Witam i chciałabym zaciągnąć opinii osób, które nie są zamieszane w tą sprawę.

W skrócie problem wygląda w tym, że mieszkam z chłopakiem za granicą. Jest jedynakiem, który całe życie mieszkał z matką, która do tej pory nas nie opuszcza i wlasnie w tym tkwi problem.

Bardziej szczegółowo: 2 lata temu przeprowadziłam się do chłopaka, który mieszka za granicą. Od tego czasu mieszkamy w trójkę - ja, on i jego matka. Chlopak pracuje, ja dopiero teraz zaczelam dorabiac ze wzgledu na jezyk (wczesniej pomagali rodzice), a jego matka sprzata i gotuje oraz dostaje pare groszy od panstwa, ktore z reguly traci na zakupy/imprezy/wysyla rodzinie. Nie bylby to wielki klopot gdyby nie to, ze ona zachowuje sie jak dziecko i strasznie mnie drazni jej zachowanie i niestety musze spedzac z nia caly dzien.

Chcialabym poznac Wasza opinie czy mam prawo w ogole wtracic sie w to ze ona mieszka z nami (mieszkanie jest chlopaka)? Jakos nie zapowiada sie zeby chciala znalezc prace, faceta i ulozyc sobie zycie poza naszym domem. Chcialabym zajac sie domem i ukladac sobie zycie z chlopakiem. Chlopak i mama sa bardzo zżyci ze sobą (ze względu na życie praktycznie bez ojca, który sobie ułożył życie bez nich) dlatego nie wiem jak zacząć ten temat. Nigdy nie miałam żadnych oporów w rozmowach z chłopakiem ale ten temat jest dosyć delikatny, ale chcialabym go obdyskutowac. Moze cos mi doradzicie.

Masz rację -to jest problem

niestety... czasem przegrywa się w starciu z teściową... czasem bardzo trudno przeciąć facetowi pępowinę...


szczerze?


współczuję...
na Twoim miejscu poszukałabym innego faceta(nie maminsynka) - póki nie jest za późno... ;P

nawet jeśli zamieszkaliby osobno - pewnie jedno będzie non stop odwiedzać drugie... albo będą wisieć na telefonie po kilka razy dziennie...

Nie bardzo rozumiem o co chodzi? Wprowadzając się do chłopaka wiedziałaś, że mieszka z mamą.Tródno teraz wymagać, aby się jej "pozbył".

Chciałabym mieć takie problemy....

dopóki Twój chłopak sam nie zauważy, że coś jest nie tak i nie porozmawia z mamą na temat jej życia i wtrącanie się w wasze - to ty nic nie zrobisz..
więc proponuję małymi kroczkami, drobnymi słówkami, delikatnie zacząć z nim rozmawiać. pamiętaj, że on będzie po stronie mamy więc nie możesz jej w tej rozmowie "atakować" ani za bardzo krytykować. zacznij spokojnie, że coś Ci się nie podoba i odpuść na kilka dni, potem znów powróć do rozmowy i odpuść.
powtórz schemat kilka razy, powinien zacząć rozumować, że coś jest nie tak i pewnie porozmawia z mamą.

Jeżeli teściowa Cię drażni to zmień jak najszybciej chłopaka. W tym trio nie ma dla Ciebie przyszłości. Ona zawsze będzie obecna w Waszym życiu nawet jeżeli zamieszka osobno i w innym mieście. Drugie wyjście - partner dla Teściowej, ale o to trudno.
Mam ponad 20-letni staż małżeński, sama wkrótce zostanę teściową i z własnego doświadczenia radzę Wam dziewczyny nie pakować się w takie związki. Żadne rozmowy i obietnice na dłuższą metę nie zdają egzaminu. Ludzie bardzo rzadko się zmieniają. W rodzinie nieuniknione są konflikty i o wiele łatwiej się je rozwiązuje we dwoje. Jeżeli Ty nie darzysz sympatią Matki, to nie możesz oczekiwać wzajemności i to będzie największym problemem. Ona zawsze zajmie stanowisko przeciwko Tobie. W pewnym momencie poczujesz się samotna, z dzieckiem na ręku, otoczona ludźmi, którzy nie będą wiedzieli o co Ci chodzi, z czym masz problem. Poczytaj o toksycznych rodzicach i zastanów się czy chcesz się z tym zmierzyć. Ja bardzo żałuję, że 20 lat temu nie spotkałam się z wiedzą na ten temat . Może wtedy z całą determinacją starałabym się jak najszybciej odciąć pępowinę i nie traciłabym czasu na budowanie pozytywnych relacji. Po latach ma się dość negatywnych emocji a każde nawet najdrobniejsze niemiłe zdarzenie czy słowo bardzo boli.

z teściowymi tak jest, trzeba naprawde mieć szczęście, bo inaczej ciężki żywot. Wiadmo, mężczyzna w tym wypadku jest zawsze między młotem a kowadłem, bo przecież matkaa zawsze pozostanie matką, a żona jest nową miłością i z nią tworzy się nową rodzinę.
co mogę poradzić? porozmawiać na spokojnie z narzeczonym/mężem/ chłopakiem. zapytać się go czy nie przeszkadza mu,że nigdy nie jesteście ze sobą tak całkowicie sami, itd. rozmowa jest najważniejsza, jeśli to nie poskutjue to warto zastanowić się czy chcesz by tak dalej trwało i jakie masz opcje.
3mam kciuki

Widziałam za dużo sytuacji, gdzie teściowa zdominowała życie swojej synowej i syna, w sposób mniej lub bardziej agresywny. Jeśli się szybko nie ustali zasad, będziesz latami walczyć z wiatrakami. Myślę, że rozmowa jet potrzebna, najpierw z chłopakiem, potem z przyszłą teściową. Może pojawić się bunt ze strony chłopaka i teściowej, ale możesz zaznaczyć że nie masz pretensji do nich jako osób (nqawet jeśli teściowa działa Ci na nerwy), tylko sytuacja Ci nie odpowiada i trzeba znaleźć inne rozwiązanie (i że oczywiście nie zostawicie mamy bez pomocy, bo pewnie boi się, że zajmiecie się sobą a ona zostanie na lodzie z szukaniem pracy, mieszkania itp. Na pewno ona chce się czuć potrzebna, w końcu gotuje i sprząta. Jeśli nie ma pracy, pojawia się problem opłat za osobne mieszkanie, musicie to uwzględnić.).
Pewnie inaczej byłoby po ślubie, wtedy rodzicom łatwiej zrozumieć, że młodzi chcą mieć czas dla siebie.