EWA CIEPIELEWSKAUr.1960 w Wałbrzychu,
Studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Pięknych we Wrocławiu, dyplom z malarstwa w pracowni Konrada Jarodzkiego oraz Sztuk Wizualnych w pracowni Wiedzy Wizualnej Leszka Kaçmy w 1984. Od momentu powstania w 1980 r we wrocławskiej Grupie LUXUS. Współzałożycielka Magazynu LUXUS . W latach 1994- 95 współpraca przy wydawaniu krakowskiego magazynu "Piątek Wieczorem" i udział w dziejących się wokół niego wydarzeniach artystycznych. Od 1984 wystawia indywidualnie i podejmuje samodzielne przedsięwzięcia artystyczne i ekologiczne. W latach 1995 - 96 w Krakowie w dwuosobowym zespole Niebieskie Pantery (Panterras azzurras) - Lotny Festiwal poza Murami. Od 1997 r. realizacja koncepcji artystycznej projektu VOLANS Współczesna Sztuka w 1000 sztuk, którego jest współautorką. Od roku 2000 ponownie zajmuje się malowaniem obrazów, poszukując własnych środków wyrazu , znaczenia i miejsca malarstwa we współczesnym świecie. Najchętniej umieszcza je w bezpośrednim otoczeniu przyrody lub innych nietypowych środowiskach wystawienniczych. Organizuje przedsięwzięcia zaangażowane społecznie i ekologicznie we współpracy m.in. z krakowską Fundacją Wspierania Inicjatyw Ekologicznych, Klubem Gaja z Bielska Białej, szwajcarską Fundacją Kultury Pro Helvetia. Jest autorką happeningu zaangażowanego emocjonalnie Koń Amore˛, który odbył się w marcu 2002 r. w Krakowie przy udziale artystów plastyków, muzyków i tancerzy.
Artist in residents: Ewa Ciepielewska spędzi w Wolnej Pracowni PGR ART / Kolonia Artystów 2 tygodnie [od 07.10.2006 – 21.10.2006] Ewa o swoim projekcie który zamierza zrealizować podczas pobytu w PGR ART :
Chcę powiedzieć o tym, że na świecie bogatym w formy, nieskończonym i okrągłym, są ludzie, którzy zapominają, że nazywamy rzeczy po imieniu po to, żeby sie ze sobą porozumieć, i nazywajac, stawiają między sobą granice-gdy tymczasem - i taki jest roboczy tytył wystawy-"wszyscy jestesmy (potencjalnie) ukraińskimi żydami". Wynika to z prostego faktu że rodzimy się jak nam się uda, a to wśród polaków, a to u niemców, a w następstwe przynależymy do określonego kręgu kulturowego. Może on być nam bliski, ukochany, trafiony! Bywa też, że poznawszy inne, z fascynacją się do nich zwracamy, studiujemy obce zwyczaje, uczymy się obcych jezyków. Lecz świat bywa opętany ideologicznymi natręctwami, które powracają nie wiadomo skąd i wywołują w ludziach strach i przemoc. Mimo to, świadomi swoich nieograniczonych (potencjalnie), możliwości chcemy wybrać sobie własną formę ekspresji, nawet jeśli próba wyrwania sie z zaklętego kręgu niesie ze sobą groźbę napiętnowania,
izolacji, śmierci. Mam dwa pomysły na realizację: pierwszy-wystawa 4 lub 5 obrazów olejnych,
dwa(lub trzy) z nich pochodzą z lat 90, (w załączn) dwa(lub trzy) z tego roku; drugi-seria czterech (lub pieciu) batików, przedstwiających rysunki powiązań rodzinnych w charakterystycznych formach; Praktycznie chcę nad nimi pracować w ciagu 2 tyg mojego "retreatu" w
kolonii-chciałabym , aby mój pobyt tam był równie ważnym sposobem wyrażenia mojego "obchodzenia się" ze sztuką ("własna forma ekspresji")jak sama wystawa, zakładam więc że nie bede oddalać się ze stoczni, można mnie odwiedzać, dostarczanie jedzenia muszę sobie zorganizowac na miejscu; jeśli chodzi o muzykę, mam nadzieję, że 21 pażdz wytstąpi Mieczysław Litwiński, świetny muzyk, multiinstrumentalista, grajacy muzykę świata.
Wstęp 5 pln / rezerwacja : pgr_art@op.pl
Posiadacze kart KRS [Karta Robotnika Sztuki] wstęp 1 pln
Więcej info:
https://www.sztukpuk.art.pl/assets/galeria%20sztukpuk/ciepielewska/index.htmMieczysław Eligiusz Litwińskikompozytor, śpiewak i multiinstrumentalista,
W kompozycjach swoich „jednoczy różne kultury, języki i wieki”, jednak „zawsze zachowuje poczucie swych rodzinnych stron” (The New York Times)
Jego muzyka jest „harmonijna i tętniąca życiem”, cechuje ją „doskonałe wyczucie chwili, poczucie mikrokosmicznego szczegółu”, i „często brzmi jak zasłyszana na ulicy cudowna melodia” (The New York Times). Wywołała duży oddźwięk i zdobyła sobie uznanie ze strony zarówno słuchaczy jak i krytyków w Ameryce i Europie. John Schaefer w swojej książce „New Sounds - A Listener’s Guide to New Music” (Harper & Row, Londyn, 1987) opisuje ją jako „przejmująco piękną” .
Mieczysław Litwiński jest też śpiewakiem o „wirtuozowskiej skali głosu” (The New York Times”) i „niezwykłą osobowością sceniczną” (The Village Voice). W poświęconym mu artykule New Yorkera ‘Talk of the Town’ napisano: „Podczas koncertu Litwińskiego, w sali porusza się tylko muzyka, publiczność słucha jak zaklęta”. „Westdeutsche Allgemeine Zeitung” nazywa go „muzykiem i alchemikiem w jednej osobie” i mówi o „istocie świata zamienionej w dźwięk”. Dziennik litewski „Lietuvos Rytas” zwie go „magiem muzyki”.
MIECZYSŁAW ELIGIUSZ LITWIŃSKI urodził się w Będzinie. Studiował kompozycję w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Występował z zespołami reprezentującymi szeroki zakres stylów i konwencji od jazzu, poprzez free-jazz, muzykę intuicyjną. Współzałożyciel Niezależnego Studia Muzyki Elektroakustycznej (m.in.Krzysztof Knittel, Andrzej Bieżan, Tadeusz Sudnik, Paweł Szymański, Stanisław Krupowicz).
Swoją muzykę wykonywał w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Iranie, wielu krajach Europy, jak również w Rosji, Ukrainie i krajach nadbałtyckich.
W latach 1986-1991 mieszkał w Nowym Jorku, gdzie jego muzyka często rozbrzmiewa na falach National Public Radio i innych stacji, w telewizji oraz w najznakomitszych salach koncertowych, muzeach i galeriach.
Swoje kompozycje wykonywał, solo i w zespołach, m.in. ze swoim „Litwinski Ensemble & Choir”, w wielu różnych miejscach, od Carnegie Hall, poprzez Lincoln Center, Merkin Concert Hall, Muzeum Historii Naturalnej, Great Hall of Cooper Union, po takie legendarne już dziś „downtown venues” jak LaMama, Dance Theater Workshop i Knitting Factory.
Słuchacze odbieranego w całym kraju programu Johna Schaefera „New Sounds” obrali Litwińskiego, w 1986 r., „Kompozytorem Roku”.
Za swą muzykę często nagradzany (Bessie Award 1989 - New York Dance and Performance Award, New York University Film Festival Award 1989), otrzymuje też wiele zamówień (m.in. balet na otwarcie sezonu Pittsburgh Ballet Theatre 1988/1989; Composer-in-Residence na American Dance Festival 1990; muzyka dla China Institute w 1991). Jego muzyka znalazła się na płycie wytwórni Newport Classic (CD „Two Suns” z „First Avenue Ensemble”). Napisał wiele partytur dla baletu i tańca współczesnego (m.in. dla takich choreografów jak Ohad Naharin, Muna Tseng, Amy Sue Rosen, Pat Cremins).
Współpracował również z „Tibetan Singing Bowl Ensemble” (Raphael Mostel), „Love of Life Orchestra” (Peter Gordon), „Harmonic Choir” (David Hykes) i jako aktor, z „Polish Theatre Institute”. Jako muzyk brał też udział w realizacji wielu filmów, m.in. braci Coen ("Raising Arizona", "Barton Fink”) oraz występował obok innych znanych postaci świata muzycznego, jak John Cage czy Pauline Oliveros.
Od 1976 roku zajmuje się również działalnością edukacyjną oraz wykładowczą. Prowadził zajęcia i wykłady w New York Open Center, New School, New York University, na Uniwersytecie Warszawskim, Uniwersytecie Kowieńskim oraz w konserwatoriach w Rydze, Tallinie i Kłajpedzie. Prowadzi również warsztaty oddechu, głosu i ruchu.
W latach 1991-2000 mieszkał w Kownie na Litwie, przyczyniając się w aktywny i znaczący sposób do rozwoju tamtejszego życia kulturalnego. Wykładał na Uniwersytecie Księcia Witolda w Kownie, grał liczne solowe koncerty. Stworzył tam muzykę do wielu spektakli teatralnych oraz tańca współczesnego (m.in. dla kowieńskiego Teatru Tańca "Aura", współpraca z choreografami Royston Maldoom, Tamar Rogoff, Gianna Valenti).
Od kilku lat mieszka ponownie w Warszawie, gdzie tworzy, wykłada (m.in. na Uniwersytecie Warszawskim), prowadzi warsztaty. Koncertuje również nieustannie w kraju i za granicą . Często przedstawia różnorodne programy swoich pieśni do tekstów poetów mistycznych różnych epok i tradycji w językach oryginału (m.in. Angelusa Silesiusa, Novalisa, Rumiego, Balmonta). Wykonuje swoje pieśni również w duecie „Sol et Luna”, m.in w cyklu koncertów „Orbis Sonans” w Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie. Duet koncertował m.in. w Niemczech, Szwajcarii, we Włoszech (na Forum Trajana w Rzymie), na Litwie i w Estonii.
Pisze muzykę dla tańca współczesnego („Aula”, chor. Pat Cremins, „The Way of the Archer”, "Rootlaste having Lihulas" chor. Marika Blossfeldt, „Moving Forward/Standing Still” chor. Victoria Marks), filmu („Tennis Match” reż. Robert Ellmann, „Die verruckte Theaterscheune” reż. Andrzej Klamt, "Całkiem zwyczajnie", reż. Barbara Rang) oraz teatru. W ostatnich latach współpracował w Polsce m.in. z teatrami: Węgajty ("Upiorny Całun" wg "Dziadów" Mickiewicza, reż Wacław Sobaszek), Kana, Gardzienice, Wierszalin, Montownia, Videoteatrem „Poza” oraz z Pantomimą Wrocławską.
Mieczysław Litwiński jest również twórcą i reżyserem spektaklu-wędrówki do słów poematu Edwarda Stachury „Missa Pagana”. Jest też współtwórcą spektaklu „Officina Ferraria” opartego na XVII w. śląskim poemacie alchemicznym (we współpracy z artystą plastykiem Andrzejem Urbanowiczem). Stworzył muzykę do spektaklu “Aula” w choreografii Pat Cremins, wykonaną w ramach festiwalu „Estate Ai Fori” organizowanego przez Comune di Roma oraz Museo dei Fori Imperiali na Forum Trajana w Rzymie.
Współpracował też z wieloma muzeami: m.in. Muzeum Historii Naturalnej, Muzeum Roericha i Whitney Museum w Nowym Jorku, Museo dei Fori Imperiali w Rzymie, Muzeum Sztuki Współczesnej w Isfahanie, Muzeum Ciurlonisa w Kownie, Muzeum Narodowym oraz Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie.
