"ZJEMY WASZE DZIECI. Z CEBULĄ"
Czego "lobby LGBT" chce uczyć dzieci? Czy wszyscy geje chodzą na parady? Dlaczego 67% obywateli deklaruje, że nigdy nie poznało osobiście żadnego geja ani lesbijki? Gdzie w tym wszystkim są osoby bi? Kto kogo powinien się bać? I wreszcie: czy wrogie plemiona zamieszkujące Polskę potrafią jeszcze ze sobą rozmawiać?
POLACY O LGBT+
Sztuka, powstała w ramach projektu "Teatr na faktach" w Instytucie Grotowskiego we Wrocławiu. Prezentacja w ramach Trójmiejskich Dni Równości we współpracy z Tolerado - Stowarzyszeniem na rzecz osób LGBT.
"Zjemy wasze dzieci. Z cebulą" to spektakl dokumentalny oparty na rozmowach z członkami społeczności LGBT+ oraz z osobami nieheteroseksualnymi, które odżegnują się od tego skrótu. To opowieść o byciu innym TU i TERAZ, po "tęczowej zarazie", "indoktrynacji LGBT" i "ideologii gender". Spektakl jest opowieścią o ludziach, ich lękach, marzeniach, strachu i złości.
To przykład teatru dokumentalnego, którego punktem wyjścia są historie, wspomnienia i przeżycia jednostki, często umykające perspektywie tekstów literackich. Scenariusz sztuki powstał metodą verbatim, czyli dosłownego zapisu rzeczywistości na podstawie przeprowadzonych wywiadów. Twórcom przyświecała potrzeba zróżnicowania opinii i doświadczeń. Spotykali się z uczestnikami marszów równości, ale też ich przeciwnikami.
Punktem wyjścia do powstania spektaklu była fala agresji z jaką spotkali się uczestnicy pierwszego marszu równości w Białymstoku,, obrzuceni butelkami, petardami i kostką brukową. Rozmowy z bohaterami pozwoliły nie tylko spojrzeć na świat oczami nieheteronormatywnej mniejszości, ale też stały się raportem o polskiej homofobii. Jak piszą twórcy spektaklu:
Wg badania CBOS ponad 50% Polek i Polaków uważa, że homoseksualność to odstępstwo od normy, ale należy ją tolerować. Kolejne 16% - że to rzecz normalna. Jednocześnie aż 66% z nas sądzi, że pary gejów i lesbijek nie powinny publicznie pokazywać swojego sposobu życia.
Czyli: mogą sobie żyć, ale niech się nie obnoszą. Rozumiem, ale... Toleruję, ale... Niech sobie żyją, ale... Badania możemy interpretować na rozmaite sposoby. Czy kilka uspokajających wskaźników pozwala nam jednak spać spokojnie i udawać, że "wszystko gra"?
Twórcy:
Reżyseria: Dorota Bator, Grzegorz Grecas, Ada Tabisz, Robert Traczyk
Dramaturgia i wywiady: Piotr Adamczyk, Dorota Bator, Grzegorz Grecas, Tomasz Jeznach, Ada Tabisz, Robert Traczyk
Scenografia: Iza Banaszek
Występują: Marta Bartczak, Hubert Fiebig, Jurek Górski, Katarzyna Janek, Anna Kieca, Janek Niemczyk, Małgorzata Polakowska, Adam Rosa
Produkcja: Piotr Adamczyk, Tomasz Jeznach, Robert Traczyk
Autorka tekstu i audiodeskryptorka: Magdalena Lange
Po spektaklu odbędzie się rozmowa z twórcami.
Spektakl został zrealizowany w Instytucie im. Jerzego Grotowskiego w ramach projektu "Teatr na faktach". Program prowadzony jest przez Krzysztofa Kopkę i Jakuba Tabisza.
Organizatorem wydarzenia jest Stowarzyszenie na rzecz osób LGBT Tolerado w partnerstwie z Gdańskim Teatrem Szekspirowskim i GAK Plama. Projekt finansowany ze środków Miasta Gdańska i dotacji Urzędu Marszałkowskiego Województwa Pomorskiego.
Czego "lobby LGBT" chce uczyć dzieci? Czy wszyscy geje chodzą na parady? Dlaczego 67% obywateli deklaruje, że nigdy nie poznało osobiście żadnego geja ani lesbijki? Gdzie w tym wszystkim są osoby bi? Kto kogo powinien się bać? I wreszcie: czy wrogie plemiona zamieszkujące Polskę potrafią jeszcze ze sobą rozmawiać?
POLACY O LGBT+
Sztuka, powstała w ramach projektu "Teatr na faktach" w Instytucie Grotowskiego we Wrocławiu. Prezentacja w ramach Trójmiejskich Dni Równości we współpracy z Tolerado - Stowarzyszeniem na rzecz osób LGBT.
"Zjemy wasze dzieci. Z cebulą" to spektakl dokumentalny oparty na rozmowach z członkami społeczności LGBT+ oraz z osobami nieheteroseksualnymi, które odżegnują się od tego skrótu. To opowieść o byciu innym TU i TERAZ, po "tęczowej zarazie", "indoktrynacji LGBT" i "ideologii gender". Spektakl jest opowieścią o ludziach, ich lękach, marzeniach, strachu i złości.
To przykład teatru dokumentalnego, którego punktem wyjścia są historie, wspomnienia i przeżycia jednostki, często umykające perspektywie tekstów literackich. Scenariusz sztuki powstał metodą verbatim, czyli dosłownego zapisu rzeczywistości na podstawie przeprowadzonych wywiadów. Twórcom przyświecała potrzeba zróżnicowania opinii i doświadczeń. Spotykali się z uczestnikami marszów równości, ale też ich przeciwnikami.
Punktem wyjścia do powstania spektaklu była fala agresji z jaką spotkali się uczestnicy pierwszego marszu równości w Białymstoku,, obrzuceni butelkami, petardami i kostką brukową. Rozmowy z bohaterami pozwoliły nie tylko spojrzeć na świat oczami nieheteronormatywnej mniejszości, ale też stały się raportem o polskiej homofobii. Jak piszą twórcy spektaklu:
Wg badania CBOS ponad 50% Polek i Polaków uważa, że homoseksualność to odstępstwo od normy, ale należy ją tolerować. Kolejne 16% - że to rzecz normalna. Jednocześnie aż 66% z nas sądzi, że pary gejów i lesbijek nie powinny publicznie pokazywać swojego sposobu życia.
Czyli: mogą sobie żyć, ale niech się nie obnoszą. Rozumiem, ale... Toleruję, ale... Niech sobie żyją, ale... Badania możemy interpretować na rozmaite sposoby. Czy kilka uspokajających wskaźników pozwala nam jednak spać spokojnie i udawać, że "wszystko gra"?
Twórcy:
Reżyseria: Dorota Bator, Grzegorz Grecas, Ada Tabisz, Robert Traczyk
Dramaturgia i wywiady: Piotr Adamczyk, Dorota Bator, Grzegorz Grecas, Tomasz Jeznach, Ada Tabisz, Robert Traczyk
Scenografia: Iza Banaszek
Występują: Marta Bartczak, Hubert Fiebig, Jurek Górski, Katarzyna Janek, Anna Kieca, Janek Niemczyk, Małgorzata Polakowska, Adam Rosa
Produkcja: Piotr Adamczyk, Tomasz Jeznach, Robert Traczyk
Autorka tekstu i audiodeskryptorka: Magdalena Lange
Po spektaklu odbędzie się rozmowa z twórcami.
Spektakl został zrealizowany w Instytucie im. Jerzego Grotowskiego w ramach projektu "Teatr na faktach". Program prowadzony jest przez Krzysztofa Kopkę i Jakuba Tabisza.
Organizatorem wydarzenia jest Stowarzyszenie na rzecz osób LGBT Tolerado w partnerstwie z Gdańskim Teatrem Szekspirowskim i GAK Plama. Projekt finansowany ze środków Miasta Gdańska i dotacji Urzędu Marszałkowskiego Województwa Pomorskiego.
