Drogi Panie Adminie137.
Spoko rozumiem.
Perturbacje zawodowe są perturbacjami zawodowymi.
Serio, aż tak on się rozrósł ten muzyczny? ;) hehehehe
Podejrzewam, jego macki poczęły zaginać swą grawitacją czaso-przestrzeń.

Ten wątek będzie totalnym free stylem.
Pies Pani Anny leży mokry.

Jakkolwiek, dziękuję za informację.
Oznacza to szacunek z Pana z strony do mej skromnej osoby.

http://www.youtube.com/watch?v=fIZ8R1OLkl0

Bardzo proszę. Zdarzyło mi się przeczytać jedną powieść Chandlera, ale w tej chwili nie pamiętam tytułu, jak sprawdzę w notatkach to napiszę :)

Za tydzień jest Sokół maltański, na pewno będę oglądać.

Jak któren nie czytał Chandlera to się na tym filmie pogubi. Ja się pogubiłem za pierwszym razem i musiałem doczytać. I tytuł winien być "głęboki sen", bo po polsku umarli śpią głęboko, a nie wielko.
Niemniej dzięki za przegląd programu, chętnie zasiądę przed tv i sobie popatrzę, onegdaj Chandlera czytywałem namiętnie. I Bogart zawsze najbardziej mi pasował do Marlowe'a.

Dziś oglądam Wielki Sen.

http://www.youtube.com/watch?v=VjJlBnfyiI4

No, ja oglądałam wcześniej, dlatego polecałam :) W każdym razie zapamiętajcie tytuł na przyszłość :)

Panie C...oczywiście ,że oglądaliśmy,zajrzyj na wątek towarzyskie(dziwne życzenia 3)...tam są nasze emocje:)...ech,było pięknie!!!
Vilette...miałam apetyt na ten film i zaczęłam oglądać ale niestety odfrunęłam;)

nenenenenene
Ja do pracy wtaję.
Czas imprez przepadł jak dziecie we mgle.
Idzie jesień moje Dzieci.

ps Oglądaliście wczoraj siatkę?
Jestem dumny i szczęśliwy z zaangażowania, siły, koncentracji i naszych piłkarzy siatkowych.
Są Mistrzami Wysokich Lotów.

W tv właśnie zaczyna się dobry film, Debiutanci, polecam Wam.

Jak nam się tak na wspominki zebrało to ja przypomniałam sobie pierwszą zjedzoną pizzę,nigdy potem nie czułam takiego smaku....a był to czas zatęchłej komuny a ta pizza to jak powiew z zachodu,w sumie z południa,krainy nieosiągalnej wtedy przeze mnie....takie to śmieszne wspominki:)...jedzeniowe.
Natomiast do zaczarowanej krainy dźwięków wprowadzał mnie co piątek swoją listą przebojów i aksamitnym głosem "Niedźwiedź" a Mann wrzucał ostrzejsze kawałki:)...

Art....ale maszyny z robaczkami tam nie będzie?;)

"Nie przy zajezdni od parku.
Za torami z drugiej strony."
To taka już starsza pani,jeżeli o tą samą chodzi.Jakiś czas temu miała na sprzedaż lodziarnie ,a teraz coś tam robią w tym miejscu.Ale te lody się nazywały chyba masłowe,babcia miała swoją recepturę i dużo sosów słodkich i dodatków do wyboru.

Do Oliwy dojeżdżałam na studia i jakieś lody kojarzę, ale chyba nigdy nie jadłam. A dojeżdżałam 5 lat. Może jeszcze nadrobię.

Osobiście żadnego Włocha nie poznałam, za krótko byłam ;)

Panie C....ty już wstałeś czy jeszcze się nie położyłeś?;)
Zdarzają się takie "kwiatki" jak ta pani z Wrzeszcza i o dziwo,pewnie nie potrzebowała żadnych szkoleń,konferencji,przepisów żeby uśmiechać się do klientów:)....nie znoszę sztucznego uśmiechu,wyuczonego,wymuszonego przez procedury,nie lubię nadskakiwania,natręctwa i wmuszania mi do kupienia rzeczy,czy usługi,której nie chciałam...no dobra,koniec zrzędzenia;)
A ja pamiętam lody gałkowe,między dwoma wafelkami,płaskimi!!!...nie dało się tego normalnie zjeść,zawsze byłam upaprana;)...dla mnie wtedy to był raj:)

Nie przy zajezdni od parku.
Za torami z drugiej strony.
Od małego Przymorza.

Forum działa terapeutycznie?
Serio odkryliście to to teraz? hle hle hle

Vilette nie poznałaś żadnego Włocha czy włoska?
E tam ;)))

Mówcie sobie co tam sobie chcecie, albo piszcie.
Najlepsze smakowo lody i największe (bo byłem mały) to były w oliwie przy stacji skm przy zajezdni. Kręcone z maszyny, włoskie właśnie. Gęste, mięsiste, różowo-białe z boku głębokie bruzdy i dwa wafle. Duży wafel normalnie zalany lodem (z maszyny), mały spiczasty też zalany jako czapa. Dwa wafle od góry i dołu. I ciap!!!! jeden na drugi.
Mały wafelek na górze.
Kręciła je uśmiechnięta pani. Przemiła pani. Dziś pracuje też. We Wrzeszczu w budzie z zapiekankami. I wiecie co? dalej się uśmiecha. Po 20 latach.
Ona uśmiecha się jak wariatka do każdego absolutnie.
Nie jadam w budach, a ona ma podłe i zapiekani i hamburgery w dodatku, jednak kupuję gdy idę coś. Aby ją zobaczyć. Nie. Nie ją. ten uśmiech. To nie uśmiech to rozbawienie.
Mówią na nią babcia czy jakoś tak.
Wrzeszcz ma własną terminologię jeśli idzie o nazwę.
Nie wrzeszcz tylko langfuhr Gdańsk to niemieckie miasto architektonicznie w sporej części więc użyję tej nazwy.

Ona mnie poznała po wielu latach. 20?
Ta kobieta

Prawdziwa poetka ze mnie ;) Jak mam wenę, rzecz jasna ;)

He he he;)jak Ci się pięknie zrymowało;)

Tak, robaki i inne przysmaki ;)

I tematyka nader ciekawa;)

Tak :) Nie ma to jak dobre rozpoczęcie weekendu miłą i zajmującą rozmową ;)

U mnie wariat=pozytywnie zakręcony:)))