wernisaż: 15 grudnia 2022, godz.18:00
wystawa czynna: 15-30 grudnia 2022, w godz. 12.00-18.00
W dniu 24 czerwca 2022 roku w Klubie Środowisk Twórczych Spatif w Sopocie odbyło się posiedzenie Kapituły Nagrody im. Kazimierza Ostrowskiego za rok 2021. Nagroda powołana przez Okręg Gdański Związku Polskich Artystów Plastyków jest ogólnopolskim wyróżnieniem przyznawanym za wybitne osiągnięcia w dziedzinie malarstwa.
Członkowie Kapituły:
- dr Krystyna Czerni - Przewodnicząca Kapituły, krytyk i historyk sztuki, Kraków;
- Bartłomiej Błażejowski - Prezes Gdańskiego Okręgu ZPAP i kurator projektu;
- Mariusz Hoffman - Wiceprezes Gdańskiego Okręgu ZPAP i kurator projektu;
- prof. dr hab. Anna Kutaj-Markowska - historyk sztuki, UWR, Wrocław;
- dr Roman Nieczyporowski - historyk sztuki, Gdańsk;
- dr hab. Krzysztof Polkowski - Rektor ASP, Gdańsk;
- Wojciech Zmorzyński - kustosz, Muzeum Narodowe, Gdańsk
Po kilkugodzinnych obradach dokonali wyboru Laureata tegorocznej XXI edycji Nagrody. Został nim
Bartek Materka.
Nagrodę przyznano za malarską opowieść o codzienności, celebrację różnych sposobów widzenia, wnikliwe przypatrywanie się fragmentom rzeczywistości i scalaniu ich w różnorodne światy.
Okręg Gdański Związku Polskich Artystów Plastyków w 2001 roku powołał do życia Nagrodę im. Kazimierza Ostrowskiego za wybitne osiągnięcia w dziedzinie malarstwa, nagrodę, która promuje polską sztukę współczesną. Wybór patrona nagrody nie był przypadkowy. Dla Związku Polskich Artystów Plastyków w Gdańsku oraz dla wielu pokoleń trójmiejskich artystów zmarły w 1999 roku Profesor był symbolem wybitnego malarza i wielkiego patrioty. Urodzony w 1917 r. w Berlinie wrócił wraz z rodziną do Polski tuż po odzyskaniu przez kraj niepodległości. W roku 1934 przeniósł się z Poznania do Gdyni, miasta w którym spędził resztę swego długiego życia. W roku 1945 rozpoczął studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Sopocie. Po ich ukończeniu, dzięki stypendium Rządu Francuskiego, w roku 1949 wyjechał do Paryża by rozwijać swój talent malarski w pracowni Fernanda Légera. Mając możliwość pozostania we Francji w 1950 r. zdecydował się na powrót do Polski. W roku 1964 został zatrudniony w macierzystej Uczelni, w której pracował aż do przejścia na emeryturę. Pod jego kierunkiem dyplom zrobiło wielu malarzy uznanych dzisiaj w Polsce i za granicą, i mimo upływu lat, mit jego pracowni ciągle pozostaje żywy. Do końca życia związany z Okręgiem Gdańskim ZPAP. Nagroda jest wydarzeniem cyklicznym, organizowanym co roku. Kapitułę Nagrody powołuje Zarząd i jest ona złożona z wybitnych przedstawicieli instytucji kultury, cenionych i znanych artystów, historyków i krytyków sztuki oraz członków honorowych: Marszałka Województwa Pomorskiego, Prezydent Miasta Gdańska, przedstawiciela sponsora aktualnej edycji oraz inicjatora Nagrody. Pomysłodawcą Nagrody w roku 1999 był Krzysztof Gliszczyński, absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku, student Kazimierza Ostrowskiego, obecnie profesor Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. W roku 2002 projekt wprowadził na stałe do kalendarza wydarzeń Okręgu Krzysztof Izdebski Prezes Okręgu Gdańskiego ZPAP w latach 1999-2006.
Dotychczasowymi laureatami Nagrody byli:Teresa Pągowska, Warszawa (2002); Kiejstut Bereźnicki, Sopot (2003); Jacek Sempoliński, Warszawa, (2004); Stefan Gierowski, Warszawa (2005); Maciej Świeszewski, Gdańsk (2006); Władysław Jackiewicz, Gdańsk, (2007); Janina Kraupe, Kraków, (200; Aldona Mickiewicz, Kraków, (2009); Tadeusz Dominik, Warszawa, (2010); Stanisław Rodziński, Kraków, (2011); Zbigniew Makowski, Warszawa, (2012); Stanisław Fijałkowski, Łódź, (2013); Jarosław Modzelewski, Warszawa (2014); Stanisław Białogłowicz, Rzeszów, (2015); Janusz Lewandowski, Warszawa (2016); Lech Majewski, Katowice (2017); Leszek Mądzik, Lublin (201; Henryk Cześnik, Sopot (2019); Stanisław Baj, Dołhobrody (2020); Teresa Miszkin, Gdańsk (2021)
Bartek Materka (1973) malarz, fotograf, projektant graficzny.
Urodził się w 1973 roku w gdańskiej dzielnicy Zaspa. Absolwent Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie (2004). Artysta wnikliwie obserwuje otaczającą go rzeczywistość, a pochłaniające go widoki przeobraża w malarskie struktury intrygujące percepcję wzrokową patrzącego. Tematyka jego prac dotyczy codzienności i najbliższego otoczenia. Obrazy często są inspirowane wykonanymi przez siebie fotografiami. Materkę interesuje świat zapośredniczony, zniekształcony, nieco zdeformowany w wyniku działania różnych zjawisk biologicznych, jak i za sprawą dokonań współczesnej techniki. W malarstwie Materki figuracja subtelnie przenika się z abstrakcją. Jego prace znajdują się w kolekcjach Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK, Galerii Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki, a także w licznych kolekcjach prywatnych. Mieszka i pracuje w Krakowie.
Laureat III nagrody na Biennale Malarstwa Bielska Jesień w Bielsku-Białej (2005). Stypendysta Vermont Studio Center (2006). Autor projektu plakatu na XIII Wielkanocny Festiwal Ludwiga van Beethovena (2009). Autor wystaw indywidualnych: Leso (Mathare Art Gallery, Nairobi, Kenia, 2016), Multiple Times (Campoi Gallery, Monachium, 2014), Adjacent Rooms (Galerie Virginie Louvet, Paryż, 2013), Gdzie masz czapkę? (Centrum Sztuki Współczesnej Kronika, Bytom, 2013), Painting (Platan Gallery, Budapeszt, 2012), On a Single Breath (Galerie Wolfgang Gmyrek, Düsseldorf, 2010), Klatka (Galeria Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki, Kraków, 2010), Kanał (Muzeum Powstania Warszawskiego, Warszawa, 2009), Sezon grzewczy (Fundacja No Local, Kraków, 200, Nie pamiętam jak miała na imię (Raster, Warszawa, 2007), Wszystko cieknie (Galeria Czarna, Warszawa, 2007), Unfortunate Day 1.09.2005 (Fabryka Schindlera, Kraków, 2005), Co widziałeś w tym parku? Nic (Raster, Warszawa, 2004).
Uczestnik wielu wystaw zbiorowych w kraju i za granicą: Artyści polscy w Kolekcji Bunkra Sztuki (Galeria Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki, Kraków, 2019), Krakowski Salon Sztuki (Pałac Sztuki, Kraków, 2018, 2019), Gdybym był księżycem (Raster, Warszawa, 201, Sztuka w sztuce (Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK, 2017), Działania z rodziną (Raster, Warszawa, 2016), Flow / Powrót Suma (Księgarnia | Wystawa, Kraków, 2016), Larte differente: MOCAK al MAXXI (MAXXI Museo nazionale delle arti del XXI secolo, Rzym, 2016), Projekt Metropolis (Muzeum Śląskie, Katowice, 2015), Manifestacje romantyczne (BWA Sokół, Nowy Sącz, 2014), Zbrodnia w sztuce (Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK, 2014) Kolekcja MOCAK-u (Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK, 2014), Bajeczne są rzeczy przyziemne, gdy dotknie je ręka geniusza (Galeria Kordegarda, Warszawa, 2013), Powrót do domu (Angel Wawel, Kraków, 2013), Kolekcja MOCAK-u III (Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK, Kraków, 2012/2013), Urwany Film (BWA Awangarda, Wrocław, 2012), Kolekcja MOCAK-u (Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK, Kraków, 2011), Historie Ucha (Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa, 2011), Ostatni Film (Raster, Warszawa, 2010), Katolicy w Kronice (Centrum Sztuki Współczesnej Kronika, Bytom, 2010), Fancy Success. Positions in Young Polish Painting (Karlin Hall, Praga; Galeria Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki, Kraków, 2009), Portret własny. Prace z kolekcji Piotra Bazylko i Krzysztofa, Masiewicza (Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa, 200, Malarstwo Polskie XXI wieku (Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa, 2006), Is It Better to Be a Good Artist or a Good Person? (Rental Gallery, Los Angeles, 2006), Revenge on realism (Krinzinger Projekte, Wiedeń, 2005), 37. Biennale Malarstwa Bielska Jesień 2005 (Galeria Bielska BWA, Bielsko-Biała, 2005), Chora Flora (Od Nowa Club, Toruń, 2005). Współpracuje z warszawską Galerią Raster. Jego prace znajdują się kolekcjach polskich i zagranicznych instytucji (Galeria Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki, Kraków; Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK; Susan and Michael Hort Collection, Nowy Jork) oraz w licznych kolekcjach prywatnych. Zajmuje się również projektowaniem, między innymi, jest twórcą kilkunastu projektów okładek dla książek z Linii Filmowej wydawnictwa Korporacja Ha!Art (2009-2012).
Nastawienie na eksperyment, nieobawiające się pomyłki, przypadku, chaosu, sięganie ku niewiadomemu rezultatowi jest warte przyjrzenia się (). Inwestycja w błąd i niewiadomą jest przyszłością (). Błędy i usterki mogą się jawić jako dowody wiarygodności i autentyzmu. To siła błędu nade wszystko skłania tak artystów jak ludzi nauki do szukania właściwych rozwiązań problemów, do odkrywania nowych dróg dochodzenia do wyników, które coraz lepiej mogą opisywać rzeczywistość. Brak błędu, potencjalna doskonałość języka przekazu, w tym malarskiego, doprowadziłaby do niemożności dociekań i zmian, do petryfikacji zastanego stanu i uwiądu ludzkiego rozumu i wrażliwości. Ciągle próbuję mówi Materka. Empiria w życiu codziennym - nietrwałość związków, w które angażuje się Artysta, skomplikowane problemy ojcostwa, przeżycia psychodeliczne, terapie, motor jako lek na kryzysy, klasyczne niemal poszukiwania sensu w górach . Rzec by można - zwykłe perypetie ludzkiego losu. Materka jednak potrafi ten jednostkowy ludzki los przetworzyć w sztukę malarską. Zdaje się realizować wyrażoną przez Franza Kafkę myśl, iż ze sztuką mamy do czynienia wtedy, gdy pojedynczy najbardziej nawet banalny los, nieistotne zdawałoby się zdarzenie, artysta potrafi za pomocą swej sztuki uogólnić. Jak w naukach ścisłych - dokonać teoretycznego uogólnienia. Ciągle próbuje.[...]
Ciągłe powroty, eksperymenty formalne, poznanie, drganie barwnych fal i monochromatycznych linii wywiedzionych spod szerokiego pędzla, jednostkowy los uwikłany w rzeczywistość, wybrzmiewają jak literackie eseje. jak owe słynne Essais (1580) Michela de Montaigne. Czy dotrą kiedyś do wielkiego uogólnienia? To rzecz jasna pytanie otwarte, na które odpowiedź może dać tylko sam Bartek Materka, a przyniesie ją czas.
Zbigniew Ignacy BrzostowskiMalarskie spojrzenie Bartka Materki krąży wokół problemów wizualnej percepcji rzeczywistości osnutych na wydarzeniach dnia codziennego, nigdy jednak nie ociera się w nich o banał. Bo kiedy Materka czerpie z codzienności, to tę codzienność przekracza i uniwersalizuje. Jednak formalnie koncentruje się w znacznym stopniu na tym, jakim deformacjom ulega obraz rzeczywistości w naszej świadomości. Obrazy Materki, powstające na ogół na podstawie własnych fotografii, są analizą aparatu wzrokowego, tego jaki wpływ mają nań współczesne technologie optyczne i metody generowania wizerunków (obraz cyfrowy, telewizyjny, mikroskopowy, kod ASCII). Tematyka jego płócien pozornie wydaje się błaha, zwyczajna - są to obrazy z codzienności i otoczenia malarza. Zazwyczaj maluje na podstawie wykonanych przez siebie fotografii. Dlatego też na jego obrazach pojawia się życie prywatne artysty żona Joanna czy syn Tytus. Życie prywatne, przełamujące "technologiczne" zainteresowania artysty. Często to właśnie generowane w relacjach z nimi emocje znajdują malarską wizualizację, pod ich wpływem obrazy i wizerunki ulegają zakłóceniu, przebarwieniu, rozjeżdżają się i nakładają na siebie domagając się różnych perspektyw patrzenia i rozumienia.
Karol SienkiewiczObrazy Materki są intensywnym nośnikiem treści pozawerbalnej. Stanowią reakcję na napotkane sytuacje. Nie jest to sztuka, której główną wartością jest plama czy kolor, materia malarska, choć oczywiście strona formalna czy warsztatowa, ceniona u artysty, jest również istotna. Najważniejszy jest horyzont wypełniony nawarstwiającymi się emocjami, zdarzeniami egzystencjalnymi, chwilowymi iluminacjami.
Stanisław RukszaOrganizator: Związek Polskich Artystów Plastyków Okręg Gdański
Współorganizator: Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Kuratorzy wystawy: Bartłomiej Błażejowski, Mariusz Hoffman
Patronat honorowy: Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Dofinansowano ze środków: Województwo Pomorskie, Miasto Gdańsk
Patroni medialni: Radio Gdańsk S.A., TVP3 Gdańsk, trójmiasto.pl, gdańsk.pl, Magazyn Trójmiejski Prestiż, Linia, Bernardinum
