• Kino
  • Mapa
  • Ogłoszenia
  • Forum
  • Komunikacja
  • Raport

Bajka przeciwko koszmarom sennym. O "Krainie Śpiochów" Teatru Miniatura

Łukasz Rudziński
14 stycznia 2018 (artykuł sprzed 6 lat) 
Najjaśniejszym punktem "Krainy Śpiochów" jest Królewna Śpioszka w wykonaniu Magdaleny Żulińskiej, z którą dzieciom łatwo się identyfikować. Najjaśniejszym punktem "Krainy Śpiochów" jest Królewna Śpioszka w wykonaniu Magdaleny Żulińskiej, z którą dzieciom łatwo się identyfikować.

Premiera "Krainy Śpiochów" pod wieloma względami jest dla Miejskiego Teatru Miniatura nietypowa. Po raz pierwszy od dawna sięgnięto po tekst współczesnej polskiej dramatopisarki specjalizującej się w literaturze dla dzieci, a przedstawienie przygotował polsko-litewski zespół twórców. Spektakl pozostawia jednak spory niedosyt.



Dziecięce koszmary senne to zmora niejednego rodzica. Przyczyn niespokojnego snu dzieci jest wiele, efekt bardzo często ten sam - dziecko boi się zasypiać nawet przy zapalonym świetle i zdarza się to tylko w towarzystwie mamy lub taty, z którymi najchętniej spędzałoby całą noc. Z problemem tym postanowiła zmierzyć się w sztuce "Kraina Śpiochów" jedna z najlepszych i najpopularniejszych polskich autorek sztuk dla dzieci - Marta Guśniowska (autorka blisko 100 sztuk dla dzieci i młodzieży).

Król Śpioch, głowa królestwa znanego z dobrego snu, dowiaduje się, że jest na jego dworze ktoś, kto nie zasypia. Bohaterką tego skandalicznego zachowania okazuje się jego ukochana córeczka, Królewna Śpioszka. Powód jest prozaiczny - straszne Koszmary nawiedzają dziewczynkę we śnie. Zrozpaczony król jako kochający ojciec sprowadza różnych specjalistów, w końcu jednak sam wyrusza na poszukiwanie ratunku dla królewny. Oczywiście jego znalezienie wcale nie będzie taką prostą sprawą.

Królewna boi się zasnąć, bo we śnie czyhają na nią Koszmary, wyglądające w spektaklu Miniatury dość przerażająco dla trzy- lub czterolatka. Oprócz ponurych wizualizacji grają je aktorzy "bez twarzy". Królewna boi się zasnąć, bo we śnie czyhają na nią Koszmary, wyglądające w spektaklu Miniatury dość przerażająco dla trzy- lub czterolatka. Oprócz ponurych wizualizacji grają je aktorzy "bez twarzy".
W charakterystyczny dla siebie sposób autorka sztuki miesza motywy baśniowe, nawiązując do konwencji baśni drogi. Motyw ten potraktowany zostaje jednak z przymrużeniem oka. Król nie musi się szczególnie natrudzić, by osiągnąć swój cel. Kluczowa do jego osiągnięcia jest empatia i dzielenie się z innymi.

Reżyser spektaklu gdańskiej Miniatury Jacek Malinowski do współpracy zaprosił trójkę litewskich twórców: scenograf Giedrė Brazytė, kompozytora Antanasa Jasenkę oraz Mantasa Bardauskasa, odpowiedzialnego za wyświetlane w trakcie spektaklu animacje.

Przedstawienie odbywa się w uniwersalnej przestrzeni pomyślanej jako sypialnia Królewny Śpioszki, z gigantyczną kołdrą na scenie i ścianami w formie otwartego na widzów trapezu, ze ściankami bocznymi. Przez nie "przechodzić" mogą różne postaci: zarówno śpiochy (mieszkańcy państwa Króla Śpiocha), jak i koszmary senne lub spotykani przez Króla Śpiocha nietypowi goście - Czarownica, Jaszczurka, Bałwan czy Stworek Głodomorek.

Zgrabnie wkomponowana w spektakl warstwa muzyczna należy do mocnych punktów spektaklu. Jednak nie wszystkie animacje (uzupełniające pomysły inscenizacyjne) są trafione - nieciekawie wyglądają przede wszystkim Koszmary, mogące przerazić nie tylko małych widzów. Wizualizacje dobrze sprawdzają się za to podczas powrotu Króla Śpiocha.

Z troski o własne dziecko i w celu ocalenia prestiżu królestwa, Król Śpioch (Wojciech Stachura, po prawej) wyrusza poszukać sposobu, by pozbyć się koszmarów. Z troski o własne dziecko i w celu ocalenia prestiżu królestwa, Król Śpioch (Wojciech Stachura, po prawej) wyrusza poszukać sposobu, by pozbyć się koszmarów.
Osobną kwestią są dziwaczne kostiumy bohaterów. Już skromna niebieska broda Króla Śpiocha wygląda dość tandetnie, ale to nic przy brzydkich szaro-burych kostiumach jego poddanych, które nawet na moment nie przyciągają uwagi dzieci. Tę funkcję przejmują przede wszystkim lalki hybrydowe (zbudowane z głowy aktora i korpusu lalki) Królewny Śpioszki i Króla Śpiocha oraz powiększone rekwizyty (np. filiżanka, łyżeczka, dziecięca grzechotka).

Wszyscy aktorzy prezentują się bez zarzutu. Najlepiej wypada Magdalena Żulińska, z której bohaterką - Królewną Śpioszką - dzieciom łatwo się identyfikować. Żulińska jest w tej roli naturalna, kaprysi jak prawdziwa królewna, a przy tym budzi sympatię od pierwszej chwili, gdy obwieszcza, że nie będzie już więcej spać.

Z rolą Króla Śpiocha z wdziękiem radzi sobie Wojciech Stachura, choć niekiedy dostaje niezrozumiałe zadania od reżysera (podczas alarmu w pałacu). Ciekawy epizod z Jaszczurką Zwinką buduje Agnieszka Grzegorzewska. Zabawna jest Czarownica w wykonaniu Jolanty Darewicz. Szkoda, że zabrakło reżyserowi pomysłu na Nianię (Joanna Tomasik) oraz wykorzystanie potencjału Piotra Kłudki czy Jakuba Ehrlicha.

Całość odbywa się w ciekawie zaprojektowanej przez Giedrė Brazytė przestrzeni sypialni z wielką kołdrą i ścianami w kształcie trapezu, ze ściankami bocznymi, przez które przenikać mogą róże postaci. Całość odbywa się w ciekawie zaprojektowanej przez Giedrė Brazytė przestrzeni sypialni z wielką kołdrą i ścianami w kształcie trapezu, ze ściankami bocznymi, przez które przenikać mogą róże postaci.
Właśnie reżyseria przedstawienia szwankuje najbardziej. Chociaż niespełna godzinny spektakl słusznie podzielono na dwa akty, w obu szwankuje dramaturgia. Po nużącym najmłodszych widzów początku całą pierwszą część spektaklu ratuje urocza, a przy okazji ładnie śpiewająca Królewna Śpioszka (raz w udanym duecie z Królem Śpiochem). W drugim akcie pojawiają się nowi bohaterowie, ciekawsi niż ponurzy dworzanie. Akcja również staje się bardziej dynamiczna. Finał spektaklu, podobnie jak początek, nie jest dla dzieci zbyt interesujący - brakuje w nim jakiegoś zdecydowanego akcentu.

Osobną kwestią są same Koszmary, które najmłodsze, trzyletnie dzieci mają prawo przerażać. Pomysł na brzydkie wizualizacje i aktorów "bez twarzy" przekonać może nieco starszych widzów. Sztuka Guśniowskiej (niepozbawiona takich leksykalnych wpadek, jak niezrozumiała dla najmłodszych "kwarantanna") została przez reżysera Jacka Malinowskiego rozczytana powierzchownie. Brakuje tu pomysłu na aktorów, poza głównymi bohaterami sprawiających niekiedy wrażenie pozostawionych samym sobie. Przez to wydźwięk przedstawienia traci, niestety, na znaczeniu. A przecież o koszmarach sennych warto rozmawiać i pomysł, by posłużyć się do tego spektaklem teatralnym, jest trafiony w dziesiątkę.

Spektakl

6.7
30 ocen

Kraina Śpiochów

teatr dla dzieci

Miejsca

Spektakle

Opinie (20)

  • Bardzo ładny spektakl (2)

    Zupełnie nie zgadzam się z Pana opiniami . Mój 4 letni syn jest zachwycony , oglądał w skupieniu od początku do końca . Bardzo ładny spektakl, bardzo ładnie zrealizowany.

    • 14 5

    • Koszmarny spektakl (1)

      Prawdziwy koszmar!

      • 4 8

      • Czysta złośliwość

        Chyba byliśmy na różnych spektaklach :) .Lepiej posłuchać co mówią dzieci. Moje dziecko było bardzo na tak.

        • 7 0

  • Super

    Mojej córce 7 latrowniez bardzo się podobał

    • 10 4

  • Fajne przedstawienie , moja córka bawiła się bardzo dobrze. Polecam ;)

    • 10 5

  • Moja 2-letni córka, mimo, że spektakl był przeznaczony dla starszych dzieci również dobrze się bawiła.

    • 12 2

  • Na spektal warto iść żeby posłuchać choćby jak śpiewa pani Żulińska...

    • 10 1

  • nic specjalnego (1)

    Ja i moja coreczka 4 letnia bylismy znudzeni. polowa sali chyba tez, wiec nie wiem skąd takie przychylne komentarze. Teatr minniatura od lat jest slabe i chyba nadal tak zostanie.

    • 8 13

    • ???

      Skąd ten jest hejt ? Ja byłem na spektaklu i było bardzo pozytywnie.

      • 9 3

  • bardzo fajny spektakl dla maluchów

    byłam z niespełna 3letnią córeczką. Baaaardzo jej się podobało. Była to nasza pierwsza wizyta w teatrze. Siedziałyśmy w przedostatnim rzędzie więc córka spędziła spektakl u mnie na kolanach. Mimo to była zachwycona.

    • 10 1

  • mój 4letni syn właśnie tak zasypia, przy świetle najlepiej z rodzicem obok

    obawiam się że ten spektakl spowoduje u niego jeszcze większe problemy :)

    • 5 6

  • Byłam wczoraj z córką i bardzo dobrze spędziliśmy czas na Śpiochach, zabawnie i z dystansem potraktowany temat :)

    • 7 0

  • Super (2)

    Byłam z synami już kolejny raz na spektaklu w teatrze miniatura i za każdym razem dzieci wychodzą zadowolone i chcą iść na kolejne spektakle.Polecam serdecznie !!

    • 8 0

    • Pewnie dostała Pani darmowe zaproszenie?

      • 0 5

    • recenzja

      fajne przedstawienie ale szkoda że dorośli ludzie siedzą w pierwszych rzedach i zasłaniaja małym dzieciom to porażka dzieci nic nie widzą .Nie można coś z tym zrobić to nie tylko moja uwaga.Bilety w dalszym ciągu bardzo drogie

      • 0 0

1

alert Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.

Wydarzenia

Pobożni i cnotliwi. Dawni gdańszczanie w zwierciadle sztuki (1 opinia)

(1 opinia)
20 zł
spotkanie, wystawa, warsztaty

Kultura ludowa Pomorza Gdańskiego

wystawa

Wystawa "Kajko, Kokosz i inni"

wystawa

Sprawdź się

Sprawdź się

Najstarszy teatr w Polsce to:

 

Najczęściej czytane