Witam, życie znalazło mnie na jakimś zakręcie... a ja nawet nie mam prawa jazdy :) Samotność nie dopadała mnie nagle, gryzła i żuła mnie powoli aż dopięła swego. Zastanawiam się czy jestem zwyczajną neurotyczką czy mam już fobię społeczną. Nie pozostał mi nikt na tym świecie, absolutnie nikt... Uciekłam w pracę w miarę możliwości, by zapełnić wolny czas z którym nie wiedziałabym co zrobić... Telefon zawsze milczy, jedynie przy okazji świąt dostanę życzenia np. z mBanku.. :) Mam konto na portalu społecznościowym ale z nikim tam nie koresponduję .... w ubiegłym roku skończyłam 31 lat, nie mam dzieci, nie jestem po rozwodzie, nie zażywam narkotyków, więc o co chodzi?? Kiedyś: pełna życia, uśmiechnięta i pewna siebie kobieta... teraz szara mysz w dodatku ze zgryźliwym i sarkastycznym poczuciem humoru... Czy szukam kogoś? Brakuje mi jakiejś duszy, która powie mi JAK wziąć się w garść, zmotywuje do działania, akceptacji lub po prostu rozmowy...

Pewnie nic sie nie zmienilo jak to zwykle jest

Potwierdzam, jest super;)

Minęło 8 lat i zastanawiam się jak Ci się życie ułożyły dziewczyno. Bo ja obecnie jestem na takim zakręcie, czy kiedyś będzie lepiej?

515 411 035 pogadamy,

Cześć! Jak się teraz czujesz? Mam nadzieję, że już samotność nie doskwiera :) pozdrawiam z upalnego Poznania:)

wierze, ze bedzie dobrze!

Czesc

Na randki się umawiaj. Co w tym trudnego? W przypadku dziewczyny, to prymitywnie proste.

Bycie samotnym po 30 to nie grzech. ale samotność też nie jest dobra. Wiem, że to glupia rada, ale może po prostu "wyjdź do ludzi"?

Piszesz, że kiedyś byłaś pełną życia, uśmiechniętą kobietą a teraz czujesz się szarą myszą. Opisujesz, że samotność wkradła się w twoje życie niepostrzeżenie. Wolny czas zapełniasz pracą. Chcesz wziąć się w garść, zmotywować do działania. W takiej sytuacji warto zainwestować w systematyczne rozmowy ze specjalistą. Otrzymasz wsparcie, będziesz mogła lepiej zrozumieć siebie, dojdziesz do przyczyn poczucia samotności, będziesz mogła popatrzeć na tę sytuację z innej perspektywy. Pozdrawiam, Magdalena Podolska z http://www.przyjaznypsycholog.com

Ania podaj maila, lub napisz na dawrhino@gmail.com, to pogadamy.
wydaje mi sie ze latwiej od maila niz telefonu .

Nie wiem, czy czegoś ci brakuje. Wydaje mi się, że z biegiem lat człowiek jakoś tak naturalnie gorzknieje, bo coraz bardziej dociera do niego prawdziwe oblicze życia.

Ja mam 43 lata, męża od prawie 20 stu lat, syna, który ma 19 lat i nigdy w życiu nie czułam się tak samotna. Aż mnie rozrywa od środka. Ale niby wszystko jest ok. A dla mnie nie jest. Nie wiem o co chodzi. Ale ta samotność mnie dobija.

Witam serdecznie. Ja też jestem samotną osobą. Czekam na prawdziwe przyjaźnie .Mam 35 lat tel730 344 314 czekam na esemesy

Coś czuję, że się tego nie dowiemy. Tez czytałam jak szalona, w końcu mam dużo czasu. Czemu jesteś smutnym facetem?

po 30 życie dopiero się zaczyna!!! Jeszcze wiele można zrobić, zdziałać, wiele zobaczyć i ludzi nowych poznać.

I bardzo dobrze, bezdzietne,niezamezne kobiety żyją najdłużej. ...przypadek?

Dziewczyna ma dopiero 31 lat. Radzisz jej, żeby przeżywała drugą młodość, ale tak właściwie to ona jeszcze nie skończyła pierwszej.

Nie można łatwo określić, że ktoś będzie samotny już na zawsze.

Żałosne liczycie na związek z topką 10% mężczyzn którzy nawet na was nie spojrzą nie widząc porządnych facetów woku a potem płacz i zgrzytanie zębami bo kobiety mają okres przydatności do 30 potem to tylko odpad.