Wystawa "Formowanie Pamięci - Przestrzeń Rozdarcia" w Zbrojowni Sztuki prezentuje wybrane prace prof. Franciszka Duszeńki oraz prace jego uczniów i uczennic.
Miejsce: Zbrojownia Sztuki, Targ Węglowy 6, Gdańsk Kuratorzy: Grzegorz Klaman, Robert Kaja Współpraca: Roman Nieczyporowski
Konferencja Sztuka w przestrzeni publicznej: pamięć kolektywna - pamięć indywidualna 19.10.2025 | Muzeum II Wojny Światowej
Organizatorzy: Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku, Muzeum II Wojny Światowej Przewodniczący konferencji: Łukasz Guzek i Roman Nieczyporowski
W wystawie udział biorą: Anna Baumgart Anna Biczysko Katarzyna Jóźwiak Robert Kaja Grzegorz Klaman Karska Went Jerzy Lipczyński Marian Molenda Jacek Niegoda Dorota Nieznalska Bernard Ossowski Ludmiła Ostrogórska Zdzisław Pidek Janina Rudnicka Magdalena Szmidt-Góra Eugeniusz Szczudło Janusz Tkaczuk Marek Targoński Julita Wójcik Monika Zadurska-Bielak Tomasz Bielak
Wybrane prace Franciszka Duszeńki oraz wybrani uczennice i uczniowie z jego pracowni - zarówno ci, którzy w jakimś stopniu kontynuują i rozwijają wątki zbieżne z jego twórczością (w szczególności te związane z definiowaniem i transformowaniem przestrzeni publicznej w kontekście pamięci), jak i ci, których osobowości dopełniają różnorodne i bogate spektrum oddziaływania pracowni profesora. Przestrzeń publiczna to płynny obszar obecności sztuki podlegający nieustannej redefinicji. Nasze spojrzenie będzie trajektorią przecinającą zarówno czas powojenny, w tym okres aktywności twórczej Duszeńki, jak i wektor skierowany w przyszłość poprzez wybrane działania jego uczniów. Wystawa jest próbą dokonania syntezy kluczowych aspektów praktyki artystycznej Duszeńki w przestrzeni publicznej.
Wzmożona debata o niewystarczalności i wyczerpaniu formy pomnikowej (czy jeszcze jest możliwa sztuka po Holokauście?) musiała towarzyszyć również Duszeńce w sposobie spojrzenia na miejsce Zagłady. Czyli tam, gdzie "zamierają wszystkie słowa i zawodzą wszystkie kategorie - tam gdzie wszystkie tezy, dające się podważyć bądź nie, przestają cokolwiek znaczyć - stamtąd może wyłonić się obraz".
Odkrywcza intuicja Duszeńki jest motywem przewodnim naszej wystawy - z racji jej ciężaru wartym podkreślenia i uwypuklenia, ponieważ idea "antypomnika" otworzyła możliwość reinterpretacji i demontażu konwencjonalnej definicji rzeźby jako nieadekwatnej i niewystarczającej wobec wyzwań związanych nie tylko z formami upamiętniania, ale z funkcją i złożonością przestrzeni publicznych w ogóle.
Treść tworzona na podstawie materiałów prasowych organizatora.
