hej dziewczyny!mam problem.ja jestem praktykujaca katoliczka, a moj chlopak niewierzący. marzy mi sie slub w kosciele, gdzie tata zaprowadzi mnie do oltarza itp. ale widze, ze nie bedzie latwo. czy wy tez macie podobne problemy?jesli tak, to napiszcie jakie rozwiązanie znalazlyscie!pozdrawiam

nie ja nie miałam takiego problemu. Ja i mój mąż jesteśmy wierzący. Ale myślę że gdybym nie była, to nie robiłabym z siebie obłudnicy i nie szłabym do kościoła PRZYSIĘGAĆ przed Bogiem miłości i wierności tylko po to żeby ubrać białą suknię i iść ż Tatą do ołtarza. Dla mie to obłuda i sprzeczność.

Może być problem - niestety. Co innego, gdyby on był innej wiary, wtedy pozwalają na "podwójny" ślub. Zawsze możecie spróbować, w innym kościele np, żeby nie napaskudzić sobie w swojej parafii. Wtedy będziecie wiedzieć, co o tym księża sądzą.

ale myslisz,ze istanieje mozliwosc slubu koscielnego gdy jedna strona jest niewierzaca?

jeżeli ma chrzest i bierzmowanie to tak. Jaśli nie ma musi uzupełnić sakramenty i wtedy może.Ale czy jest sens??

Jest dla Madzi. Co innego przyszły mąż. To już kwestia własnego sumienia

chrzest ma,nic wiecej.ja jestem zalamana.bo na poczatku znajomosci mowil mi,ze nie ma problemu,ze on wezmie koscielny.a po 3 latach zmienil zdanie.tzn mowi,ze w kociele moze byc slub, tylko,ze ja bede sobie przysiegac, a on bedzie stal.ale komu ja mam w takim razie przysiegac?ksiedzu?

Madzia, teoretycznie nie ma problemu - weźcie ślub jednostronny (jedna strona wierząca, druga nie).

Praktycznie wygląda to tak, że pewna część księży stroi fochy, albo ma wtedy głębszą kieszeń.

Nie martw się, sprawa jest do załatwienia, ślub wygląda niemal identycznie jak "normalny" (większość nawet nie zauważy, że Twój narzeczony nie składa przysięgi). Znajdź tylko normalnego księdza.

czy mozesz napisac mi cos wiecej na ten temat?prosze!

Madziu, nie brałam takiego ślubu, więc nie znam szczegółów, ale moja przyjaciółka miała taką właśnie ceremonię, więc od tej pory jesli usłyszę, że ktoś taki ślub brał, to zapada mi w pamięć - wiem, że jest zawieranych w ten sposób wiele małżeństw. Idźcie do księdza, porozmawiajcie, on ma obowiązek wszystko wytłumaczyć - oraz udzielić ślubu parafiance z osobą niewierzącą - właśnie po to są te śluby jednostronne.

no ale jak by sie czuła panna młoda gdy składa przysiege a on nie?

a jak w takim przypadku spedzacie swieta?

no wlasnie to jest dziwne, bo po co obchodzic swieta jak sie nie wierzy?oni obchodza normalnie,nawet oplatek jest. w wigilie sie nie widujemy.ja chodze na pasterke itd.on nie.

nie sa wierzacy wogóle i dziela sie opłatkiem?dobrze zrozumialam?

tak wlasnie.wiec to tez dla mnie jakies zaklamanie.

ostatnio na forum dowiedziałam się że przysięga nie musi by taka jak zawsze, może inna forma ( sa takie bardziej humorystyczne ) byłaby rozwiązaniem

Madzia, tu coś piszą:


http://www.opoka.org.pl/biblioteka/T/TD/szukajacym_drogi/slub_z_nieiwerz.html

na googlach jest pełno linków, wpisz sobie "ślub z osobą niewierzącą"

mnie najbardziej w tej sytuacji zastanawia co z dziecmi ? czekac az dorosną i same dokonaja wyboru ? troche dziwnie, w końcu żyjemy w państwie katolickim i jak przeskoczyc wszelkie świeta obchodzone hucznie w szkołach, jasełka, robienie łańcuchów, strojenie choinki, wreszcie komunia święta, ciężko

ale moja kumpela jest innej wiary i jej chłopak też, znaleźli wspólne rozwiązanie więc mam nadzieje madzia że i tobie się uda :):)

akurat kwestia dzieci to juz wedlug mojego zdania.nie bedzie mial nic przeciwko wierze katolickiej!i jak juz by doszlo do malzenstwa i narodzin dzieci,to by je wychowywala w wierze katolickiej

oj no to madzia moim zdaniem tę ważniejsza połowe masz z głowy :):):)

Ja brałam właśnie taki ślub - mój mąż jest niewierzący.
Jest to tzw. ślub z jednostronnym skutkiem sakramentalnym.
Mąż jest ochrzczony, ale nie miał bierzmowania.
W parafii św.Bernarda w Sopocie nikt nie robił nam z tego powodu najmniejszych problemów.
A większość gości nawet nie zauważyła, że jego przysięga trochę różniła się od mojej.

widze,ze jest jakies rozwiazanie w tej sytuacji. dodalas mi otuchy! a jak u was kwestia dzieci?

ale mielsicie normalna msze?czy tylko przysiege?

A czym się różni ateista od typowego Polaka "wierzącego niepraktykującego"? Nie róbcie potwora z chłopaka Madzi. Przecież nie jest przeciwnikiem wiary katolickiej i krucjat nie będą w domu urządzać.

Jakbym Konopielkę czytała. Nie znacie nikogo niewierzącego? Myślicie, że automatycznie takim wyrastają rogi i ogon?

Madzia, bedzie dobrze. Inne poglądy na religię nie są problemem - jeśli sami go nie rozdmuchacie.

ej teraz to nie kumam, z tym potworem ? o co chodzi ?

przecierz nikt na niego nie najezdza.juz chyba te czasy mineły

sylvia napisał(a):

> przecierz nikt na niego nie najezdza.juz chyba te czasy mineły
Jeszcze raz powtórzę - nie sądzę aby był jakikolwiek problem - my nie mieliśmy żadnego!

? co?

Więc skąd te pytania o świeta i wychowanie dzieci?

zapytalam jak spedzaja swieta jak para ,zapytalam tylko a co? bo nie kumam juz

no dlatego pytam bo przeciez żaden post nie był obraźliwy albo coś przeoczyłam

madzia,
posluchaj Olety
slub z osoba niewierzaca jest jak najbardziej mozliwy w kosciele katolickim
kwestia niestety podejscia do tego problemu niektorych ksiezy....

agatha szkoda mi słów na ciebie,
nawet nie będe tłumaczyc co miałam na myśli bo kazda osoba bez manii przesladowczej widzi że jedno z drugim nie ma nic wspólnego ...

szukasz dziury w całym i tyle, jeżeli jestes taka czepliwa w realu to wspólczuje twojemu otoczeniu

wlasnie sie zastanawiam do ktorej parafii ewentualnie uderzyc!jestem z Gdyni.moze ktos podpowie!

madzia sorry za zaśmiecanie wątku, w końcu nie to jest tematem rozmowy
spadam i mam nadzieje że wszystko będzie ok :)

Madzia! ja tez bralam slub jednostronny -- moj maz jest agnostykiem i procz chrztu nie ma zadnych sakramentow -- franciszkanie w gdyni nie robili najmniejszych problemow, przysiega wygladala tak samo (moj maz mogl zdecydowac czy chce zakonczyc to fraza w imie Ojca i Syna..., no i nie przyjmowal komunii -- to tyle ROZNIC!), ale to jest kwestia podejscia, nic na sile, nie mozna kogos zmusic, to musi byc przemyslana decyzja.

Znajomi brali tak ślub - różnica taka, że strona niewierząca w przysiędze nie dodawała na Boga itd. oraz nie klękała. Musieli tylko wcześniej u Metropolity Gdańskiego (o ile dobrze pamiętam) wykupić tzw. dyspensę (jakieś 100-200 pln). Ślub był super, różnice nie rzucały się w oczy.
Przychylność księży zależy od parafii, oni trochę problemów mieli, ale jak już się wypowiedziały dziewczyny po takim ślubie, to możesz udać się do wskazanych przez nich parafii.

my zadnej dyspensy nie kupowalismy ;) -- trzeba ja dostac, a to zalatwil za nas proboszcz parafii (powtarzam: BEZ OPLAT!)

Beatrix_Szkrab napisał(a):

> my zadnej dyspensy nie kupowalismy ;) -- trzeba ja dostac, a to
> zalatwil za nas proboszcz parafii (powtarzam: BEZ OPLAT!)

U NAS BYŁO TAK SAMO!!! :-)))

Moja koleżanka postawiła sprawę na ostrzu noża przed swoim ukochanym.
Kiedy się jej oświadczył powiedziała mu, że jako osoba wierząca nie wyobraża sobie wyjść za mąż za osobę niewierzącą, bo tylko wierzący małżonek gwarantuje, że wspólnie z nią w przyszłości będzie wychowywał dzieci w wierze.

Wyobraźcie sobie, że chłopak tak ją kochał, że postanowił spróbować. Poszedł na nauki i z czasem przystąpił do chrztu, komunii i bierzmowania.

Obecnie od 5 lat są szczęśliwym małżeństwem z dwójką wspaniałych dzieci i z tego co widzę to oboje są głęboko wierzący.

Takie niektóre kobietki uparte potrafią być. :)))

Lechita napisał(a):

> Moja koleżanka postawiła sprawę na ostrzu noża
powiedziała że jako osoba wierząca nie wyobraża sobie wyjść za mąż za osobę niewierzącą
chłopak tak ją kochał, że przystąpił do chrztu,
> komunii i bierzmowania.
> Takie niektóre kobietki uparte potrafią być. :)))

No to pogratulować Twojej koleżance wpływu na chłopaka (a obecnie małżonka).
Ale - jak wiadomo - każdy jest inny!
Jestem pewna, że takie naciskanie na mojego męża odniosłoby skutek odwrotny.
Ja zresztą też bym nie chciała, żeby ktoś mocno naciskał na mnie w tak delikatnej i osobistej sprawie jak światopogląd i stawiał sprawę "na ostrzu noża".

Nie wiem czego tu gratulować.

Czarna Żmija napisał(a):

> Nie wiem czego tu gratulować.

EEE... To żart? ;-) Czy niedokładne odczytanie mojego postu...?

ja biorę taki właśnie ślub. Mój facet nie był w kościele od kilku dobrych lat, nie uznaje sakramentów, więc dlaczego teraz ma udawać,że jest inaczej?
bardziej bym się obawiała problemów, gdyby np. poszedł do spowiedzi i tam dyskutował z księdzem :). dlatego też wybraliśmy kaplicę gdzie ksiądz jest przyjazny. już z nim rozmawiałam i oczywiście odrobinę pomarudził,że jeszcze tyle czasu do ślubu, więc może mu się odmieni, ale jakby nie, to wystarczy pisemko od biskupa. także ja jestem dobrej myśli i Ty też się nie przejmuj.

Kasiu, a jaka kaplice wybralas?bo obawiam sie,ze u mnie w kosciele beda problemy.proboszcz jest raczej anty nastawiony.

No to idź do innego kościoła - ślubu nie trzeba brać w swojej parafii.

A co do nas - ślub był z mszą , a co do wychowania dzieci - "strona niewierząca" musi podpisać zobowiązanie, że pozwoli wychować dzieci w wierze i nie będzie odciągać od wiary współmałżonka.
Na taki kompromis mój mąż był gotowy:-) w końcu wiedział, że mi b.zależy na ślubie kościelnym i że to dla mnie ważna sprawa!