Gdy na początku XX wieku Richard Wilhelm przełożył alchemiczny, chiński traktat Sekret Złotego Kwiatu, Carl Gustav Jung pisał, że zaszczepił on na Zachodzie delikatną roślinę Złoty Kwiat która odtąd mogła zakwitnąć jako symbol nowego sposobu widzenia świata.
Kiełkuje ona tam, gdzie spojrzenie oparte na dominacji ustępuje miejsca otwartości i gotowości do przemiany wchodząc w kontakt z tym, co Jung określał mianem animy.
Malarstwo Wawrzynowicz wyrasta z fascynacji symbolem iluzjonistycznej martwej natury jako bramy do poznania rzeczywistości transcendentnej i interpretuje ją na nowo, dostrzegając pokrewieństwo między europejskimi martwymi naturami a filozofią Wschodu, mówiącą o procesie wewnętrznej przemiany. Wymiar vanitas nie oznacza tu wyłącznie przemijania, lecz ukryty potencjał transformacji.
Artystka rozwija motyw martwych natur w duchu bliskim temu, co Luce Irigaray nazwała żeńską logiką widzenia.
Przestrzeń domu przedstawiana w martwych naturach od wieków była archetypowo przypisywana kobietom, jednak dawne malarstwo interpretowało je z perspektywy zewnętrznego, męskiego spojrzenia. Wawrzynowicz ukazuje kobiece widzenie jako odmienną praktykę poznania. To spojrzenie nie szuka panowania ani jednoznacznego przekazu moralno-religijnego, lecz otwiera przestrzeń, w której można się rozpoznać i przemienić dotrzeć do alchemicznego Sekretu Złotego Kwiatu.
Iluzja, która towarzyszyła dawnym martwym naturom, powraca tu w nowym wymiarze. Artystka posługuje się przyrządami optycznymi camerą obscurą, camerą lucidą, lustrami, lupami czy zniekształceniami fotograficznymi by rozbić iluzje nie rzeczywistości, lecz sposobu, w jaki ją postrzegamy. Optyka staje się tu narzędziem medytacji, wejściem do snu, który przypomina, że świat nie jest tym, czym się wydaje.
Wystawa realizowana ze środków Miasta Gdańska w ramach Gdańskiego Stypendium Kulturalnego Fundusz Twórczy. Wśród prac na wystawie znajdzie się pięć obrazów inspirowanych martwymi naturami z kolekcji Muzeum Narodowego w Gdańsku, m.in. dziełami Andrzeja Stecha, Daniela Schultza, Philipa Sauerlanda.
Treść tworzona na podstawie materiałów prasowych organizatora.
