorzata Talarczyk
Obłąkany Karol - Eugeniusz Krzysztof Kujawski
Kapitan - Stefan Iżyłowski (gościnnie)
Doktor - Sławomir Lewandowski
Dziewczyna I, kobieta-małpa - Beata Buczek-Żarnecka
Dziewczyna II, kobieta-koń - Olga Barbara Długońska
Małgorzata - Dorota Lulka
Właściciel budy - Leon Krzycki
Nawoływacz/ Żyd - Bogdan Smagacki
Woyzeck
Tłumaczenie: Barbara Witek-Swinarska
"Woyzeck" to najsłynniejszy, choć nie dokończony dramat Georga Büchnera (1813-1837), ponadczasowa historia, nie tylko o zazdrości i morderstwie, ale także o godności człowieka, kształcie ludzkiej tożsamości oraz o różnicach w hierarchii społecznej. Büchner zaczął go pisać zainspirowany prawdziwą historią mordu na niewiernej kochance, za który Woyzeck został skazany na śmierć i stracony. Wówczas zdarzenie to wywołało falę dyskusji na temat kary śmierci, a tekst młodego dramaturga był zdecydowanym głosem w tej sprawie. Ubogi i poniewierany przez przełożonych fryzjer garnizonowy Frank Woyzeck podnosi rękę na życie swej ukochanej Marii, po tym, jak ta zdradza go z Tamburmajorem, uosobieniem urody, godności i wysokiej pozycji społecznej. Dziś tekst ten interpretowany jako opowieść o kacie, ofierze i niewinności bądź jako ballada o fryzjerze, który był dobrym człowiekiem, chociaż nie miał żadnej moralności, jest w istocie dramatyczną opowieścią o miłości - wartości najwyższej, jedynej, która nadaje życiu sens. Jest więc bohater bezwzględnym zabójcą czy romantycznym kochankiem...? Osądźcie sami.
Reżyseria: Katarzyna Deszcz
Scenografia i kostiumy: Andrzej Sadowski
Muzyka: Olo Walicki
Asystent reżysera: Mariusz Żarnecki
Producent: Celina Zboromirska-Bieńczak/Ewa Wojciechowska
Występują:
Woyzeck - Dariusz Siastacz
Maria - Elżbieta Mrozińska
Tamburmajor - Mariusz Żarnecki
Andrzej - Filip Frątczak
Kasia - Małgorzata Talarczyk
Obłąkany Karol - Eugeniusz Krzysztof Kujawski
Kapitan - Stefan Iżyłowski (gościnnie)
Doktor - Sławomir Lewandowski
Dziewczyna I, kobieta-małpa - Beata Buczek-Żarnecka
Dziewczyna II, kobieta-koń - Olga Barbara Długońska
Małgorzata - Dorota Lulka
Właściciel budy - Leon Krzycki
Nawoływacz/ Żyd - Bogdan Smagacki
