Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku przeprowadzi dwie poważne inwestycje. Pierwszą z nich jest kapitalny remont elewacji Domu Angielskiego przy ul. Chlebnickiej 13/16 
, drugą wymiana nawierzchni dziedzińca Małej Zbrojowni przy pl. Wałowym 15 . Łączny koszt prac wyniesie ok. 800 tys. zł i zostanie w całości pokryty ze środków ministerialnych.
tylko i wyłącznie ich właściciel
17%
koszty powinny być dzielone między właściciela i samorząd lub państwo
65%
wyłącznie władze samorządowe i państwowe
18%
Dwa zabytkowe budynki, będące w rękach gdańskiej ASP, przejdą w przyszłym roku poważne remonty. Pierwszy to kapitalny remont obu elewacji - zarówno od strony ulicy, jak i od podwórza - Domu Angielskiego przy ul. Chlebnickiej 13/16, w którym mieści się Wydział Grafiki oraz Dom Studencki.
To pierwsza tak poważna naprawa elewacji od czasu odbudowy budynku w latach 70. XX wieku. Ze względu na jej skalę, prace od strony ulicy zostaną przeprowadzone w miesiącach letnich. Wszystko po to, aby nie utrudniać nauki tutejszym studentom.
- Zakres prac obejmuje kompletne odrestaurowanie elewacji Domu Angielskiego wraz z renowacją i malowaniem stolarki okiennej. Remont elewacji podzielony jest na dwa etapy. Elewacja od strony zaplecza zostanie wyremontowana do końca roku. Odnośnie frontowej jej części, z uwagi na proces dydaktyczny, prace zostaną rozpoczęte 3 lipca przyszłego roku i powinny skończyć się 20 września. Całe przedsięwzięcie zostało tak zorganizowane, żeby zminimalizować trudności w użytkowaniu budynku. Koszty remontu elewacji Domu Angielskiego wyniosą ok. 500 tys. zł. Należy jednak pamiętać, że precyzyjne koszty będą znane dopiero po rozstrzygnięciu przetargów - informuje Agnieszka Drączkowska z Biura Promocji Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku.
Kolejna inwestycja dotyczy Małej Zbrojowni przy pl. Wałowym 15, w którym mieści się Wydział Rzeźby. Władze ASP ogłosiły przetarg na wymianę nawierzchni, która pokrywa wewnętrzny dziedziniec zabytkowego budynku.
- Odnośnie Małej Zbrojowni remont polega na wymianie warstwy konstrukcyjnej nawierzchni wewnętrznego dziedzińca tego obiektu. Spodziewamy się, że koszt wymiany nawierzchni wyniesie ok. 300 tys. zł - uzupełnia Drączkowska.Zarówno naprawa elewacji Domu Angielskiego, jak i wymiana nawierzchni dziedzińca Małej Zbrojowni w żaden sposób nie obciążą uczelnianego budżetu. Obie inwestycje zostaną w pełni sfinansowane ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Na koniec warto wspomnieć, że w czerwcu tego roku przeprowadzono kapitalny remont dachu, poddasza oraz kilkunastometrowej wieżyczki, która góruje nad Domem Angielskim. Podczas prac robotnicy odkryli w niej kapsułę czasu z 1974 roku. To właśnie w tym roku zakończyła się rozpoczęta kilka lat wcześniej odbudowa kamienicy przy ul. Chlebnickiej 13/16 ze zniszczeń wojennych.
W kapsule znajdował się m.in. list relacjonujący przebieg prac budowlanych, egzemplarze kilku gazet oraz pieniądze. Co ciekawe, odnaleziono również kartkę napisaną przez członków załogi Produkcji Pomocniczej Kuźni - Ślusarni. Na treść składały się pozdrowienia dla znalazców oraz przestroga o następującej treści: "Obyśmy nigdy nie musieli odbudowywać zabytków ze zniszczeń jakie pozostały nam po ostatniej wojnie".
Krótka historia Domu Angielskiego...
Budynek zwany niekiedy Anielskim Domem (niem. das Englische Haus). Jego nazwa (notowana w roku 1716) pochodzi od mających tam siedzibę kupców angielskich. Według przeciwników ich obecności tutaj - od wieńczącej szczyt postaci anioła.
Jedna z najznakomitszych i największych renesansowych kamienic gdańskich. Zbudowana w latach 1569-1570 na podwójnej parceli na zlecenie kupca z Westfalii
Dircka Lylge'a. Zaprojektowana przez
Hansa Kramera, powstała we współpracy z
Johannem Schneiderem z Lindau i rzeźbiarzem
Willemem Jacobsenem.
Ośmiokondygnacyjny budynek ma imponującą fasadę o szerokości 15,5 m i wysokość 30 m, co czyni go jednym z najwyższych obiektów na Głównym Mieście.
W latach 1640-1690 część budynku dzierżawili kupcy angielscy, którzy mimo protestów gdańszczan wykorzystywali wielką sień na zebrania, nabożeństwa i faktorię handlową. Od roku 1722 kamienica służyła jako zajazd. W 1832 roku połączona z kamienicą przy obecnym
Długim Targu 30 tworzyła zespół hotelowy (18 pokoi). W 1912 planowano jej rozbiórkę, Stowarzyszenie na Rzecz Zachowania Zabytków Budownictwa i Sztuki
Gdańska zorganizowało publiczną zbiórkę pieniędzy w celu wykupienia budynku. W akcję zaangażowały się władze miasta i dom stał się własnością gminy miejskiej aż do roku 1945. W latach 1914-1920 miały w nim siedzibę m.in. żydowska loża masońska Łańcuch nad Wisłą, Akademicki Związek Architektów, biuro Zjednoczenia Cegielni. Nastąpiło też rozdzielenie z posesją przy Długim Targu 30.
W marcu 1945 roku uległ niemal całkowitemu zniszczeniu, w latach 1957-1959 odbudowany w stanie surowym z zachowaniem ocalałych partii fasady, detalu architektonicznego i fragmentów ścian bocznych według projektu architekta Kazimierza Orłowskiego. Dalsze prace przy wystroju fasady prowadzono w latach 70. XX wieku (zakończone w roku 1979) wraz z rekonstrukcją wystroju rzeźbiarskiej fasady. Wnętrza razem z sąsiednimi kamienicami (nr 13-15) zaprojektowano na potrzeby domu studenckiego Akademii Sztuk Pięknych.
... oraz Małej Zbrojowni
Zwana też Nową Zbrojownią (niem. Neues Zeughaus). Dawny arsenał, położony na Starym Przedmieściu, w południowo-zachodnim narożniku pierścienia fortyfikacji. Wzniesiona w latach 1643-1645 według projektu
Georga Strakowskiego, z przeznaczeniem na magazyn ciężkich dział, które obok kul armatnich gromadzone były na parterze, w obszernym, jednoprzestrzennym pomieszczeniu, podzielonym sześcioma słupami, dźwigającymi podciąg, na którym opierały się belki stropowe. Na podciągu zawieszano lżejszą broń, elementy uzbrojenia ochronnego, które zapełniały również ściany. Na piętrze składowano pistolety, muszkiety i siodła dla kawalerii, przechowywano obiekty o znacznych gabarytach, np. w końcu XVII wieku elementy dekoracji ozdabiających trasę przejazdu władców polskich.
W roku 1945 częściowo spłonęła; przetrwały ściany dolnej kondygnacji (w tym i płyta z herbem Gdańska). Odbudowana w formie z XVII wieku, wraz z pełnym odtworzeniem kształtu dachu i zlikwidowanych bram; nie zrekonstruowano dekoracji szczytów. Służyła różnym celom, m.in. do 1993 roku jako baza przedsiębiorstwa taksówkowego. Od 1994 roku użytkowana przez Wydział Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych.
źródło: www.gedanopedia.pl
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
Filmy