Opinie do spektaklu: Tytus Andronikus.
Tytus Andronikus, jedna z pierwszy tragedii Williama Shakespeare, to zdaniem wielu krytyków prawdziwy teatralny paradoks. Ciesząca się ogromną popularnością w czasach elżbietańskich sztuka nie doczekała się współcześnie wielu scenicznych realizacji. I choć sytuację tę zmieniła nieco legendarna już inscenizacja Petera Brooka, a niedawno również filmowa adaptacja Julie Taymor, na gruncie ...
Przejdź do spektaklu.

proby probami ale spektakle ktore od dzis beda wystawiane beda stac na najwyzszym poziomie

Swięty Potwór ma dobrą końcówkę. To nie on powiedział, że prawdziwego mężczyznę poznaje się nie po tym, jak zaczyna, lecz po tym, jak kończy - ale akurat jemu to się sprawdziło. W życiu jest jak w Szekspirze, niestety. Nie ma odwołania.
Zrobił wiele rzeczy złych, nieudolnych i drażniących. Podobno rozrzucał kasę, której za dużo nie miał. Trochę kłamał - jak się okazuje, w dobrej sprawie. Bo miał wizję i niezłomnie dążył do jej realizacji. Wszelkimi środkami. Udało mu się stworzyć atmosferę, w której mogły powstać rzeczy wielkie. I powstały. Dzięki jego uporowi i talentowi menadżerskiemu. Muszę to przyznać.
Tu, w Gdańsku, się odnalazł.
Po tym, co zobaczyłem na końcu, życzę mu wszystkiego najlepszego.
I niech wyda swoje felietony.

W sobotę byłam na próbie generalnej tego spektaklu i jestem pod wrażeniem. Dobór obsady trafiony, aktorzy zagrali po mistrzowsku:)Scenografia z ekranem w tle bardzo mi się podobała:)Muzyka świetnie zgrana z tym co dzieje sie na scenie:)Wspaniale pokazane są ludzkie emocje poodobnie jak w filmach P. Almodovara: "Wszystko o mojej matce" oraz "Porozmawiaj z Nią."Tematyka jednak niezwykle trudna, więc radzę wcześniej dokładnie zapoznać się z tekstem:)Warto obejrzeć tą sztukę choćby po to aby wyrobić sobie zdanie,a poza tym każda sztuka pzostawia w człowieku jakąś refleksję.A przecież takie jest główne założenie każdej formy sztuki, prawda?We mnie to przedstawienie pozostawilo sporo wątpliwości, zbudziła wiele sprzecznych ze sobą emocji...Dlatego wybiorę się na nią jeszcze raz by dostrzec to czego nie dało się dostrzec za pierwszym razem:)Pozdrawiam serdecznie wszystkich:)

ojjj TAK! wspaniały spektakl! a gra aktorów jeszcze lepsza! uła;)

Nikt nie wspomina o nas statystach którzy tez na początku odgrywają ważną role :)

widzowie drodzy, oglądajcie "tytusa" i inne spektakle Teatru Wybrzeże, bo to już ostatnia szansa, żeby je zobaczyć: tego lata rozstajemy się zapewne z większością (o ile nie z wszystkimi) tytułami powstałymi za prześwietnej dyrekcji Macieja Nowaka

Zastanawiam się, jaki jest cel realizacji tego typu speklakli, gdzie leje się strumieniami krew, a w powietrzu latają obcięte części ciała..Czy chodzi o zszokowanie widza? Za duzo tego, nie polecam

oglądałam i jest super ,polecam każdemu tą sztuke.gra też tam mój syn chociaż jest tylko statystą. polecam

naprawde dawno nie widziałem już tak dobrego przedstawienia. uważam że jest ono lepsze niż wszystkie horrory nadawane w telewizji masowo po godzinie 23. w spektaklu tym mamy wszystko, czego wymaga się od teatru: muzykę, doskonałą scenografię, świetną grę aktorską i efekty specjalne wykonywane w tak tajemniczy sposób. sztuka ta oszałamia, przeraża i wpędza nas w trans. w pewnych momentach przyprawia widzów o płacz lub o dreszcze. warto zobaczyć to widowisko, ponieważ nie wiadomo, czy na naszej scenie zobaczymy jeszcze coś równie ciekawego

przecież to jest Szekspir.......

przerysowane, przekrwawione. A przecież Szekspir to przede wszytskim swietny tekst. Rambo to ja mam w telewizji.

statysta gra właściwie dobrze wtedy jasli sie go nie zauwaza indywidualnie nie postrzega . to dobrzy statysci zagrali w Tytusie brawka

spektakl świetny, super poczucie humoru i fajne efekty... ostatnia scena jak dla mnie bomba... Kasi gratuluje super zagranej roli;)

Byłam na spektaklu w sobotę i uważam, że dla koneserów teatru to rewelacyjny spektakl , gra aktorów po prostu wspaniała na najwyższym poziomie, wiem co mówię gdyz bardzo często i od wielu lat chodzę do teatru , widownia wsłuchana była w każdy nawet szept na scenia, a owacja widowni na stojąco dla naszych wspaniałych aktorów chyba wszystko mówi za siebie , gratuluję im serdecznie i gorąco polecam spektakl.

Od jakiegoś już czasu Teatr Wybrzeże - jeden z najlepszych teatrów w Polsce - upaja się z lubością i satysfakcją w scenach przedstawiających niezwykłe i wyszukane okrucieństwo. "Tytus Andronikus" jest tego właśnie zjawiska występującego na gdańskiej scenie doskonałą, wręcz perfekcyjną egzemplifikacją. Zbrodnia w tym spektaklu jest pokazana w taki sposób, jakby człowiek rzeczywiście pochodził od małpy i w żadnym razie nie był stworzeniem Bożym, ponieważ jedynie zwierzęce instynkty władają czynami bohaterów. W przedstawieniu aż roi się od obciętych rąk, głów i języków. Krew pokrywa wszystko. Twórcy spektaklu zrobili wiele, by tę właśnie niezwykłą martyrologię przedstawić w sposób bardzo przekonywujący. Postarali się o to, by widzowie nie tylko zobaczyli te liczne sceniczne zbrodnie, lecz także je odczuli na sobie i przejęli się nimi dogłębnie. I to twórcom "Tytusa" się udało. Ale czy za to należą się im brawa?

Pokochałam Cezarego Rybińskiego i muszę pójść na ten spektakl!!!

Wlasnie moje oczy mialy okazje zobaczyc morze krwi i uslyszec dzwiek konczyn ludzkich rzucanych na deski.Tragedia wspaniala-dziekujmy Szekspirowi.Zal,ze wszystko takie unowoczesniane na sile.Aktorzy wspaniali(niestety momentami u ktoregos szwankowala dykcja) wiec w klimacie starozytnego Rzymu byloby na 6.Nie wiem czy to moze nie kwestia braku funduszy na stroje:)
Szalona brawa ode mnie dla Pani Adamczyk za wytrzymalosc i dla Pana Jankowskiego za cudowna gre.
Co do Pana BAki mogliby ograniczyc mu palenie:)

Dziwny wyszedł z tego przedstawienia melanż,tragedia a okraszona dziwnym humorem,zupełnie niepotrzebnym.
Broni sie tylko aktorstwo,choc Baka gra zaledwie poprawnie,Jankowski-cudo,Rybiński -aktor z charyzmą i wspaniałym głosem,za to Gzyl gra jak w wodewilu.
Razi brak kostiumów z prawdziwego zdarzenia,uboga scenografia i statyści "rosłe chłopy" 160 cm,a także brak muzyki w scenie kulminacyjnej-widownia rży śmiechem w scenie mordu!!!

To wyjątkowo udane uwspółcześnienie Szekspira. Widziałem ostatnią ekranizację - nie dorasta ona do pięt temu spektaklowi. Jest on, co prawda, strasznie krwawy i brutalny, ale niezwykle realistycznie oddaje istotę problemu władzy i jej zdobywania. Bardzo poruszający obraz, wstrząsający wręcz. I nie zdarzyło mi się jeszcze, żeby widzowie śmiali się w scenie finałowej.