DIOMEDE / People from East / Polska Scena Jazzowa
Grzegorz Tarwid - fortepian / Tomasz Markanicz - saksofon
RGG & TREVOR WATTS / Polska Scena Jazzowa / projekt specjalny
jazz - koncerty w Trójmieście
Trevor Watts - saksofon altowy i tenorowy / Łukasz Ojdana - fortepian / Maciej Garbowski - kontrabas / Krzysztof Gradziuk - perkusja
Konwersacją prawdziwych muzycznych erudytów, której słucha się z absolutną przyjemnością. - nazwał album "People for East" duetu DIOMEDE na polish-jazz blogu recenzujący go Krzysztof Komorek. Duet DIOMEDE tworzą reprezentant licznej i coraz głośniejszej "szkoły kopenhaskiej" - grupy polskich muzyków jazzowych uczących się w tamtejszym Rytmisk Musikkonservatorium - pianista Grzegorz Tarwid, oraz grający na saksofonach Tomasz Markanicz.
Muzyka jaką wykonuje zespół to wypadkowa kameralnego jazzu, muzyki improwizowanej oraz ogólnie pojętej muzyki współczesnej. Tarwid i Markanicz grają przede wszystkim otwarte w formie kompozycje, w których w sposób bezkompromisowy łączą się ascetyczne frazy z kaskadami dźwięków.
Muzycy tworzą wyjątkowy tandem potrafiąc z sobą zarówno zaciekle dialogować, jak i wywołać efekt zintegrowanego, niepodzielnego dźwiękowego organizmu. (...) W muzyce DIOMEDE odnajdziemy liczne nawiązania do folkloru i jazzowej tradycji, lecz przede wszystkim własny, samodzielnie wypracowany język muzyczny i specyficzny klimat. Nie brak tu łatwo przyswajalnej melodyki, ale też złożonych dźwiękowych struktur.(...) Markanicz i Tarwid operują własnym dialektem, który jednak od pierwszych minut płyty zdaje się być dla odbiorcy czytelnym i przyswajalnym. - Robert Ratajczak (longplayrecenzje.blox.pl)
Kiedy kilkanaście lat temu grupa RGG zaczynała swoją działalność, z czystym sumieniem można było ją nazwać klasycznym jazzowym piano trio. Dzięki swej ponadstandardowej kreatywności i stałemu poszukiwaniu nowych inspiracji zespół zdołał jednak stopniowo wykształcić wyjątkowy język muzyczny, który z tria RGG uczynił zjawisko na polskiej scenie zgoła osobne. Ojdana, Garbowski i Gradziuk w wysublimowany, doskonały technicznie sposób w jedną całość łączą elementy między innymi kameralistyki, improwizacji, muzyki współczesnej i jazzu, a ich płyty "Szymanowski" czy "Aura" spotkały się z dużym entuzjazmem ze strony jazzowej krytyki. Wciąż są przy tym na tyle otwarci, że będąc zdolnymi do twórczego interpretowania muzyki autorów z tak różnych muzycznych światów jak np. Luis Nascimento, Peter Gabriel, Ornette Coleman czy Karol Szymanowski i włączania ich twórczości do muzycznego idiomu swego tria, zapraszają także do żywej, scenicznej wymiany artystów pokroju np. Evana Parkera czy Verneri Pohjoli.
79-letni dziś Trevor Watts należy do pierwszej generacji twórców brytyjskiej sceny wolnej improwizacji przez wielu uważanej za najbardziej niedocenianą i jednocześnie najciekawszą w Europie (zaliczają się do niej także m.in. Tony Oxley, Derek Bailey, John Stevens, Paul Rutherford, Kenny Wheeler). Przez długi czas pozostający w cieniu "pierwszego saksofonu" tamtego środowiska (ale młodszego od siebie) Evana Parkera, Trevor Watts nie jest muzykiem o podobnie rozpoznawalnym, innowacyjnym tonie, niemniej to właśnie on był założycielem bądź współzałożycielem kilku formacji, które zbudowały silny fundament dla brytyjskiego free i dziś uchodzą na Wyspach za legendarne.
Znany zarówno jako bardzo dobry improwizator kolektywny, jak i świetny solista Trevor Watts jest saksofonistą uniwersalnym, czego dowiódł przez lata występując w składach rockowych, bluesowych czy też grając jazz głównego nurtu. Jedną z ważniejszych jego inicjatyw autorskich była założona w 1982 roku Trevor Watts Moiré Music, łącząca jazz z muzyką afrykańską. Ostatnie lata Wattsa to praca w małych składach, na czele z duetem z pianistą Veryanem Westonem: ich seria "Dialogues" w ciągu ostatniej dekady doczekała się kilku odsłon, z których ostatnia, "Dialogues With Strings" nagrana w poszerzonym składzie ze skrzypaczką Alison Blunt i wiolonczelistką Hannah Marshall ukazała się w 2017 roku nakładem Fundacji Słuchaj!
