Magda Jończyk, gdańszczanka, od 10 lat wędruje w Himalajach Nepalu. Z miłością i podziwem patrzy na ludzi mieszkających w najwyższych górach świata. Spędza z nimi lato i zimę. Pije słoną herbatę i domowy bimber. Tańczy. Przytula. Słucha. Fotografuje. Jej zdjęcia to obrazy codziennych scen i uroczystości oraz refleksja nad ogromem natury. W wysokich Himalajach o surowym, suchym klimacie, gdzie tlenu jest o połowę mniej niż na poziomie morza samo życie stanowi wyzwanie. Tam, jak nigdzie indziej na świecie (planecie) człowiek czuje się małym ziarenkiem piasku.
Fotografie prezentowane na wystawie powstały w dwóch wioskach położonych u podnóża Mt. Everestu, najwyższej góry na świecie oraz w drodze pomiędzy tymi osadami, którą fotografka pokonała pieszo przechodząc przez przełęcz na wysokości 5787 m n.p.m.. Rejon Mt. Everestu, znany w Nepalu jako region Khumbu jest domem Szerpów, ludu, który przyszedł na te tereny ze wschodniego Tybetu. Szerpowie to słynący z siły i odwagi przewodnicy, wspinacze, porterzy bez których nie odbyłaby się żadna wysokogórska ekspedycja. Ich praca na ośmiotysięcznikach, ryzyko jakiego się podejmują przynoszą sławę wielu, którym marzą się najwyższe szczyty. Przez to o Szerpach, ich poświęceniu mówi się na całym świecie, ale mało kto zna ich z imienia i nazwiska. Mało kto wie, jak żyją.
Magda Jończyk pokazuje himalajskie życie bez retuszu. Codzienność Szerpów z dala od sławy.
Więcej o podróżniczce znajdziecie tu:
https://www.magdajonczyk.com
