W powietrzu unosi się mieszanka potu i różnorodnych potraw. Gorące, lepkie powietrze ostudzane jest przez zimne nawiewy z klimatyzatora. Sala jest przyciemniona. Jedynymi źródłami światła są świeczki wiszące nad stołami i kula dyskotekowa znajdująca się przy stole DJ-a. W uszach gości bębni taneczny hit z lat dziewięćdziesiątych.
Dwudziestoparoletnia szczupła brunetka w długiej, obcisłej granatowej sukience stoi oparta o ścianę z kieliszkiem wina i wpatruje się w swój telefon. Nieco dalej, na parkiecie, kobieta w średnim wieku tańczy wtulona w wysokiego mężczyznę, który nie widzi jej twarzy. W jej oczach szklą się łzy. Starszy, grubszy mężczyzna z koszulą wyciągniętą ze spodni i szelkami siedzi samotnie przy stole i nalewa sobie kieliszek wódki, patrząc nieobecnym wzrokiem w dal i postukując nogą.
O czym myślą? Co stało się poprzedniego wieczora? Z jakim zamiarem tu się stawili? Czego nie mówią nikomu? Do jakiego życia wrócą w poniedziałek rano?
W spektaklu pokazane zostaną niepowiązane ze sobą historie różnych ludzi. Czy aby na pewno niepowiązane?
