Wyrzucić cały zespół teatru wybrzeże a na ich miejsce wpuścić zespół z miniatury. Sztuka na tym nic nie straci a widz dużo zyska.
Ostatni raz w TW byłem w 1998 i to tylko po to aby zobaczyć Bakę (nie zobaczyłem :-( ale ile można?
Za to miniatura prezentuje dość wysoki poziom. Poważnie nie ma się czego wstydzić!
A co najważniejsze to się podoba małym jak i dużym widzom co w obecnych czasach gdy sztuką jest porwanie Biblii czy ukrzyżowanie penisa należy do rzadkości.
Gdańsk wcale nie jest najpiękniejszym miastem świata!
Biedaczek chyba nigdy nie był ani w Ednynburgu ani w Sarajewie...
A szkoda bo gdyby nie ta głupia rtęć to może miałby kiedyś okazję...:)
Mam wrażenie, że pan recenzent nie docenia dzieci i ich możliwości recepcji sztuki. Byłam na spektaklu i nie widziałam żadnego dziecka znużonego pierwszym aktem. Jeśli już, to zdziwienie, że tak szybko się skończyła sztuka.
Gratuluję pomysłu na podział życia bohatera poprzez tworzenie różnych form przekazu - przeźrocze - lalka - człowiek. Przedstawienie bardzo kolorowe i zaskakujące, akcja wartka, wprawiająca w utratę poczucia czasu. Lalki przemyślane i innowacyjne. A reakcja malucha za plecami zadającego ojcu pytania daje prawo myśleć, że i u 5-latków przedstawienie wywołało zainteresowanie pomimo pełnego zrozumienia.
Brawo!!!
Przyznaję, że przedstawienie robi wrażenie. Ale mój odbiór jest tu mniej ważny. Dla mnie wyrocznią był mój syn, który wyszedł z szeroko otwartymi oczami i do późna słuchałam jego wrażeń i musiałam odpowiadać na wiele pytań.
