Kilka lat planów i ponad rok przygotowań aktorskich i wokalnych do wyjątkowego teatralnego projektu. Powód? Nasz system nauczania nie wychowuje młodych ludzi prawidłowo. Trzeba nauczycielom przypomnieć ideały Janusza Korczaka, a młodzieży pokazać, że może żyć inaczej.
2010-07-03 07:29
polecam zajrzeć na youtube i oglądnąć teledysk promujący musical :) Piosenka pt. "On nie zmieni się". Coś fantastycznego! pozazdrościć talentu aktorom, nawet tym najmłodszym! :)
2010-07-03 07:55
Polak żydowskiego pochodzenia Janusz Korczak przykładem polskiego patriotyzmu. Dzisiaj (za sprawą Polaków polskiego i niepolskiego pochodzenia) Polak i patriota wyzywany jest od kmiota.
2010-07-03 23:08
Lk 6:28 Bw "błogosławcie tym, którzy was przeklinają, módlcie się za tych, którzy was krzywdzą."
2010-07-04 07:35
Nie jest to przenośnia, ale czy da się zrealizować? Otóż bez łaski Boga to niemożliwe. Bez Boga to w ogóle wszystkie starania, by "być lepszym" są teatrem. Ale przecież wiemy, że zasada czynienie dobra z samego faktu naszego człowieczeństwa obowiązuje wszystkich ludzi; nie tylko uczniów Chrystusa, także i pogan. Czy różnica polega na tym, że Pan dał swojemu Kościołowi taką łaskę, byśmy mogli to uczynić z serca, a nie z obowiązku? Nie zmienia to jednak tego, że polecone mamy błogosławić nieprzyjaciół nie w przenośni, ale faktycznie.
Ja chcę być jak Chrystus i powinienem się usilnie starać pełnić uczynki wiary, ale to mnie czasem przerasta - potrzebuję do tego pomocy. Chrystus swojemu Kościołowi (tym, którzy proszą) pomoc udzielił w Osobie Ducha Świętego, czyli mamy pomoc Jego Ducha. Prawdą jest jednak i to, że On pomaga jak chce i kiedy chce; fakt ten uczy pokory; fakt ten wskazuje, że nie da się przyłożyć szablonu do tego, co Boże.
Co te nauki mają z moim życiem? Z pokorą staram się realizować nawet te najtrudniejsze przykazania starając się z miłością np. odpowiadać na posty swoich nieprzyjaciół - tych, którzy mnie przeklinają, którzy mnie wielokrotnie skrzywdzili i stale szukają okazji, by na moją głowę znów nalać kubeł pomyj. Do tej pory osoby używające w stosunku do mnie obraźliwego (jak osoba mnie stale kiblująca) mogły sobie napisać niezliczoną ilość drwin i diatryb jako odpowiedzi na apele, byśmy się wzajemnie szanowali i traktowali się wzajemnie w sposób jednakowy. Nie zawsze na takie zaczepki odpowiadałem grzecznie, wiem. Widzę to, że sporo mi do świętości brakuje; bo choć dobrego pragnę, to mnie się nie zawsze to dobro trzyma. Czyli za mało kocham Boga i za mało się modlę? Z pewnością tak - wszak wszyscy potrzebujemy nawrócenia.
2010-07-03 08:23
a nie wszech obecnie nam panujący plastikowy bełkot pseudo artystów niczym "hamburgery z Mcdonalda"
2010-07-03 08:53
Niestety, uogólniając to mamy kulturalny marazm. Nasuwają się pytania:
- dlaczego bogactwo naszego dziedzictwa narodowego w zasadzie zostało wyrugowane z teatru na rzecz nierzadko obcych nam kulturowo, historycznie, mentalnie i obyczajowo tekstów?
- dlaczego w naszym kraju aktorzy podają tekst tak, jakby wstydzili się używać języka polskiego?
2010-07-06 09:24
Widziałam wiele musicali, ten jednak ma w sobie coś co nawet dorosłemu daje dużo emocji, są chwile radości, smutku, zamyślenia, sama przez chwilę cofnęłam się w dawne czasy:), widzę na scenie wspaniale przygotowane dzieci. One tego nie grają one to przeżywają i to jest właśnie piękne, przecież mogły jeździć na rowerach a wybrały bardzo ciężką pracę po to by udał się ich wspólny cel jakim jest podróż do świata sztuki. Musiały pogodzić codzienne przygotowania ze szkołą. W imieniu tych dzieciaków i młodzieży zapraszam Was wszystkich i małych i dużych na to widowisko bo każdy znajdzie w nim coś dla siebie. Historia jest bardzo "na czasie". Nie ma tam typowej sieczki, każdy utwór daje do myślenia. Byłam, widziałam i obserwowałam reakcje, dzieciaki na widowni zaczynała łączyć więź z młodymi wykonawcami a po zakończeniu mówiły do swoich opiekunów " mamo, widziałaś tam były same dzieci, ale super, możemy jeszcze raz..." słyszałam na własne uszy. Tak więc, tyle emocji i wrażeń pozostawia ten spektakl na który warto iść. Gratuluje Karolowi Świtajskiemu, że poskromił taką bandę:) warto było. Życzę wszystkim wielu sukcesów, a że będą w to nie wątpię.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
Filmy
Najbardziej prestiżowa i najwyższa nagroda dla dramatopisarzy przyznawana jest w:
