niemoge się doczekać tego uczucia

Jakie uczucie? hmmmm każda z nas na pewno odczuwa to inaczej... ja czasami nie wierzę w to, że Jaś tam jest :) głaszczę brzuszek, on fika, mówię do niego, śpiewam mu, tańczę z nim i bardzo go kocham.
Mieć w sobie dziecko to szczęście...

Ja czułam się bardzo dumna z brzuszka! O samej dzidzi jako takiej nie myślałam. Dopiero po porodzie rozmyślałam sobie, że ten konkretny chłopiec był w moim brzuszku, że tak właśnie wyglądał :)

od pierwszej sekundy jak się dowiadujesz o dzidzi nagle wszystko inne przestaje być ważne, nagle wszystko cię cieszy, świat jest piękniejszy, a ludzie życzliwsi, to najszczęśliwsze uczucie, wiedzieć że ktoś tam w srodku jest żyje dzięki waszej miłości ... :)

Ja mam zupełnie inne odczucia. Przez pierwsze miesiące w ogóle można nie zauważać, że jest się w ciązy i cięzko sobie wyobrazić, że ma się w sobie drugą istotę. Można się czuć trochę choro jeśli ma się te wszytskie niefajne objawy ciązy. Jak zaczyna się uwypuklać brzuszek i malenstwo wykonuje pierwsze ruchy - wtedy łatwiej uwierzyć że faktycznie mamy w sobie drugiego człowieka i powoli zacząć nawiązywać z nim jakąś więź.
Jadnak dla mnie nie jest przyjemne obserwowanie zmian w ciele które zachodzą i absolutnie nie czuję dumy czy jakiejś nieokiełznanej radości z powodu powiększającego się brzucha. Raczej podchodzę do tego jak do konieczności i poświęcenia, które trzeba przejść jeśli chce się mieć dzidziola. Ogólnie ciąża mimo że ją dobrze przechodzę jest dla mnie bardzo uciążliwym stanem a czekający mnie poród wydaje mi sie być najobrzydliwszym wydarzeniem w życiu.
Ale jak widzisz opinie wyżej są krańcowo inne i mam nadziejęm, że moja Ciuę nie zniechęci :)

ja lubię swój brzuch jak jestem sama w domku. Już sie tak nie czuje, kiedy muszę wyjść do ludzi. Chodzi mi o zmiany mojego wyglądu, to dla mnie ciężkie do zaakceptowania.

Ale...Uwielbiam kiedy Lenka daje o sobie znać, ostatnio, tak mi brzuch falował, aż miałam łzy w oczach.