Na naszych oczach zmienia się sposób postrzegania graczy. Dziesięć, piętnaście lat temu pod słowem gracz krył się młody człowiek spędzający większość czasu przed komputerem. Narażony na ostracyzm społeczny, często kojarzony z brakiem życia i innych alternatyw niż gry. W skrajnych przypadkach synonim przegranego życia. Coraz częściej pojawiał się temat uzależnienia od gier komputerowych. Same gry demonizowano, upatrywano w nich zagrożenia dla młodych, rozwijających się dzieci, podawano je jako przyczynę wzrostu agresji.

A dziś?
Rynek zalewany jest produktami dla graczy. Komputery, klawiatury, myszki, ale również krzesła, biurka, napoje energetyzujące czy nawet guma do żucia, powstają z myślą o graczach. Popularne i promowane są wydarzenia e-sportowe, podczas których gracze wykazują się biegłością w danej grze. Najpopularniejsze rozgrywki w sieci ogląda po dwieście, trzysta tysięcy ludzi na każdy mecz, co daje miliony wyświetleń całemu turniejowi. Nagrody potrafią być olbrzymie, milionowe wartości łączą się ze sławą i rozpoznawalnością w kręgach graczy. Pojawiają się nawet szkoły z klasami e-sportowymi, mającymi kształcić nowych młodych profesjonalistów! Naprawdę złożony świat graczy cały czas się rozwija i ewoluuje.

To równoległy byt. Jeżeli ja nie muszę się do tego dokładać, to dobrze. Rżnijcie głupa dalej w urojonym świecie, może on lepszy niż real. Przdacie się jako operatorzy dronów.