• Kino
  • Mapa
  • Ogłoszenia
  • Forum
  • Komunikacja
  • Raport

Szalona podróż po śpiącą królewnę. O "Zaczarowanej królewnie" Teatru Wybrzeże

Łukasz Rudziński
10 lutego 2019 (artykuł sprzed 5 lat) 
"Zaczarowana królewna" to teatr, który powstaje na oczach widzów. Ze szkolnej rzeczywistości przenosimy się w rzeczywistość szalonej bajki Artura Oppmana. "Zaczarowana królewna" to teatr, który powstaje na oczach widzów. Ze szkolnej rzeczywistości przenosimy się w rzeczywistość szalonej bajki Artura Oppmana.

Zła Hulababula rzuciła czar na piękną królewnę, który przemóc może tylko pocałunek prawdziwego chwata. Michał Derlatka świetnie wkomponował bajkę Artura Oppmana i jej archaiczne już słownictwo we współczesną, błyskotliwą, bardzo dynamiczną inscenizację. "Zaczarowana królewna" Teatru Wybrzeże grana będzie w Starej Aptece w Gdańsku i na Scenie Kameralnej w Sopocie.



Szkielet dramaturgiczny "Zaczarowanej królewny" Artura Oppmana stanowi baśń "Śpiąca królewna". Autor uzupełnił ją szeregiem wątków lokalnych i innych, znanych nam z literatury opowieści.

Co grają w Teatrze Wybrzeże?


Poznajemy bohatera wyraźnie inspirowanego "Kotem w butach", monstrualnych Waligórę i Wyrwidęba, czy mieszkającego na Księżycu Pana Twardowskiego. Akcja przeniesie się między innymi na krakowski jarmark, na którym prosty, dobry chłopak, Staszek, dowiaduje się o pięknej, śpiącej królewnie i zapragnie ją uratować.

Bajka opiera się na motywie baśni "Śpiąca królewna", więc Król (Piotr Łukawski) i Królowa (Monika Chomicka-Szymaniak) wyprawią pamiętne szesnaste urodziny córce, na którą zaklęcie  rzuciła podła Hulababula. Bajka opiera się na motywie baśni "Śpiąca królewna", więc Król (Piotr Łukawski) i Królowa (Monika Chomicka-Szymaniak) wyprawią pamiętne szesnaste urodziny córce, na którą zaklęcie  rzuciła podła Hulababula.
Reżyser gdańskiego spektaklu, Michał Derlatka, żonglerkę motywami baśniowymi i liczne nawiązania do naszej rodzimej literatury potraktował także jako wskazówkę, by swoje przedstawienie również wziąć w nawias. Nim młodsi i starsi widzowie poznają bajkę Oppmana, znajdą się... w szkolnej klasie, żywcem wyjętej z czasów komuny. Wchodząc na widownię znajdziemy się w klasie podczas przerwy między lekcjami. To rzeczywistość mundurków szkolnych, kwadratowych tornistrów i roześmianych urwisów, kopiących papierową piłkę na oczach zajętego swoimi sprawami konserwatora.

Michał Derlatka o "Zaczarowanej królewnie"


Po chwili rozlega się dzwonek na lekcję. Pan dyrektor ma problem, bo szkolne przedstawienie musi zostać odwołane wskutek kontuzji jednej z nauczycielek. W ostatniej chwili znajduje się zastępstwo, więc "Zaczarowaną królewnę" czas zacząć.

Dowcip, również związany ze szkolnym ilustrowaniem wypowiadanego tekstu, obecny jest tutaj od pierwszej chwili. Teatrzyk szkolny wraz z dźwiękiem dzwonka na przerwę szybko się jednak ulotni, a akcja "Zaczarowanej królewny" nabierze tempa i od razu wywoła poruszenie wśród młodych widzów, bo na scenie pojawia się kotek. Po chwili kot okaże się nie do końca zwyczajny... Teatralne sztuczki umiejętnie pobudzają wyobraźnię kilkuletnich widzów i od razu wciągają publiczność w opowieść, która zaskakuje kreatywnością i rozmachem inscenizacyjnym.

Wszystko po to, by uratować tytułową Królewnę (Katarzyna Michalska). Jednym z towarzyszy podroży Staszka jest Palipieca (Maciej Konopiński, w tle). Wszystko po to, by uratować tytułową Królewnę (Katarzyna Michalska). Jednym z towarzyszy podroży Staszka jest Palipieca (Maciej Konopiński, w tle).
Przez półtorej godziny na scenie dzieje się bardzo wiele. Bohaterowie pojawiają się i znikają, czasem zamienieni w inną postać - jak pijus Walek (Piotr Łukawski) przybierający postać pająka. Aktorzy dwoją się i troją - raz są wielkimi, groźnymi szponiastymi zwierzakami, innym razem kosmicznymi krasnoludkami na usługach księżycowego królewica (Katarzyna Michalska) lub roztańczonym ludem Krakowa na krakowskim jarmarku. Wśród wielu ról drugoplanowych i epizodycznych jest kilka, które szczególnie zapadają w pamięć - mnie ujęły najbardziej przezabawne króliki w wykonaniu Katarzyny Michalskiej, Jerzego GorzkoMoniki Chomickiej-Szymaniak. Bawi też Marcin Miodek jako Gwiazda.

Jednak i w pierwszym planie aktorzy mają okazję do popisu wpisanego w inscenizację Derlatki. Doskonale prezentuje się Małgorzata Oracz jako zła wiedźma Hulababula, która tak gra tę straszną dla pozostałych bohaterów postać, że nie sposób jej nie polubić. Z wdziękiem po scenie porusza się zaczarowany Kot (Michał Jaros) wraz z towarzyszącym mu Palipiecą (Maciej Konopiński) - obaj są przewodnikami publiczności po bajce, w której towarzyszą w podróży dzielnemu Staszkowi (bardzo udana rola Jakuba Nosiadka).

Kto jak nie dzielny polski kosynier z Krakowa Staszek (Jakub Nosiadek) mógłby pokonać wszelkie przeciwności losu, by pojąć za żonę Królewnę? Po drodze zyska on niespodziewanych sprzymierzeńców. Kto jak nie dzielny polski kosynier z Krakowa Staszek (Jakub Nosiadek) mógłby pokonać wszelkie przeciwności losu, by pojąć za żonę Królewnę? Po drodze zyska on niespodziewanych sprzymierzeńców.
Z morza pomysłów i rozwiązań inscenizacyjnych wiele wywołuje zachwyt najmłodszych widzów. Szmer niedowierzania wywołuje pojawienie się ogromnych zwierzaków z puszczy (Dzik jest nieobecny, bo "chory"), które toczą mrożący krew w żyłach bój ze Staszkiem. Jednak to pomysł na groźnego smoka i jego walka ze Staszkiem z pewnością będzie tym, co dzieci zapamiętają najbardziej.

Spektakl Michała Derlatki ma rozmach i finezję, pełen jest pomysłowych rozwiązań scenicznych, ale zachowuje też wymiar zabawy formą i grą aktorską. Na wyróżnienie zasługują wszyscy wymienieni wcześniej aktorzy - dzięki nim humor spektaklu ani przez moment nie traci autentyczności. Swoje zrobiła świetnie wpisująca się w dowcip spektaklu scenografia i piękne, bardzo plastyczne kostiumy Michała Dracza oraz dynamiczne, efektowne układy taneczne, przygotowane przez Wioletę Fiuk. Warstwę muzyczną, zrośniętą wręcz z akcją sceniczną, zapewniła Joanna Sówka Sowińska.

Na drodze do szczęścia staje m.in. straszna Hulababula (Małgorzata Oracz, po lewej) i zgraja groźnych dzikich zwierząt. Na drodze do szczęścia staje m.in. straszna Hulababula (Małgorzata Oracz, po lewej) i zgraja groźnych dzikich zwierząt.
W momentach zmiany dekoracji dzieci mają też chwilę, by porozmawiać z niektórymi bohaterami spektaklu. Nowoczesna forma przedstawienia świetnie współgra z językiem bajki Oppmana, dziś już archaicznym, pełnym staropolszczyzny i zwrotów, które wyszły z użycia. Jednak w kontekście tej szalonej opowieści są one dla dzieci w pełni zrozumiałe, co jest oczywiście kolejną zasługą reżysera i zespołu aktorskiego. Teatr Wybrzeże ma więc kolejną po "Arabeli" sprzed kilku lat doskonałą, dynamiczną bajkę, która porywa młodych widzów.

Terminy grania "Zaczarowanej królewny" w Gdańsku i Sopocie


Warto mieć jednak na uwadze, że dla dziecka w wieku przedszkolnym niektóre sceny mogą być zbyt straszne, chociaż aktorzy nawet te momenty ogrywają z dużym wdziękiem i już sześciolatek nie powinien się ich bać. Szkoda tylko, że drugi akt spektaklu trwa zaledwie kwadrans i nie ma takiej dynamiki, jak część pierwsza, bo chciałoby się, by "Zaczarowana królewna" trwała dużo dłużej.

Spektakl

8.0
20 ocen

Zaczarowana królewna

teatr dla dzieci

Miejsca

Opinie (14) 2 zablokowane

  • I tak najlepszy był M. Konopiński.

    • 2 9

  • Język recenzji

    Gratulacje do artystów!
    "Swoje zrobiła" ta pełna kolokwializmów językowo kiepska recenzja.

    • 6 3

  • Ja to moi drodzy i kochani kiedyś mialem taka śpiącą królewnę

    Oj cóż to byla za bestyjka moi drodzy

    • 1 2

  • Brawo Michał Derlatka!

    • 10 0

  • Lekcje Niegrzecznosci (3)

    Straszna szkoła że nie ma już lekcji niegrzecznosci w Wybrzeżu... nowa publiczność urosła,możnaby wznowić stare przedstawienia na które z radością biegły i dzieci i dorośli... dbajmy o dzieci teatrze, jak nie pokochają teatru skarzemy go na klęskę...

    • 10 0

    • (1)

      A może twórzmy nowe, a nie wznawiajmy starych...?

      • 1 2

      • Jakkolwiek... Na cokolwiek teatr ma siłę... byleby coś było ...

        • 0 1

    • Wielka szkoda. Moja córka uwielbiała te przedstawienia.

      • 1 0

  • Z całą rodziną

    Polecam. Bardzo, bardzo dobry spektakl.

    • 7 0

  • sukces!!!

    Bardzo dobra sztuka nie tylko dla dzieci......Nie ma ani chwili nudy,Cały czas coś sie dzieje.Jest dowcipnie,ciekawie.Swietna scenografia,postaci.Jednym słowem bardzo dobry spektakl!!!Wszyscy aktorzy grali bardzo dobrze!!!!polecam bardzo!!!Szkoda tylko,ze wszystkie spektakle grane sa przed południem......

    • 6 0

  • Świetne przedstawienie

    Przedstawienie zdecydowanie dla całej rodziny! Dawno nie byłam na tak dobrym przedstawieniu dla dzieci. Aktorzy świetnie grali, każda rola była charakterystyczna, w dojrzały sposób podchodzili do dzieci, język przedstawienia na wysokim poziomie, bez ciągłych zrobnień, co się często pojawia przy zwracaniu się do dzieci. Dzieci były traktowane jak prawdziwi widzowie. Polecam szczególnie dla dzieci wczesnoszkolnych, ale i dla starszych. Dla przedszkolaków część kwestii może być niezrozumiałych, chociaż i tak patrzyły z dużym zainteresowaniem, głównie ze względu na dynamikę przedstawienia.Polecam i dziękuję za znakomitą grę aktorską.

    • 3 0

  • Super !!!

    Najlepsza jak dla mnie była czarownica! Było komicznie i strasznie, ciekawie, kolorowo, wybuchowo, zaskakująco. Świetna scenografia, muzyka, dowcip.. Wszystko na najwyższym poziomie.
    Bardzo dziękuję Aktorom za wspaniałe show! Chcemy iść jeszcze raz tym razem w większym gronie.

    • 1 0

  • zaczarowana krolewna

    genialny spektakl,nawet moj 4,5 letni wnuk siedzial jak zaczarowany.

    • 0 0

1

alert Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.

Wydarzenia

Pobożni i cnotliwi. Dawni gdańszczanie w zwierciadle sztuki (1 opinia)

(1 opinia)
20 zł
spotkanie, wystawa, warsztaty

Kultura ludowa Pomorza Gdańskiego

wystawa

Wystawa "Kajko, Kokosz i inni"

wystawa

Sprawdź się

Sprawdź się

Co według pradawnych wierzeń robią zwierzęta w wigilię świąt Bożego Narodzenia?

 

Najczęściej czytane