• Kino
  • Mapa
  • Ogłoszenia
  • Forum
  • Komunikacja
  • Raport

Czy stand-up jest dla kobiet? Wywiad z Wiolką Walaszczyk

Aleksandra Wrona
24 maja 2018 (artykuł sprzed 5 lat) 
"Wiem, że scena jest moim miejscem, czego bym na niej nie robiła, czy to będzie stand-up czy podrzucanie piłeczek" mówi Wiolka Walaszczyk.
"Wiem, że scena jest moim miejscem, czego bym na niej nie robiła, czy to będzie stand-up czy podrzucanie piłeczek" mówi Wiolka Walaszczyk.

"Wyjście na scenę wymaga przełamania się, obnażenia swoich uczuć i kompleksów" przyznaje Wiolka Walaszczyk, stand-uperka, improwizatorka i prawdziwy wulkan energii. W rozmowie z nami opowiada o tym, co dało jej dzieciństwo na Zaspie, jaki powinien być dobry stand-up i dlaczego kobiety nie garną się do rozśmieszania na scenie.



Aleksandra Wrona: Dlaczego zaczęłaś zajmować się stand-upem?

Wiolka Walaszczyk: Stand-up znalazł się w moim życiu niespodziewanie. Wcześniej przez kilka lat improwizowałam w grupie "W Gorącej Wodzie Kompani", kiedy grupa się rozwiązała poczułam, że muszę znaleźć sposób, żeby pozostać na scenie. Odezwałam się wtedy do Abelarda Gizy, który zachęcił mnie do wystąpienia podczas cyklicznej imprezy na Elżbietańskiej. Tak to się zaczęło. Wtedy jeszcze obowiązywała zasada "buczenia" i kiedy publiczności nie podobał się jakiś występ, mogli go po prostu "wybuczeć", a występujący musiał opuścić scenę. To brzmi okrutnie, ale ta metoda szybko weryfikowała to, czy ludzie śmieją się kurtuazyjnie czy są naprawdę rozbawieni. Wystąpiłam kilka razy i ani razu nie zostałam "wybuczana". Myślę, że dało mi to odwagę, żeby dalej występować.

Zaczęło się od improwizacji, a ewoluowało w stand-up. Zawsze chciałaś rozśmieszać ludzi?

Chciałam być aktorką i to było moim największym marzeniem. W gimnazjum uczęszczałam do klasy teatralno-filmowej, kilka razy w miesiącu chodziliśmy do kina i teatru, mieliśmy zajęcia z aktorstwa, m.in. z Marzeną Nieczuja-Urbańską, której bardzo dużo zawdzięczam. Chodziłam też do Wybrzeżaka, czyli stowarzyszenia, w ramach którego aktorzy z Teatru Wybrzeże prowadzili z dziećmi zajęcia teatralne. Wariatem byłam zawsze, dlatego dołączyłam do grupy improwizacyjnej, którą stworzył Wojciech Tremiszewski, jednak w międzyczasie starałam się dostać do szkoły aktorskiej.

Robiłaś coś w tym kierunku?

Wiele razy docierały do mnie głosy, że kobiety nie nadają się do stand-upu, że nie są śmieszne, że mężczyzna zawsze będzie lepszy w rozśmieszaniu. Może i będzie, rzecz gustu, ale mówienie, że kobieta się gdzieś nie nadaje trochę zalatuje mi średniowieczem.
Rok przygotowywałam się do Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie, chodziłam na zajęcia z aktorstwa i śpiewu, a kiedy przyszło do przesłuchań to uwaga: przegapiłam termin.

Pamiętam, że stałam w kuchni, kiedy zadzwonił do mnie kolega z Krakowa z pytaniem,gdzie jestem, na co ja spokojnie odpowiedziałam, że w kuchni! Uświadomił mi, że właśnie przestałam w kuchni mój rok przygotowań. Straszliwie się rozpłakałam i tak jak stałam, w kapciach, pobiegłam z Zaspy do Wrzeszcza do mojego nauczyciela aktorstwa. Później próbowałam się jeszcze dostać do Studium Wokalno-Aktorskiego im. Danuty Baduszkowej, ale się nie udało. Uznałam, że jest to znak. Teraz, kiedy myślę o tym, z iloma wyrzeczeniami wiąże się praca aktora czuję, że raczej nie dałabym rady tak się jej poświęcić. Prędzej czy później i tak bym zrezygnowała.

Kiedy robisz stand-up wydajesz się być w swoim żywiole.

Wiem, że scena jest moim miejscem, czego bym na niej nie robiła, czy to będzie stand-up czy podrzucanie piłeczek. Kiedyś zorganizowałam w 107 wieczór poetycki, podczas którego ja i kilku moich kolegów - m.in. Wojtek Tremiszewski i Szymon Jachimek - prezentowaliśmy swoje wiersze. Wtedy też czułam się jak ryba w wodzie. W moim życiu cały czas przewija się scena i choć w tym momencie najbliższa jest mi komediowa, marzę, żeby jeszcze kiedyś wystąpić w teatrze.

Na scenie stand-upowej jesteś jedną z niewielu kobiet. Jak myślisz, z czego wynika ta męska dominacja w tej dziedzinie?

Wydaje mi się, że jest tych kobiet coraz więcej, ale to prawda, że wciąż jesteśmy zahukane przez mężczyzn tak ogólnie. Wyjście na scenę wymaga przełamania się, obnażenia swoich uczuć i kompleksów. Wszystko jest oceniane na bieżąco przez widownię. Oczywiście, można robić zapobiegawczy stand-up i wcielać się w różne role, ale na dłuższą metę to nie przejdzie. Uwielbiam szczery stand-up, ludzi, którzy nie boją się mówić o sobie. Wydaje mi się, że kobiety wciąż są przez mężczyzn zdominowane. Ludzie mówią, że czasy się zmieniły, że coraz więcej z nas robi karierę, jesteśmy pewne siebie, ale ja się z tym nie zgadzam...

Będąc na scenie zawsze wypierałam to, że jestem kobietą i stawiałam się na równi z facetami. Wiele razy docierały do mnie głosy, że kobiety nie nadają się do stand-upu, że nie są śmieszne, że mężczyzna zawsze będzie lepszy w rozśmieszaniu. Może i będzie, rzecz gustu, ale mówienie, że kobieta się gdzieś nie nadaje, trochę zalatuje mi średniowieczem.

Może kobiety nie chcą wychodzić na scenę, bo często są na niej obiektem seksistowskich żartów?

Nie wiem, czy tak jest. Raczej nie. To prawda, że w stand-upie pełno jest żartów o seksie, wysyłaniu kobiet do kuchni itd. Ale stand-up rządzi się swoimi prawami. Jak są to dobrze skonstruowane żarty, to jest ok, ale jeśli wychodzi facet i koniecznie chce powiedzieć, jak to kobieta jest od "bzykania" i jaka to nie jest ograniczona i nie ma w tym nawet pół żartu, to czuję duży niesmak. Kiedy tego słucham, myślę: "Dobra, stary, powiedz wreszcie coś innego. Jeśli ciągle gadasz o tylko tym samym, to znak, że bardzo ci tego brakuje". Ile można wałkować to samo? To męczące.

  • "Dla mnie stand-up powinien być osobisty, indywidualny, spersonalizowany. Traktuję go trochę jak terapię."
  • "Dla mnie stand-up powinien być osobisty, indywidualny, spersonalizowany. Traktuję go trochę jak terapię."
Myślisz, że to powstrzymuje kobiety przed występowaniem na scenie?

Wydaje mi się, że przyczyna leży gdzie indziej. Raczej chodzi o brak potrzeby występowania. Mam wrażenie, że kobiety są lepiej rozwinięte emocjonalnie i nie musimy niczego nikomu udowadniać na scenie. Nie chce nam się walczyć o czyjąś uwagę - po co, w imię czego mamy to robić? Myślę, że to znajduje odbicie w stand-upie. Kobiety mają na głowie dom, pracę, dzieci, bycie ładną, bycie mądrą, więc po co mają jeszcze do tego udowadniać, że są śmieszne? Myślę, że kobiety są ponad tym, niech faceci sobie rozbawiają. Jeśli nie ciągnie kogoś na scenę, to po co na siłę się tam pchać?

Ciebie jednak na scenę ciągnie. Skąd bierzesz inspirację do twoich występów?

Inspiracją jest moje życie. Wszystko, co mówię na scenie, jest wzięte z mojego życia. Wiadomo, że czasem podkoloryzuję żart, ale jego sedno zawsze jest w 100 proc. prawdziwe. Nie wyobrażam sobie usiąść do stand-upu i pisać np. o filiżankach. Dla mnie stand-up powinien być osobisty, indywidualny, spersonalizowany. Traktuję go trochę jak terapię. Lubię, kiedy ludzie wychodzą na scenę i opowiadają, co się u nich dzieje, to jest prawdziwe. Mi też zdarza się wplatać w swoje występy tematy, które nie są śmieszne, ale leżą mi na wątrobie i chcę o nich ludziom powiedzieć.

Pochodzisz z gdańskiej Zaspy. W twoich stand-upach czasem pojawiają się motywy np. miejskich festynów czy ojca-zawodnika sopockiej drużyny rugby. Jak wpłynęła na ciebie Zaspa? Jesteś dziewczyną z blokowiska?

Tak, jestem dziewczyną z blokowiska, wychowałam się w tych "betonowych lasach". Zaspa dała mi wszystko, czym jestem. Mam trzech starszych braci, to oni mieli ogromny wpływ na moją osobowość i im zawdzięczam tę "męską" część we mnie. Często ją wspominam, kiedy opowiadam o sobie.

Czy spotkały cię kiedyś nieprzyjemności związane z tym, że występujesz na scenie?

Kobieta, która przeklina nie jest dobrze odbierana, kobiecie nie wypada być wulgarną. Myślę, że gdybym była mężczyzną, mniej osób miałoby z tym problem.
Całe mnóstwo! Nieprzyjemności goniły nieprzyjemności. Spotykały mnie zarówno w domu, jak i podczas występów... wszędzie i co chwilę. Kobieta, która przeklina nie jest dobrze odbierana, kobiecie nie wypada być wulgarną. Starałam się to ograniczyć, ale na scenie jestem sobą, a w życiu prywatnym też przeklinam, szczególnie kiedy się ekscytuję. Myślę, że gdybym była mężczyzną, mniej osób miałoby z tym problem.

Masz jakieś marzenia dotyczące twojej kariery stand-upowej?

Nie, zupełnie nie. Nie mam żadnych oczekiwań, planów, marzeń. Robię to, co robię i sprawia mi to radość.

Co poradziłabyś osobie, która marzy o stand-upie, ale nie może zebrać się w sobie, żeby wyjść na scenę?

Nie ma czegoś takiego jak "nie mogę się zebrać". Tu nie ma nad czym rozmyślać. Po prostu tam idź! Życie ucieka, a nikt inny go za ciebie nie przeżyje. Jeśli chcesz czegoś spróbować, spróbuj. Ze stand-upem jest jak z każdą decyzją, z którą się zwleka... To twoje życie, samo nic się w nim nie wydarzy. Najwyżej wyjdziesz na scenę i ci nie pójdzie, ale jeśli naprawdę tego chcesz, to będziesz napierać dalej, niezależnie od tego, czy ci to wychodzi, czy nie. Rozmyślanie nic nie daje, tylko cię blokuje. Podążaj za impulsem, ja całe życie tak robię.

Dobrze na tym wychodzisz?

Różnie. Czasem dobrze, czasem nie, ale kiedy zaczynam za dużo myśleć i analizować, wtedy się blokuję i zniechęcam. Wpadam w pułapkę. Nie wolno sobie tego robić.

Opinie (72) 9 zablokowanych

  • polskie standupy to taki sam rak jak polskie kabarety (3)

    • 33 35

    • i polityka (1)

      • 6 3

      • I piłka nożna

        • 8 2

    • Aha

      • 1 0

  • Dave Chappelle, Anthony Jeselnik, Donald Glover, Patton Oswalt......... (3)

    Polski Stand-Up? A co to jest?

    • 14 20

    • Przecież nic nie kumasz co oni mówią

      • 8 5

    • Polski standup to chyba głównie jaranie się tym, że można publicznie w ramach występu kląć i mówić o seksie/fizjologii.

      • 10 2

    • Kultura światowa

      Znajomość nazwisk zagranicznych może świadczyć o dwóch rzeczach: że bardzo sprawnie posługujesz się wyszukiwarka Google oraz Wikipedią, natomiast jesteś w tej dziedzinie totalnym ignorantem lub śledzisz środowisko Stand-up'u nie tylko polskiego. Natomiast to drugie wymaga szacunku do artysty, pomimo, iż jego sztuka Ci się nie podoba. Twoja wypowiedź na to nie wskazuje. Więc Ciebie dotyczy opcja pierwsza.

      • 0 0

  • Najlepsi w stand up polska (5)

    Bezapelacyjnie ABELARD GIZA a z kobietek to Kaśka Piasecka

    • 15 30

    • Lotek

      • 7 3

    • Mi się podobały improwizowane podkładane głosy pod zwierzęta, bodajże TVP 2 w piątki było.

      • 5 0

    • Lokalny patrotyzm - Adam Van Bendler!

      • 4 3

    • tak, Giza szczególnie jak opowiadał o pierdzeniu papieża, boki zrywać! (1)

      • 6 6

      • Lepszy skecz jest o kiblu.

        • 0 1

  • bazuje na robieniu głupich min i wyginaniu się, kiedy zacznie mówić coś śmiesznego? (1)

    • 30 5

    • "co nie" -jak to słyszę to włączam ,co innego od razu...

      • 15 2

  • Odpowiedź na pytanie to... (4)

    Nie. Stand UP nie jest dla kobiet.

    • 43 27

    • Dokładnie

      • 11 6

    • Bali się zrobić ankietę

      • 11 5

    • Wprowadzić standupowe parytety!! Dość dyktatury mężczyzn! Feministki mają niszę za którą jeszcze się nie zabrały.

      • 2 1

    • dla kobiet jest: zmywanie, pranie, prasowanie.
      dla mezczyzn: picie piwa, siedzenie w garazu (mozna laczyc z piciem piwa), siedzenie przed tv

      stand up natomiast jest dla homoseksualistow i smakoszy kraftowego piwa.

      • 1 1

  • słaba jest.

    • 42 12

  • najbardziej łagodnie mówiąc: (1)

    Pani Wiolka Walaszczyk nie ma racji, przypisujac mężczyznom cechy niedorozwoju emocjonalnego lub też stwierdzajac, że kobiety sa rozwiniete bardziej i własnie dlatego te najbardziej rozwinięte i zapracowane nie wystepują na scenie.

    Wnioski z takich stwierdzeń są nieprawdziwe dla obu płci, bo nie uważam żeby na scenie wystepowały tylko panie rozwinięte mniej i niepracujące.

    uważam, że najciekawszym fragmentem wywiadu są dwa stwierdzenia: pierwsze w akapicie "Co robiłaś w tym kierunku?", kiedy p. Wiolka opowiada o dwóch egzaminach. Drugi fragment godny uwagi to z akapitu "Dobrze na tym wychodzisz?", kiedy p. Wiolka mówi o tym że lepiej za dużo nie myśleć i nie analizować. Te dwa fragmenty dały mi do myslenia najwięcej. Bardzo dobry wywiad.

    • 21 5

    • cycki se usmaż

      mój uparty futrzaku

      • 3 1

  • (4)

    Stand up polski daje rade tylko Abelard Giza - reszta to ście*wo

    • 10 22

    • (2)

      Giza jest słaby tylko lotek

      • 6 7

      • (1)

        Lotek najlepszy

        • 2 6

        • Nieprawda

          Najlepszy ze tego całego stand-upu jest dubbing zwierzątek.

          • 1 4

    • mysle ze bartek zalewski, pacześ, van bandler wyprzedzaja gize ale nie ma co trzepac kapucyna do stan uperow. dzisiaj sa modni jak kilka lat temu kabarety ale i oni sie wypala.

      • 0 0

  • Była ostatnio w comedy central

    Słaaabo.

    • 25 5

  • Dobrze (3)

    Chodzę na testowanie do 107 w Gdańsku, przede wszystkim aby posłuchać Wiolki. Ma w sobie haryzme, dystans do siebie. . .

    • 8 23

    • I niech se teraz zrobi tatuaż na klacie

      • 1 2

    • Szkoda, że też nie wypożycza słownika...

      • 0 1

    • Chyba innej Wiolki sluchasz...

      • 0 0

alert Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.

Wydarzenia

Sea You 2024

159 - 209 zł
Kup bilet
festiwal muzyczny

Kwiat Jabłoni "Nasze ulubione kluby" (8 opinii)

(8 opinii)
169 zł
Kup bilet
pop

Daria ze Śląska "Pierwsza trasa c.d."

89 - 129 zł
Kup bilet
pop

Najczęściej czytane

Sprawdź się

Sprawdź się

Pierwsza niedziela Jarmarku św. Dominika to tradycyjnie: