by ci co po nas przyjdą uczyli się znowu
najtrudniejszego kunsztu - odpuszczania win
(Zbigniew Herbert)

Jak trudno jest przebaczyć..

Podeptany mundur generała Błasika. Alkohol we krwi. Naciski na pilotów. Portrety psychologiczne sporządzane przez najlepszych rosyjskich psychologów. Tak trudno nie czuć wściekłości. Teraz, kiedy prawda okazuje się "arcyboleśnie prosta".

Kapitan Protasiuk. Wybitny pilot. Najlepszy z najlepszych. Jak nie wylądujemy, to nas zabije. Patrzcie, jak lądują debeściaki. Tak trudno zapomnieć. Tak trudno przebaczyć tym, co włożyli mu w usta te nigdy nie wypowiedziane słowa, ale i też tym, którzy powtarzali je niczym upiorną mantrę.

Ryszard Kaczorowski. Prezydent. Piękny życiorys. Przez pola maków na Monte Cassino do zimnego, surowego, zamglonego smoleńskiego lasu. A potem kolejny, drugi pogrzeb. Prezydenta! Ponownie trzeba było chować Prezydenta! I te zapewnienia, że nic takiego się nie stało. Że ciała były rozczłonkowane, że pomyłki się zdarzają, że ciszej nad tymi trumnami. I tylko nieśmiałe komentarze, że przecież Jego ciało było wśród tych zachowanych najlepiej. Podobnie jak ciało Pani Ani Solidarność. Co w takim razie znajduje się w trumnach tych, którzy siedzieli najbliżej tej potężnej bomby? Nie wolno pytać. Bo przecież "strona rosyjska nie wyraziła zgody na otwarcie trumien".

Lech Kaczyński. Prezydent. Mój prezydent. Mój kartofel. Mój zimny Lech. Moja kaczka po Smoleńsku. Z borowikami zapiekana. Krzyż z puszek po piwie. Pluszowa kaczka podrzucana przez uczestników radosnego Hyde parku wrzeszczących "jesz-cze jeden, jesz-cze jeden!".
I Jego żona. Krwawa Mary, która nie zasłużyła nawet na kilka tulipanów tych nielegalnych kwiatów, które straż miejska zabierała z Krakowskiego Przedmieścia natychmiast po ułożeniu. A dla nas pani Maria. Arystokratka kresowa, grająca na fortepianie i biegle władająca pięcioma językami.

Pani Ania. Syn stwierdził, że nie miała twarzy. Że w jej głowie poupychano jakieś śmieci, jakieś gumowe rękawiczki A tuż po katastrofie twarz była w całości. I Stefan Niesiołowski chrypiący, że ekshumacje to skandal i rodziny powinny za to zapłacić. I Lech Wałęsa, nasza narodowa coca-cola mówiąca, że wszystkich ich trzeba było wrzucić do zbiorowego grobu. Jak w Katyniu, jak w Auschwitz. Jak w Kambodży Pol Pota.

Przemysław Gosiewski. Ten co to do WC chodzić miał z borowcami, bo sam sobie d*py nie mógł wytrzeć krótkimi rączkami. Ten, co żyje i pałęta się po peronie we Włoszczowe jak szydził błazen z Biłgoraja. To nic, że ten peron to jedna z najbardziej udanych inwestycji PKP w ostatnich czasach, że uruchamiane są nowe połączenia, że sprzedaż biletów bije wszelkie rekordy. Przecież to pisuar i przydupas prezesa. "I ch mu na grób" - jak powiedział pewien kolega, któremu trudno będzie już podać rękę i z którym trudno będzie napić się piwa jak dawniej.

Sławomir Skrzypek, doktor Janusz Kurtyka, Aleksander Szczygło. Niekompetentne oszołomy z partyjnej nominacji. Po co się pchali do tego samolotu? Żeby kampanię wyborczą kartoflowi pomóc rozpocząć. Prawda? Prawda panie Lis, pani Olejnik, panie Żakowski, Kuczyński, Miecugow, Osiecki? Prawda panie Michnik, Czuchnowski, Blumsztajn? Prawda panie Wojewódzki? Jak pan to ujął? Że ruski samolot z polską zawartością się rozwalił, czy jakoś tak? Że Jarek po trupach do celu, bo też chce leżeć na Wawelu? Tak to szło?

A my szliśmy spokojnie. Śpiewaliśmy "Ojczyznę wolną racz nam zwrócić, Panie", co już samo w sobie było zbrodnią i przejawem rodzącego się faszyzmu. Maszerowaliśmy w milczeniu, w milczeniu przyjmowaliśmy komunię w Ich intencji. Odważnie wyjmowaliśmy nasze gazety ostatnie kawałki Wolnej Polski - w kolejkach i tramwajach. Mimo ironicznych spojrzeń, kąśliwych uwag, mniej lub bardziej wyważonych obelg i szyderstw. Zapalaliśmy znicze na cmentarzach, pod domami, pod tablicami pamięci. Bo pomników się nie doczekaliśmy. Wbrew temu, co krzyczano, nie zbiliśmy ani jednej szyby, nie uderzyliśmy nikogo, nie napluliśmy nikomu w twarz. Szaleniec pojawił się po drugiej stronie. Kamera uchwyciła, jak krzyczał, ze chciał zabić Kaczyńskiego, ale miał za krótką broń. Potem były zeznania, w których twierdził, że był pod Pałacem, ale prezesa nie dorwał bo ochrona była zbyt szczelna. Nie przeszkodziło to jednak w wypisywaniu elaboratów o "srebrnym układzie", pełnych oburzenia, że kaczor śmie zatrudniać ochroniarzy za pieniądze swojej własnej partii. Szliśmy spokojnie pamiętając słowa błogosławionego księdza Jerzego, że zło należy dobrem zwyciężać.

I teraz tak trudno jest przebaczyć. Pomodlić się za nich zamiast patrzeć z wyższością i powtarzać a nie mówiliśmy?. Bo w końcu ile razy można przebaczać? No ile?

Ach tak. W kieszeni numerek z szatni. Siedemdziesiąt i siedem.

i Halowi 50 groszy wpadło.
Ile już dzisiaj zarobiłes na 3mieście? Będzie z 5,50?

A ty znowu używasz służbowego komputera, aby w godzinach pracy występować na forum - w końcu się doigrasz i cię wywalą na zbity pysk:)

proszę administratora o usunięcie powyższego obrazu,
jego publikacja przez Halewicza stanowi naruszenie praw autoskich

Doprawdy? :)))))

p.s. nie stanowi naruszenia praw autorskich ^_^

[/URL

nie ma jak to sprowadź do absurdu poważny tekst

wszystkim polecam tekst ze wstępu

to prawdziwe wyznanie Człowieka poruszonego tragedię, wyznanie Katolika

tylko dla hala to wolski belkot, a jednak na tyle mocny, ze musi zrobic wszystko zeby odciagnac ludzi od czytania

a jak najlepiej odciagnac ludzi od czytania? POKAZAC IM GLUPIE OBRAZKI

pewnie kolejnym obrazkiem wklejonym przez hala
bedzie jakas GOLA d*pA

chyba, że będzie to goły zad Kaczyńskiego:))))

@ ...

Nie przejmuj się trollem, co mu pozostało ? Próbuje też w s24 ale tam się na nim ludzie poznali i nie budzi tak prymitywnym przekazem zainteresowania.

Salon24 to moje ulubione miejsce:) Właśnie dostałem zaproszenie od redakcji, aby założyć specjalnego bloga^^ Rozważam ich propozycję, bo nie przeczę, jest kusząca.

Póki co możesz liczyć przy twojej optyce na rozliczne protekcje i POparcie w środowisku opiniotwórczym, medialnym, urzędniczym oraz w grupie trzymającej chwilowo tak jakoś władzę. Ja sądzę, że lepiej jednak jest w życiu z mądrym zgubić, niż z głupim znaleźć.

Ostatnie zdanie to klasyczne tłumaczenie nieudacznika, dlaczego mu się nie udało.