O dawnych i obecnych pracach konserwatorskich w gdańskiej Bazylice Mariackiej opowie Tomasz Korzeniowski, dyrektor zbiorów i konserwator zabytków tej świątyni. Na wykład zapraszamy we wtorek 8 grudnia, wieczorową porą. Początek o godz. 18.00 w sali 300 w Gmachu Głównym
Politechniki Gdańskiej. Wstęp wolny.
Potężne mury i wieże archikatedralnej Bazyliki Mariackiej wznoszą się wysoko ponad Gdańskiem i rozległą okolicą. To największa świątynia ceglana w Europie. Nie bez powodu zwana jest koroną Gdańska. Źródła podają, że już w 1243 roku, na miejscu dzisiejszej bazyliki stał mniejszy kościół NMP, najprawdopodobniej drewniany, wzniesiony przez księcia Świętopełka II. Kamień węgielny pod obecną świątynię położono w uroczystość Zwiastowania Pańskiego, 25 marca 1343 roku. Do dziś, nad wejściem do zakrystii widnieje częściowo zachowany napis, mówiący o tym wydarzeniu. Świątynię budowano etapami przez 159 lat. W czwartek 28 lipca 1502 roku, dokładnie o godz. 16.00 na sklepienie
położono ostatnią cegłę. Tym samym budowla, która pomieścić może 20 tysięcu osób, została ukończona. Nietrudno się domyślić, że na przestrzeni lat bazylika wymagała remontów i prac konserwatorskich. Dotknął ją nie tylko nieubłagany czas, ale i II wojna światowa, z pustoszącym pożarem. Jakie dokładnie prace już wykonano, a jakie obecnie prowadzone są w świątyni? O tym
przekonać się będzie można podczas spotkania z Tomaszem Korzeniowskim, dyrektorem zbiorów i konserwatorem zabytków Bazyliki Mariackiej w
Gdańsku.
