Przestrzeń pracy tworzą konteksty związane z procesami biotechnologicznymi, informacyjnymi i klimatycznymi. Niezdefiniowana funkcja i zagadkowe działania, które widz będzie mógł zaobserwować w samym dziele, wraz z towarzyszącymi mu instalacjami, dadzą możliwość modyfikacji i wpływu na elementy obiektu w nieoczekiwany sposób poprzez fakt swojej obecności. Sprawczość interaktora nie gwarantuje jednak pewności procesu, w którym uczestniczy widz, ponieważ niektóre obiekty mają autonomiczny status zarządzany przez algorytm.
Wystawa grupy SMRK+Grzegorz Klaman
Piotr Mosur
Wojtek Radtke
Maciej Śmietański
Wpływ wybranych elementów, takich jak wahania temperatury atmosferycznej, poziom planktonu w oceanie, prądy oceaniczne, siła wiatru zależy wyłącznie od przyczyn pozaludzkich, generowanych w czasie rzeczywistym. - Otrzymujemy dane z satelitów meteorologicznych dostarczanych przez EUMETSAT (Europejską Organizację Eksploatacji Satelitów Meteorologicznych) i przetwarzane na impulsy, które kreatywnie modyfikują aspekty instalacji. Pozostajemy niepewni, czy poziom zdolności do reprodukcji i rozwoju "cegieł życia" w "pierwotnej zupie" złożonej z metanu, wodoru, pary wodnej i związków organicznych, takich jak alanina, glicyna, cysteina, metionina i inne faktycznie ma miejsce tu i teraz i może stać się kolejną Księgą Rodzaju w dowolnym czasie i miejscu.
Poszczególne elementy kreują hybrydę przestrzeni quasi-laboratoryjnej i badawczej, a powstaną dzięki naszej współpracy z biotechnologami, biologami, chemikami i informatykami. Te skupiska urządzeń i aparatury tworzą maszynerię, okupując naszą wyobraźnię - ludzką wyobraźnię, patrzącą jak lustro we własną technosferę; są rodzajem rozszerzonego ciała, w które nasza cywilizacja wyposażyła nas przez ostatnie setki lat.
Stworzona przez nas technologia zaczyna się samomodyfikować i autonomizować, pozostawiając ludzki umysł poza symbiotyczną społecznością.
Projekt dofinansowany ze środków Miasta Gdańsk
