O modernizacji naszej floty wojennej pisaliśmy już nie raz, skupiając się jednak głównie na okrętach podwodnych. Tymczasem całkiem ambitnie przedstawiają się założenia dotyczące zakupu nowych jednostek nawodnych.
Według przyjętego przez rząd programu "Priorytetowe zadania modernizacji technicznej Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej w ramach programów operacyjnych" do 2022 roku na przezbrojenie i unowocześnienie swojej armii Polska wyda przeszło 91,5 mld złotych. Spora część tych środków przeznaczona zostanie na potrzeby Marynarki Wojennej. Pomijając już kwestię zakupu okrętów podwodnych, o których w portalu pisaliśmy wielokrotnie, do służby mają wejść jednostki typu Ślązak, Kormoran II, Miecznik, Czapla, Delfin, Marlin, Ratownik i Magneto.
Co kryje się pod tymi nazwami?
Niekończąca się opowieść zbliża się do finału
Na dźwięk nazwy "Gawron" wielu uśmiecha się z politowaniem. Pierwszy raz pojawiła się ona w 2001 r., kiedy to zapadła decyzja o budowie w Polsce nowoczesnych korwet. Z różnych powodów, o których pisano już wielokrotnie, budowa częściej stała w miejscu, niż posuwała się do przodu. Wielokrotnie pojawiały się sugestie, by ten "kadłub wstydu" sprzedać czy nawet złomować.
Na szczęście głosy rozsądku przeważyły, w efekcie czego znalazły się środki i siły, by projekt, choć zmodyfikowany, doprowadzić do końca. Osławionego "Gawrona" zastąpiono więc "Ślązakiem", fregata stała się okrętem patrolowym, a 16 grudnia ubiegłego roku odbyło się techniczne wodowanie jednostki. Powstający w bólach okręt jest ukończony w 98 proc., a jego przyszły dowódca, komandor podporucznik Sebastian Kała, który wraz z grupą przygotowawczą marynarzy i oficerów liczącą póki co ok. 20 osób (ostatecznie załoga ma liczyć prawie 100 marynarzy) zapewnia, że wiosną 2016 roku rozpoczną się próby morskie, czyli ostatni etap przed podjęciem służby przez okręt.
"Ślązak" ma długość 95 metrów i wyporność 2150 ton. Konstruktorzy określili jego prędkość na 30 węzłów, a autonomiczność (czyli czas, jaki okręt może przebywać poza bazą bez potrzeby uzupełniania zapasów) na 30 dni. W skład uzbrojenia wejdzie armata morska kalibru 76 mm, dwa działka kalibru 30 mm oraz cztery wielkokalibrowe karabiny maszynowe 12,7 mm.
W operacjach patrolowych na pokładzie przewidziano miejsce do czasowego bazowania śmigłowca, dzięki czemu obszar, nad jakim będzie czuwał okręt, ulegnie znacznemu powiększeniu.
Do głównych zadań, jakie będzie wypełniała nowa jednostka, oprócz patrolowania i ochrony morskich szlaków komunikacyjnych, będzie można zaliczyć udział w operacjach antypirackich i antyterrorystycznych oraz neutralizację zagrożenia powietrznego i nawodnego. Dziś nie pozostaje nam już nic innego, jak tylko czekać na połowę roku 2016 i pierwszy rejs ORP Ślązak.
Nowi pogromcy min
Historia obecnie służących w polskiej flocie wojennej niszczycieli min sięga roku... 1961. Wtedy to, na bazie radzieckich projektów, zamówiono w stoczni w Gdyni 12 trałowców projektu 206F.
Zamówione okręty weszły do służby w latach 1963 - 1967 i stanowiły trzon 13 Dywizjonu Trałowców. Przez szereg lat przetrałowały tysiące mil morskich, biorąc udział w niezliczonej liczbie ćwiczeń i manewrów. Czas jednak robił swoje i do 2000 roku z linii wycofano dziewięć z nich. Pozostałe trzy (OORP Czajka, Flaming i Mewa) zostały poddane gruntownej modernizacji i przezbrojeniu, po którym zmieniła się również ich klasyfikacja na niszczyciele min projektu 206FM.
Nie zmienia to faktu, że dziś okręty te mają blisko 48 lat, w związku z tym zapadła decyzja o zamówieniu zupełnie nowych jednostek tego typu. Tak dochodzimy do projektu Kormoran II. Plany przewidują budowę i zakup trzech takich jednostek. Uroczyste położenie stępki pod pierwszy z nich miało miejsce 23 września 2014 roku w Gdańsku (Remontowa Shipbuilding S.A.), a okręt ma być gotowy do rejsu w listopadzie 2016 roku.
Pierwszą ciekawostką, na która warto zwrócić uwagę w nowych jednostkach, będą ich kadłuby. Wykonane zostaną ze specjalnej stali, która obok dużej wytrzymałości (okręty mają otrzymać klasę lodową L-3, która umożliwia rejsy po drobno pokruszonym lodzie) ma zapewnić również bezpieczeństwo przed minami magnetycznymi.
Plany przewidują następującą charakterystykę nowych okrętów: długość 58 metrów, wyporność 850 ton, prędkość min. 15 węzłów, załoga - 45 oficerów i marynarzy. W skład uzbrojenia wejdą m. in. armata morska kalibru 23 mm, dwa wielkokalibrowe karabiny maszynowe i przenośne zestawy rakietowe.
W skład wyposażenia specjalistycznego wejdzie komora dekompresyjna i system nawigacji podwodnej. Nowości znajdą się w maszynowni, gdzie przy niewielkich prędkościach silniki spalinowe mają być automatycznie zastępowane przez silniki elektryczne.
Podczas wypełniania misji przeciwminowych okręty będą wyposażone w bezzałogowe roboty podwodne, które będą samodzielnie wykrywać i neutralizować miny w dużej odległości od macierzystego okrętu (tak jak norweski pojazd Hugin 1000) czy działać w jego bezpośredniej bliskości (jak szwedzki Double Eagle). Planuje się też zakup jednorazowych pojazdów podwodnych do neutralizacji największych zagrożeń podwodnych. Gdy do tego dodamy jeszcze możliwość wykorzystywania samobieżnego sonaru, to okaże się że projekt Kormoran II jest na wskroś nowoczesny i jest w stanie całkowicie zastąpić wysłużone już jednostki 206FM.
Nowa klasa - okręt obrony wybrzeża projektu Miecznik
W historii naszej marynarki wojennej taki typ jednostek jeszcze nie występował, dlatego przybliżymy zakres jego przyszłych zadań. Nowe okręty mają mieć możliwość podjęcia działań na niemalże wszystkich akwenach morskich przy stanie morza dochodzącym do 6. Podobnie jak w przypadku projektu Kormoran II kadłub ma umożliwić im pływanie po pokruszonym lodzie.
Jeśli chodzi o zadania postawione przed Miecznikiem, to mają one wykrywać i neutralizować cele nawodne, podwodne, lądowe i lotnicze w rejonie swojej bazy. Będą przystosowane do rozpoznawania torów wodnych, przeprowadzania kontroli żeglugi, obrony morskiej miejsca bazowania oraz pełnienia roli okrętu dowodzenia.
Projekt zakłada możliwość bazowania na jednostce śmigłowca oraz wykorzystywania do celów patrolowych bezzałogowych samolotów. Autonomiczność określono na 30 dni.
Dane techniczne przedstawiają się równie ciekawie - okręty mają mieć długość do 100 metrów i wyporność do 1900 ton. Mieczniki mają być zdolne do osiągnięcia prędkości 26 węzłów, a w skład ich uzbrojenia ma wejść jedna armata średniego kalibru (mowa tu najczęściej o dziale 57 mm lub 76 mm), dwóch armatach średniego kalibru oraz uzbrojeniu rakietowym (średniego i dalekiego zasięgu, pozwalające na niszczenie celów nawodnych i lądowych oraz neutralizację bezpośredniego zagrożenia). Dodatkowo projekt przewiduje instalację wyrzutni torpedowych.
W chwili obecnej trwają negocjacje z ewentualnymi wykonawcami projektu, dlatego nie możemy podać przybliżonej daty wejścia pierwszego z okrętów do służby.
Czapla - patrolowiec do zwalczania min
W przypadku tego projektu już na wstępie pojawiło się pytanie, czy ma to być okręt patrolowy z dodatkową funkcją neutralizacji min, czy też odwrotnie. Ponieważ chyba sam Inspektorat Uzbrojenia tego tak do końca nie wie, przyjmijmy, że ostatecznie realizowana będzie ta pierwsza opcja.
Nowe okręty ze wszystkich przedstawionych powyżej mają charakteryzować się najdłuższym okresem autonomiczności, który ma wynosić 45 dni. Przyglądając się założeniom projektowym Czapli szybko zauważymy spore podobieństwo do Miecznika - oba projekty mają mieć tą samą długość (do 100 metrów), prędkość (26 węzłów), uzbrojenie artyleryjskie (jedna armata średniego i dwie małego kalibru) oraz możliwość czasowego bazowania śmigłowca oraz wykorzystywania bezzałogowych statków powietrznych.
Oba mają być wyposażone w system LRAD, czyli bezkrwawą broń ogłuszającą falami dźwiękowymi. Różnice natomiast znajdziemy m. in. w wyporności (Czaple mają ją określoną na 1600 ton) i dzielności morskiej (u Czapli zdolności do operacji morskiej przewidziano do stanu morza 4).
Jakie zadania staną przed tymi okrętami? Patrolowanie torów wodnych oraz ochrona rejonów morskich swojej bazy. Poza tym Czaple, za pomocą samobieżnych trałów i sonarów mają wykrywać i neutralizować wszelkie zagrożenie podwodne (np. miny jak również podwodna dywersja). Dzięki dodatkowemu wyposażeniu ratowniczemu będą mogły również asystować przy akcjach ratowniczych i specjalistycznych.
Potencjalni następcy
Podobnie jak i w przypadku wspomnianych wcześniej niszczycieli min projektu 206FM, na swoistą zmianę pokoleniową czekają i inne okręty pływające obecnie pod biało-czerwona banderą. I tak obecne jednostki rozpoznania radioelektronicznego typu Nawigator, mają być z czasem zastąpione przez projekt Delfin, siły ratownicze ma zasilić okręt projektu Ratownik, o bezpieczeństwo demagnetyzacyjne ma zadbać nowa stacja projektu Magneto, a do współdziałania z ORP Xawery Czernicki ma być gotowy okręt wsparcia działań połączonych Marlin. Ten ostatni według wstępnych założeń ma być 130-metrowym okrętem o wyporności 10 tys ton i osiągającym prędkość co najmniej 25 węzłów. Co istotne, na pokładzie ma znaleźć się hangar do stałego bazowania śmigłowca pokładowego, a sam okręt ma również mieć możliwość transportowania 200 żołnierzy, zmagazynowania 6 tys. ton paliwa oraz 1 tys. ton wody.
Patrząc na powyższe zestawienie optymista powie, że plany są doskonałe, a pesymista zauważy, że może i są dobre, ale pewnie i tak nic z nich nie wyjdzie. Na realizację projektu ex-Gawrona czekamy już przecież od 14 lat.
Pozostaje mieć nadzieję, że tym razem nie zabraknie dobrego zarządzania, konsekwencji i pieniędzy, bo nasza flota jak nigdy potrzebuje gruntownej "zmiany pokoleniowej" swych okrętów.
Marynarka Wojenna potrzebuje natychmiastowej pomocy finansowej w postaci nowych jednostek pływających, śmigłowców pokładowych, łodzi podwodnych. Śmigłowce SAR jeszcze nie są w aż tak złej kondycji. Ale przede wszystkim musi się zmienić mentalność ludzi!!! Inwestycja w młodych i ambitnych ludzi - to od nich zależy zmiana na lepsze!!!!
9 lat
00
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2015-02-02 12:49
Okręty patrolujące o zmniejszonej powierzchni odbicia fal radiowych?
Czy chodzi o to, aby Rosjanie nie wiedzieli, że strzeżemy własnego wybrzeża? Myślałem, że te technologie wykorzystywane są głównie w jednostkach ofensywnych.
No, chyba że chodzi o to, że mamy tak skromne siły patrolowania i obrony wybrzeża, że musimy do końca ukrywać przed rosyjskimi radarami ich rozmieszczenie, bo w najlepszym razie wybrzeże chronione jest na jakichś 25% długości.
licznik
9 lat
00
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2015-02-17 05:45
Powrót Stoczni i Admiralicji po wyrzuceniu Tuska z Polski
Koczownicy wynocha z Polski, nie mogą dłużej rządzić Polską, 25 lat wystarczy - widzimy do czego Polskę doprowadzili, hańba !
Beata
9 lat
10
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2015-07-07 15:06
Marynarka wojenna (1)
Marynarka wojenna została celowo zlikwidowana sztab mar woj przeniesiony do krakowa i warszawy osoby które tego dokonały łącznie z prezydentem komorowskim muszą stanąć przed sądem o.R .P. Błyskawica osiągała w 1942 roku 42 węzły o.R .P ślązak nie nadaje się na patrolowca to zwykła łajba panowie admirałowie z warszawy jest takie powiedzenie mar. Rufa czysta trał wybrany stoi miner uje...ny pozdrawiam były marynarz gdynia
8 lat
10
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2015-07-11 11:42
Dokładnie tak jak piszesz... ten zdrajca komorowski i inni którzy zniszczyli naszą armię, powinni stanąć przed trybunałem stanu .. a potem na szubienicę !!!!!
PolakUK
8 lat
00
Twoja opinia
Zmień treść
Zgłosiłeś tę opinię do moderacji -
2015-07-11 11:40
Ofensywnie
Dlaczego nie ma planów budowy okrętów ofensywnych"?? Nasza sytuacja geopolityczna aż krzyczy o takie jednostki .. obok okrętów podwodnych powinniśmy mieć ze 4 niszczyciele ... z rakietami typu tomahawk!
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
