Datę 10 maja 1992 roku zapamiętało zapewne wielu wielbicieli rycerza Dreptaka, bajeczek Babci Pimpusiowej czy docenta Bassetta. Tego dnia umarł Andrzej Waligórski, legenda polskiego radia, jeden z twórców "Studia 202". Natomiast 9 maja 2012 roku, po ciężkiej chorobie,zmarł Andrzej Czeczot. Najbardziej znany jako autor rysunków satyrycznych i klasycznych filmów animowanych. Obu Panom poświęcimy wieczór wspomnieniowy w Klubie Winda.
W programie:
- Rozmowa o Andrzeju Waligórskim z udziałem gości.
- Koncert piosenek z tekstami
Andrzeja Waligórskiego
śpiew i gitara Aleksander Grotowski.
- Wystawa rysunków satyrycznych
Andrzeja Czeczota.
poezja śpiewana - koncerty w Trójmieście
(ur. 20 października 1926 w Nowym Targu, zm. 10 maja 1992 we Wrocławiu) - polski aktor, poeta, satyryk, dziennikarz, długoletni współpracownik Polskiego Radia we Wrocławiu. Zasłynął jako twórca tekstów piosenek wykonywanych między innymi przez Tadeusza Chyłę (Ballada o Cysorzu) i Olka Grotowskiego z Małgorzatą Zwierzchowską (około tysiąca piosenek). Sam określał siebie często jako tekściarza.Był kierownikiem wrocławskiego radiowego magazynu rozrywkowego "Studio 202" gdzie wypromował kabaret "Elita", z którym następnie podjął współpracę.
Stworzył postać Dreptaka, był autorem m.in. "Bajeczek Babci Pimpusiowej" oraz popularnego słuchowiska radiowego "Rycerze" nadawanego w magazynie "60 minut na godzinę", parodiującego Trylogię Henryka Sienkiewicza (pochodzi z niego piosenka "Hej, szable w dłoń"). Jego wiersze publikował na ostatniej stronie tygodnik Najwyższy CZAS! Nie utożsamiał się z żadną opcją polityczną, przez pewien czas był członkiem Stronnictwa Demokratycznego.
Andrzej Czeczot (ur. 27 października 1933 w Krakowie, zm. 9 maja 2012 w Warszawie) - polski grafik i twórca filmów animowanych. Najbardziej znany jako autor rysunków satyrycznych i klasycznych filmów animowanych, ważnym obszarem jego twórczości jest również projektowanie grafiki użytkowej (plakaty, afisze, okładki i ilustracje książkowe).
Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (studiował w Katowicach na Wydziale Grafiki, filii krakowskiej ASP; dyplom w 1957). Internowany w czasie stanu wojennego. Od 1982 do 1997 mieszkał i pracował w USA.Zadebiutował w tygodniku Szpilki w 1956. W PRL publikował rysunki w wielu tytułach; rozpoczął też współpracę z niemieckim Pardonem i amerykańskim The New Yorker. W czasie emigracji jego rysunki zamieszczały także The New York Times i Wall Street Journal; szwajcarski Graphis zamieścił w jednym z numerów z lat 80. monografię Czeczota. Publikował w Polityce i Nie.
W 2002 zrealizował pełnometrażowy film animowany Eden, za który otrzymał Nagrodę Dodatkową Jury na 27 Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Bohater filmu dokumentalnego Z Czeczotem przez niebo i piekło (2000, reż. Piotr Bikont). 15 grudnia 2008 z rąk ministra kultury i dziedzictwa narodowego Bogdana Zdrojewskiego odebrał Złoty Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis"
Aleksander Grotowski, częściej: Olek Grotowski kompozytor i wykonawca wierszy Andrzeja Waligórskiego oraz tekstów Artura Andrusa. Związany z wrocławskim środowiskiem kabaretowym i tamtejszym Studiem 202.Początkowo wykonywał utwory Waligórskiego solo (nagroda na Bazunie, na krakowskim cyklicznym Spotkaniu z Piosenką Turystyczną). Po pewnym czasie zaczął występować w duecie z Małgorzatą Zwierzchowską. Na wydanych płytach i kasetach śpiewa wspólnie ze Zwierzchowską. Olek Grotowski niejednokrotnie tworzył także z zespołem Bez Jacka, jako gitarzysta i basista.Wiele z wykonywanych przez niego utworów kwestionowała cenzura, okresowo był obejmowany zakazem występowania. Od 1981 roku członek "Solidarności" muzyków rozrywkowych. W tym samym roku ukazały się jego kasety z Przeglądu Piosenki Prawdziwej pod tytułem "Zakazane piosenki".
W stanie wojennym został zmuszony do zwolnienia się ze stanowiska instruktora w Wojewódzkim Domu Kultury w Sieradzu, gdzie wówczas mieszkał. Działacz opozycji. Decyzją Ministerstwa Kultury i Sztuki zakazano mu przystąpienia do egzaminu estradowego. W latach 1984-1988 członek Stowarzyszenia Twórców Kultury w Łodzi. W 1986 roku po wiecu na Politechnice Łódzkiej w związku z rozwiązaniem Radia "Żak" miał zakaz wyjazdu do krajów zachodnich przez dwa lata, zakaz występu na Yapie '86. Był namawiany do współpracy z SB
