Za granicą sztuki: Piotr Potworowski

Już 11 grudnia przyjdzie czas na ostatnie w tym roku spotkanie z cyklu "Za granicą sztuki". Tym razem będzie ono poświęcone postaci owianej już legendą. Będzie to malarz, który swoje prace prezentował na najbardziej prestiżowych wystawach w Paryżu, Londynie, Wenecji; artysta, który w kilkanaście lat po śmierci cały czas powiększa grono swoich wielbicieli i stanowi wzór dla młodych twórców.

Zapraszamy na spotkanie z Kapistą: Piotrem Potworowskim. Czekamy na wszystkich entuzjastów malarstwa - to wydarzenie nie tylko dla koneserów, ale dla wszystkich wrażliwych na piękno i spragnionych sztuki z najwyższej półki. Dzięki obecności łącznie blisko 200 osób na dwóch pierwszych wykładach, wiemy, że w Gdyni ich nie brakuje. Mamy nadzieję, że i tym razem znajdą oni w okresie przedświątecznego zabiegania chwilę na spotkanie z polskim artystą emigracyjnym.

W trakcie ośmiu miesięcy przedstawiamy polskich artystów-emigrantów, których prace przekraczały granice w sztuce, otwierając świat na nowe idee, ale też dotykały newralgicznych granic światopoglądowych, środowiskowych czy pokoleniowych. Cykl wykładów - ZA GRANICĄ SZTUKI - to wyśmienita okazja by poznać twórczość najznakomitszych, choć często nieznanych w kraju, artystów emigracyjnych różnych dziedzin: malarstwa, filmu, rzeźby czy architektury. Udajemy się w różne destynacje artystycznych wyjazdów a także podejmujemy próby zrozumienia wyjątkowej sytuacji emigranta-artysty. Poznajemy więc nie tylko twórców, ale także uciekinierów, wygnańców, dobrowolnych rezydentów, obywateli świata...

Kapista: Piotr Potworowski / dr Hubert Bilewicz (Uniwersytet Gdański) - 11 grudnia
Urodzony 14 czerwca 1898 w Warszawie, zm. 24 kwietnia 1962 tamże. Malarz, grafik i scenograf. Jeden z najbardziej oryginalnych artystów powojennej Polski, poszukujący własnego stylu i otwarty na świat artysta, którego twórczość, w dużej części powstała na emigracji, inspiruje po dziś dzień.

Podczas studiów na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych Potworowski zetknął się z Józefem Pankiewiczem i miał szczęście dołączyć do grupy kapistów, którzy za cel obrali sobie wyjazd do Paryża i kontynuowanie artystycznej edukacji u źródeł francuskiej tradycji malarskiej. Kilka lat, które przyszło mu spędzić we Francji, Potworowski wykorzystał z wrodzoną sobie pasją, chłonąc doświadczenia i szukając własnej drogi artystycznego wyrazu. Dosyć szybko odłączył się od pozostałych członków Komitetu Paryskiego i zapisał się do pracowni Légera. Początkowo inspirował go postimpresjonizm, który ukształtował styl kapistów, później jednak samodzielnie poświecił się studiowaniu malarstwa na przestrzeni wieków - począwszy od zachwytu nad malarstwem dawnym i twórczością artystów tej miary co Rembrandt, poprzez analizowanie i skrupulatne kopiowanie obrazów Delacroix czy Corota, aż po sztukę Cézanne'a, Bonnarda, Matisse'a, Picassa, Braque'a. Wystawiał swoje prace podczas 38. Salonu Niezależnych w 1927.

Po wybuchu II wojny światowej przedostał się z rodziną do Szwecji, a następnie udał się do Wielkiej Brytanii, gdzie mieszkał do 1958. Związał się ze środowiskiem polskich artystów emigracyjnych, stając się jednocześnie członkiem London Royal Group oraz Royal West of England Academy. Decyzję o powrocie do Polski podjął w 1958, związując się z akademiami artystycznymi w Gdańsku i Poznaniu. Jego zagraniczne doświadczenia i nieobciążona socjalistycznymi naleciałościami droga artystycznego rozwoju stała się inspiracją dla wielu pedagogów i studentów.

Mimo upływu czasu jego twórczość ma znaczący wpływ na kolejne pokolenia artystów. Nieustanne poszukiwania własnej formy artystycznego wyrazu, podążanie za nowoczesnymi trendami w sztuce światowej czy wpływ sztuki kapistów stanowi o sile jego twórczości. Głównie znany ze swoich pejzaży, działał również na polu grafiki, a także dał się poznać jako wybitny scenograf, współpracujący między innymi z Jerzym Grotowskim.

Obrazy Potworowskiego eksponowane były na wielu prestiżowych wystawach w kraju i na świecie, m.in. w Documenta II w Kassel (1959), XXX Biennale w Wenecji (1960), gdzie zdobył nagrodę; Musée d'Art Moderne w Paryżu (1961), Museum of Modern Art w Nowym Jorku (1961). Prace artysty znajdują się w kolekcjach prywatnych i publicznych, m.in. w Tate Gallery St Ives, Bristol City Art Gallery, Royal West of England Academy oraz w wielu muzeach, m.in. Muzeum Narodowym w Warszawie, Poznaniu i Krakowie.



Więcej informacji na: www.muzeumemigracji.pl