Mój synek ma 15 miesięcy. Jest wesołym uśmiechniętym dzieckiem, ale...zaczął później siadać, raczkować, obecnie sam chodzi tylko przy meblach lub gdy trzymam go za rączki. Ma problem z jedzeniem kawałków, drobinek, preferuje papki i określone produkty do jedzenia. Nie umie pokazywać np. gdzie miś ma oko, ucho, nie pokazuje palcem. Potrafi "pierdzieć" buzią, robić lala przytykając rączkę do buzi, od tygodnia umie machać raczką. Trudno go skupić na czymś, ciągle go coś rozprasza. Próbuje od 2 miesięcy uczyć go części ciała, ale często jest tak że woli zabawki niż słuchać co mu mówię lub mnie obserwować. Najłatwiej jest mi utrzymać jego uwagę na przewijaku, krzesełku do karmienia. Dodatkowo synek ma AZS, ostatnio wyszły braki prawie wszystkich witamin i nietolerancja krowiego, koziego mleka i glutenu. Co do jego nauki, dużo jest w tym moim i męża winy, bo uczymy go np. pokazywania części ciała od 2 miesięcy, jakoś sądziłam że takie rzeczy same przychodzą. Wcześniej nie miałam styczności z dziećmi, nikt z naszej rodziny ich nie miał, znajomi. Żałuję że popełniam błędy, i bardzo się boję że może ma autzym. Znalazłam polecany ośrdoek gdzie się diagnozuje autyzm na ul. Malczewskiego we Wrzeszczu, jednak do końca roku wszystkie terminy są już zajęte. Będę wdzięczna za rady, sugestie.

Ja bym od razu nie stawiała na autyzm, może Twój synek jest po prostu żywym dzieckiem i tyle. Moja mała ma 9 miesięcy i pod względem motorycznym rozwija się wspaniale, ale za to zaczęła dopiero jakieś 3 tyg temu wymawiac sylaby, robic kosi kosi, pa pa jeszcze nie umie. Jest nerwowa, strasznie żywa, wszędzie jej pełno i nie ma szans, żeby obejrzała ze mną książeczkę czy posłuchała bajki. Je różnie, raz woli papki, raz kawałki i ciężko z tym mam, bo muszę się nieźle naskakac, żeby zjadła obiadek. Najlepiej żywiłaby się samym mlekiem. Może to błąd, że porównuję dziewięciomiesięczne dziecko do 15-miesięcznego, ale czuję, że moja mała wcale nie będzie spokojniejsza za te pół roku, a może byc jeszcze gorzej...

A co mówi pediatra na rozwój małego?
Jeśli coś Cię niepokoi podejdź do pediatry i poproś o skierowanie do OWI.

na chodzenie ma czas do 16 m-ca a przecież już niemal sam chodzi :-)), resztą bym sie nie przejmowała a juz na pewno nie tym , ze nie umie wskazać częsci ciała ...dziecko gdy się uczy skupia się na jednej rzeczy najwidoczniej teraz jego wszystkie siły idą w kierunku nauki chodzenia.
Gdyby 3 latek nie ogarniał części ciała to bym się martwiła .
Nie szukaj problemów - na wszystko o czym pisałaś ma jeszcze czas i nie wymagaj od niego skupienia bo to nie realne za bardzo u takiego malucha , szczególnie ruchliwego.

Dziękuję za odpowiedzi. Dotychczas trafiałam na kiepskich pediatrów. W końcu trafiliśmy do bardzo dobrego. Przeprowadził dokładny wywiad, obserwował małego i nic nam nie powiedział negatywnego. Dziś idziemy na drugą wizytę i spytam się go wprost.

"na chodzenie ma czas do 16 m-ca a przecież już niemal sam chodzi :-)),"
~rybalon
2013-11-21 15:30:29

nie do 16, a do 18 miesiaca, takze jeszcze masa czasu

do autorki:wyluzuj, gdzie ty widzisz objawy autyzmu u swojego dziecka, co ma rozwój motoryki , właściwie trzymający normy?

czy twoje dziecko łapie kontakt wzrokowy? czy generalnie łapie kontakt( typowy dla wieku) czy notorycznie zamyka się we własnym świecie?

jeśli odczuwasz niepokój idź do lekarza.
Pewne opóźnienia mogą wynikać z azs - sama choruję i wiem że jak swędzi to ciężko się skupić - wyobraź sobie że brzuch swędzi Ci na przykład cały czas bez przerwy od tygodnia.
Pewne mogą niestety wynikać z tego że nie uczyliście dziecka.
Brak skupienia na dłuższą chwilę to też to że dziecko ma 15 miesięcy i dzieci tak mają :) dodam zdrowe dzieci :)
braki żywieniowe należy nadrobić i nie można się nad tym zastanawiać.

Jednym słowem odwiedź pediatrę i niech da skierowanie, może podpowie jak zmienić żywienie malucha, i uczcie, uczcie i jeszcze raz uczcie malucha. A oczko ma miś,ma syn, ma mama i tata... a mama ma takie a miś takie.... a tu w lusterku nasz brzdąc o... zobacz też ma oczko :) Miłej zabawy

"Jednym słowem odwiedź pediatrę i niech da skierowanie, może podpowie jak zmienić żywienie malucha, i uczcie, uczcie i jeszcze raz uczcie malucha. A oczko ma miś,ma syn, ma mama i tata... a mama ma takie a miś takie.... a tu w lusterku nasz brzdąc o... zobacz też ma oczko :) Miłej zabawy

~niezalogowanaMamaOlenki"

nie przesadzaj z tym uczeniem,moze na angielski i balet tez ma już zapisać:P dziecko to nie tresowana małpka-wyluzujjjjj

jeśli uczenie że dziecko ma oczy itp. jest porównywalne z baletem, to cóż. Moim zdaniem rodzice są od tego żeby dziecku pokazać świat, opowiedzieć o tym - i to nazywam nauką, a dla dziecka taka nauka to najwspanialsza zabawa, bo to czas aktywnie spędzony z rodzicem.

@Aga
Z tego co piszesz to z rozwojem maluszka wszystko jest ok. Bardziej się martwie o Was jako rodziców. Szkoda ze nie wymagasz od dziecka pisania wierszy w tym wieku i skakania na skakance. Pozwól dziecku się bawić i odkrywać świat jego tempem :)

@Aga

"Dodatkowo synek ma AZS, ostatnio wyszły braki prawie wszystkich witamin i nietolerancja krowiego, koziego mleka i glutenu..."

ja tu widzę jedynie problem w prawidłowym zbilansowaniu diety u Twojego synka. Nic poza tym. Skąd u Ciebie pomysł że dziecko ma autyzm !?!?
Nic dzieciom samo nie przychodzi, ale rozwijają się swoim tempem...mój Synek zaczął chodzić samodzielnie w wieku 16 miesięcy i przez myśl mi nie przeszło że z nim jest coś nie tak.

Do 3 roku życia dziecko może robić wszystko i równie dobrze może nie robić nic i jest to całkiem normalne. Każde dziecko trzeba traktować indywidualnie, każde ma swój własny czas na naukę chodzenia, mówienia, śpiewania, rysowania.
Chłopcy rozwijają się statystycznie trochę później niż dziewczynki. Ale to są tylko statystyki. Moja córka zaczęła chodzić mając około 14 miesięcy (panikowałam i chciałam ją wysłać do ortopedy), natomiast zdaniami mówiła nie mając roku. Zwykły pediatra nas uspokoił :)
Teraz ma 17 miesięcy i potrafi liczyć do 5 ( codzienny rytuał sprawdzania czy wszystkie paluszki idą spać i się budzą), zna wierszyki, choć czasem przekręca słowa i "recytuje" po swojemu. Można z nią prowadzić dyskusje i zawsze ładnie odpowiada. Części ciała ma opanowane aż za bardzo z podziałem na prawą i lewą stronę i wie, co to są brwi, rzęsy, gdzie jest łokieć, kolano, pupa, brzuszek itd. Ale jest gapa, chodzi jak pijana kaczka :) I to wszystko jest jak najbardziej normalne.

Niektórym dzieciom ciężko jest skupić uwagę na jednej rzeczy przez dłuższy czas, ale przecież i my dorośli często tak mamy :)
Rozwijaj swoje dziecko dużo mu czytając, puszczając piosenki, śpiewając - u nas nagle się okazało, że pamiętamy Fasolki, Akademię Pana Kleksa, Domowe Przedszkole, Gawędę, Kukulską itd. Razem z dzieckiem buduj z klocków (zawsze sprawdzają się d*plo - szczególnie zwierzątka), korzystaj z sorterów, zabawek z dźwiękami. Ale rób to codziennie, a nie tylko wtedy, kiedy tobie będzie się chciało. Dziecko szybko się przyzwyczaja, ale też szybko zapomina. Tutaj rutyna się sprawdza. Cokolwiek robisz z dzieckiem, nazywaj to. Prostymi zdaniami. Nawet jak idziesz z nim na spacer. Niech ludzie się gapią. Nieważne. Widocznie nie mają dzieci ;)
My mamy o tyle dobrze, że mamy koty, do których córka lgnie i uczy się empatii. Nigdy nie ciągnęła zwierząt za ogon, wie, że może koty głaskać, przytulać się do nich, bawić piłkami. Codziennie obowiązkowo karmi je witaminkami. Zwierzęta bardzo pomagają w rozwoju emocjonalnym.

Ważne, żeby się nigdy nie poddawać. Jeśli masz wątpliwości, idź do pediatry jak radziły inne dziewczyny. Wtedy będziesz spokojna.
Powodzenia i mam nadzieję, że wszystko będzie dobrze ;)

Idź najpierw do naurologa dziecięcego, najlepiej do Ośrodka Wczesnej Interwencji ( w razie diagnozy związanej z problemami z rozwojem jest tam pełny zespół specjalistów i będziesz już miała latwiej się zarejestrować). Ja bym nie lekceważyła niczego co niepokoi u dziecka ( u mojej córeczki pediatra ciągle twierdziła, że dziecko ma na to i na tamto jeszcze czas, podczas gdy neurolog i specjaliści już widzieli problemy).

Aga, słuchaj siebie ale przede wszystkim swojego dziecka a dopiero pozniej "specjalistow" od wyszukiwania tego czego "szukasz".
Już oni napewno znajdą i jeszcze coś ekstra wymyślą.
Naprawdę ostrożnie z oceną sytuacji.
Błędy popełniamy wszyscy a przynajmniej Ci, którzy coś robią i chcą to robić dobrze.
Dietetyk się co najwyżej kłania ale nie ciśnij siebie i 15-miesięcznego dziecka. D Z I E C K A
Powodzenia

a jak z kontaktem wzrokowym? przytualniem? dzieci autystyczne zwykle nie nawiązują kontaktu wzrokowego, częśto nie olubia kontaktu wzrokowego. kiedy mama wyjdzie na dluzsza chwile z pokoju w ktorym jest dziecko a potem wroci, nie zwracaja na to uwagi. czesto maja jedna ulubiona rzecz nie musi to byc zabawka moze byc guzik albo kłębek wełny i nie rozstaja sie z nim. nie toleruja zmian. zawsze dajesz w niebieskim kubku dasz w czerwonym to bedzie histeria

takie małe dziecko to bym od razu nie podejrzewała o takie rzeczy. Obserwuj pewnie ale dla mnie to trochę za bardzo doszukujesz się nie wiem czego. Mówię to jako matka dziecka diagnozowanego w kierunku autyzmu. Problemy wyszły nas dopiero w relacjach z rówieśnikami w przedszkolu.Ale też na wcześniejszym etapie norma jest bardzo szeroka. To co piszesz o niczym nie świadczy, a przy problemach zdrowotnych to i z rozwojowymi może być trochę inaczej. Nie wkręcaj się niepotrzebnie ale notuj sobie wszystko co cię niepokoi, bo potem będą cię o to pytać jak było we wcześniejszym etapie, np. czy dziecko wodziło oczyma za zabawką, dawało ci znak,że coś go zainteresowało, pokazywało palcem i wiele innych jest tych pytań diagnostycznych miałam, a to się zapomina, poczekaj aż twoje dziecko zdrowotnie będzie unormowane i niech chociaż skończy te 3 lata.

Niestety na wczorajszej wizycie pediatra potwierdził nasze obawy. Całą wizytę przepłakałam, spać nie mogłam. Pediatra powiedział, że widzi pewne zachowania autystyczne tj. trudno nawiązać z dzieckiem kontakt wzrokowy, jeśli już jest krótki. Nie za bardzo reaguje na hałas grzechotki - w tym czasie bardziej interesował się blatem biurka. Podczas badania się rozpłakał i nie szukał mnie wzrokiem.
To że nie bawi się klockami, nie mówi, nie pokazuje placem, także ma wpływ na nasze obawy.
Od rana dzwonię po ośrodkach gdzie można zdiagnozować autyzm i spotykam się z opinią, że za wcześnie jest na diagnozę. A terminy są dopiero na styczeń. Pediatra natomiast powiedział że im wcześniej zaczniemy stymulację dziecka tym lepiej.

Weź skierowanie do OWI, idź na wizytę do neurologa. Tam w ośrodku pracują specjaliści więc ocenią, doradzą, powiedzą co dalej robić.
Pediatrzy nie są wyrocznią w tym temacie.

Dlaczego tak wielu rodziców jak widzi niepokojące objawy od razu nie diagnozuje dziecka? Jest to ogromny błąd. Najlepiej szybko dzwonić na nr 22 253 88 88 i rejestrować się na wizytę w Psychomedic. Oni tam mają świetnych specjalistów, którzy mają ogromne doświadczenie. Będziemy mieli czarno na białym czy dziecko ma autyzm czy nie.

co za paskudna pseudoreklama....

nie wiem, gdzie mieszkasz, ale możesz spróbować w poradni psychologiczno-pedagogicznej na twój wniosek zbadają dziecko (nie jestem pewna, czy są ograniczenia wiekowe, sprawdź to)