Praca mojego Męża dobija nas oboje. Jest jedynym żywicielem rodziny, więc gdy stracił wcześniejszą (dobrze płatną pracę) i był 2m-ce na bezrobociu nie było żartów i trzeba było brać cokolwiek, byle płacili. Chociaż pensja nie jest najgorsza(w porównaniu do tego co oferowali inni, 1700zł jest dużo) ale wyzysk absolutny. Każdego dnia nadgodziny - nie ważne czy chcesz, czy możesz. Nikt się nie pyta. I sporadycznie za nie płacą(śmieszna stawkę) - wolą oddać w postaci dnia wolnego. Praca w handlu.

Gdyby miał jakieś techniczne wykształcenie - nie byłoby problemu ze znalezieniem ciekawej pracy, jest w czym wybierać.

Ale swoje życie zawodowe związał z handlem. Ma 36 lat, całe życie w handlu i usługach.

Na przedstawiciela handlowego(gdzie są większe zarobki) nie może się dostać, bo albo za stary albo nie ma doświadczenia jako przedstawiciel (lub jedno i drugie).
Język angielski w stopniu podstawowym - bo jak się nie używa, to się zapomina.
Prawo jazdy kat. B + auto.
Biegła obsługa komputera.
Znajomość branży telefonii komórkowej (4 ostatnie lata pracował u jednego z operatorów).

Macie pomysł gdzie można uderzyć?

Ja póki co nie mogę pracować.

Proszę o darowanie sobie głupich komentarzy. Liczę na wsparcie i pomysły co robić.

jak sie zna na modelach telefonow (w kwestii technicznej szcxzegolnie) to moze jakis serwis gsm?ostatnio sie oglaszal jakis ze potrzebuje do sprzedazy w serwisie.albo moze swoj serwis?takie przyszlo mi pierwsze skojarzenie.

Widziałam te ogłoszenia. U nich "serwis" właściwie zajmował się odsyłaniem telefonów do faktycznych serwisów. Jak było coś poważniejszego, to nie dłubali w telefonach. Robili tylko drobiazgi.

emigracja tylko i wyłącznie lepiej gary zmywać za 1000 funtów. tu nie ma pracy i nie będzie bo jeżeli nie ma fabryk i przemysłu to gdzie można pracę znaleźć ??? w handlu i usługach owszem ale za najniższą krajową plus premia uznaniowa

Jeśli umie/cie skontruować CV w języku angielskim,
a mąż zna trochę lepiej, niż podstawowo, to może spróbować
uderzyć do Still Polska, niedawno otworzyli oddział w Gdańsku.
Ale CV dwujęzyczne musi być!
Sam bym uderzył, gdyby mój jezyk był lepszy.

Nie chcę cię obrazić ale najlepiej to zarabiają prostytutki jak robisz full service to można kupe kasy zarobić a w szczegulności w skandynawii.

Prosisz o pomysł na pracę, to jakby prosić o pomysł na życie.
Twierdzisz ,że panuje totalny wyzysk, pewnie sporo w tym racji, ale wszystko zależy od punktu siedzenia. Dla pracodawcy priorytetem są jak najmniejsze koszty, dla pracownika wysokie wynagrodzenie....
Moim skromnym zdaniem mąż musi przemyśleć jakie zajęcie dawałoby mu trochę satysfakcji, a przy tym mógłby godziwie zarobić.
Czy trzeba uzyskać jakieś dodatkowe kwalifikacje,żeby do tej wymarzonej pracy startować i jak to uzyskać w krótkim czasie .... z wiadomych powodów.
.....a tak całkiem konkretnie, to zainteresuje "Was" może praca spawacza?
Kursy organizują urzędy pracy, zarobki miedzy 3,a 6 tys zł.
W Tuchomiu jest firma która stale poszukuje pracowników,nie koniecznie z wieloletnią praktyką, sami przeszkolą.Zależy im tylko na pełnym zaangażowaniu i na tym żeby inwestować w ludzi myślących!

Oooo! Tu nie masz racji, urząd pracy jeśli organizuje kurs to musisz mieć gwarancję od pracodawcy, że cię zatrudni {przynajmniej taką ja dostałem informację w urzędzie}. Poza tym pracodawcy nie chcą zatrudniać bez co najmniej 2-letniego doświadczenia-mówię tu o spawaczach po kursie.Ja dwa lata temu robiłem kilka kursów dla spawaczy podstawowych MAG-135, TIG-141 i za każdym razem odsyłano mnie z kwitkiem.A po dwóch latach certyfikaty tracą ważność i trzeba odnawiać uprawnienia. Jak można zdać egzamin kiedy po kursie nawet jednej godziny nie spawasz- bo pracodawca nie ma czasu na to by człowiek nabrał wprawy i nie jest zainteresowany Twoim rozwojem. Musisz być tzw. kombajnem spawać wszystko w każdej metodzie, we wszystkich pozycjach i najlepiej w kilku grupach materiałowych. Do tego by monterem, znać rysunek techniczny i nie pytać o pieniądze !!!
Sam jestem rozczarowany, taką właśnie sytuacją bo musiałem przekwalifikować się i korzystałem z kilku szkoleń Funduszy Europejskich właśnie na spawanie i do dziś nikt z pracodawców nie jest mną zainteresowany, zasłaniają się brakiem doświadczenia. Na pewno każdy chciałby zatrudnić mega-fachowca o wielu umiejętnościach ale jest jeszcze tzw czynnik ludzki, który powinien być szanowany przez pracodawców. A "państwo prospołeczne" jeśli chce wspierać walkę z bezrobociem {jak szumnie i dumnie trąbi dla zamydlenia oczu ludziom bez pracy i dla uspokojenia swojego sumienia} to niech to robi z głową i naprawdę z korzyścią dla nas obywateli.

Oczywiście kursy jak najbardziej popieram, bo sam też chciałbym podnosić kwalifikacje. Tylko jest jeden problem: pieniądze!!! Kursy są diabelnie drogie, a na dodatek nie dają gwarancji zatrudnienia , bezrobotny lub nisko opłacany skąd ma wziąć środki na samo-szkolenie.
Skończyły się czasy gdy można było szkolić się za pieniądze unijne{brak nowych szkoleń}. Pracodawca nie jest zainteresowany szkoleniem nowych pracowników, a szkoda- bo my 50-latkowie potrafimy odwdzięczyć się za wyciągniętą dłoń. Nie chodzi tu o to, że zgodzimy się pracować za niskie stawki, ale lojalność,doświadczenie życiowe,rzetelność,obowiązkowość, o które dzisiaj trudno, my to mamy. Myślę,że każdy ze zdrowym rozsądkiem gdy dostanie uczciwą szansę nie zmarnowałby jej.

Może zinteresuje Was projekt serwisu Szkołajutra.pl, polegający na wycenie i przedpsrzedaży podręczników szkolnych w wakacje 2012?

Jeśli tak, oto link do zapisu na kurs: http://broker-informacji.blogspot.com/

~ja2ras
w zeszłym roku usłyszałam dokładnie tą samą opowieść od mojego kolegi.
Gdzieś się dowiedział ile zarabiają spawacze i postanowił się przekwalifikować.Gość kumaty i dlatego strasznie mnie zdziwiło jego podejście do sprawy.Jakie straszne problemy mają ci dzielni spawacze po kursach,praktycznie bez praktyki:)
Mówię mu - Masz łeb na karku,zmień tylko podejście do sprawy.To twoje myśli tworzą rzeczywistość.Jak sobie wmówisz że tkwisz w czarnej dziurze to tak będzie! W życiu się nie odbijesz.
Strasznie go to wkurzyło, ale myślał, myślał i efekcie znalazł rozwiązanie.

Sporo czasu spędzał na necie, analizował branżę w sieci, no bo przecież ci wszyscy ludzie jakoś nabywają doświadczenie.Jakoś musieli zacząć i tu odkrył pewną zależność, im człowiek bardziej dynamiczny,elastyczny i zaangażowany tym szybciej cel osiągnie.

Co konkretnie zrobił? Ano małymi kroczkami na początek, bo przecież żaden z niego spawacz, nie licząc papierka.Znalazł mały warsztacik, który prowadził kowal pasjonata.Zaproponował to co Ty,czyli pracowitość, lojalność,rzetelność,obowiązkowość....i nie pytał ile zarobi tylko miał nadzieję że od kowala pasjonaty się czegoś nauczy.

W tym czasie pracował w korporacji za biurkiem, bo z czegoś trzeba żyć.Na początek wziął urlop i spędził....to złe słowo, szkolił się, uczył pochłaniał wszystko jak gąbka w małym warsztaciku.W tm czasie poznał kilka osób dzięki którym mógł podołać niewielkim zleceniom, po swojej zasadniczej pracy biegał na fuchy.Po pół roku znalazł poważniejsze zajęcie, poszedł na dzień próbny, nie pytali o doświadczenie,dali zadanie do wykonania i wiesz co mi opowiedział...
że interesowało ich tylko czy ma dobrą koordynację ręka- oko,"reszty pana nauczymy".
Pracuje tam cały czas z kolegami z Ukrainy,bo nasi rodacy to tacy bardziej roszczeniowi niż pracowici.....świetnie zarabia,niedługo wyjeżdżają na kontrakt do Norwegi...

Poruszasz w swoich postach wiele wątków wartych uwagi,jak znajdę trochę czasu to jeszcze Ci coś opiszę, a na razie powodzenia życzę i zmiany nastawienia.
"Nasz mózg nie odróżnia poglądów od rzeczywistości"
Warto mieć tego świadomość.

tego typu myślenie tylko legitymizuje polską fikcje. Kurs kursem ale uczyć mam się sam po godzinach a podatnik płaci za kursy z UP które nie uczą niczego tylko po to żeby ci co szkolą zarobili. to tak ma być ??? "Nasz mózg nie odróżnia poglądów od rzeczywistości" czyli jak się dobrze zastanowię to jestem szczupłym brunetem będąc w rzeczywistości blondynką ze sporą nadwagą czyli nlp z podręcznika dla akwizytorów.

*Kordula
Dzięki za Twoje spostrzeżenia, w dużej mierze pokrywają się z moim tokiem, myślenia. W podobny sposób wyobrażałem sobie rozwój kariery
a na dodatek otrzymywałem często doping "idź na kurs, potrzebują spawaczy byle był papier". Nawet na kursie ludzie mieli gdzieś czy się uczą , jakoś zdamy i jak będą uprawnienia nauczymy się w robocie. Ja jakoś nie umiem tak. Raz dostałem szansę i zapewnienie że douczą mnie ale po kilku dniach, w których dużo błądziłem a koledzy spawacze niechętnie cokolwiek pomagali, rzucono mnie na "głęboką wodę "tj. na projekt który trzeba zrobić na przedwczoraj. Po jakimś czasie sam zrezygnowałem bo sytuacja przerosła mnie, nie miałem spokoju i komfortu pracy a nauka wymaga tego, a do tego ciągłe pretensje, że za wolno itp. Nie chcę by wyglądało to że się użalam, po prostu nie trafiłem na odpowiedni klimat, ale rąk nie załamuję . No tak ale mieliśmy pomóc autorce wątku i tu chciałbym podkreślić, że moim zdaniem jeśli masz czas i środki to kursy robić i szukać pracy,ale nie jakiejkolwiek bo to źle wychodzi na zdrowie.

Na gg 11319141 opiszę propozycję współpracy