Piosenki Jacka Kaczmarskiego, barda stanu wojennego, które stały się symbolem walki z socjalistycznym aparatem państwa, usłyszymy w grudniu w Gdańskim Teatrze Szekspirowskim. W nowych, nieznanych, świeżych - kobiecych - interpretacjach. Reżyserem koncertu-spektaklu jest polski kompozytor i dyrygent Jerzy Satanowski. Występują aktorki Teatru Nowego w Poznaniu.
Nie ma już świata, w którym teksty - wiersze (napisał ich ponad 600) i piosenki -Kaczmarskiego były kojarzone z konkretnymi wydarzeniami historycznymi. A może wciąż są w nas żywe, aktualne? Interpretujemy je dziś i wyśpiewujemy na nowo. W spektaklu Jerzego Satanowskiego zajmują się tym - nader przewrotnie - kobiety, wdowy pamięci po Jacku Kaczmarskim. Ich głosy stają się medium dla kontroceny rzeczywistości. Raz jeszcze wskrzeszają pytania o sens wyborów moralnych, wolności, sztuki, wiary i artystycznej wrażliwości. I to one uwolnią ponadczasową poezję Kaczmarskiego z okowów konwencji.
__________
Grudzień to ważny miesiąc w gdańskim kalendarzu wolnościowym. 51 lat temu polała się krew na ulicach Gdańska, gdy robotnicy wyszli na ulice, dopominając się praw, a władza wysłała przeciw nim uzbrojone wojsko i milicję. Padli zabici i ranni. Ich pamięć od 41 lat czci pomnik Poległych Stoczniowców 1970 przy pl. Solidarności, odsłonięty w dziesięć lat po grudniowej masakrze.
W tym roku przypada jeszcze jedna grudniowa rocznica. 40 lat temu, w poranek 13 grudnia, gen. Wojciech Jaruzelski ogłosił wprowadzenie stanu wojennego w Polsce. Tysiące działaczy Solidarności uwięziono w obozach internowania, a w wyniku pacyfikacji kopalni Wujek zginęli górnicy. Liczba ofiar zbrodniczych działań władz komunistycznych wciąż nie jest znana, ale szacunki mówią nawet o blisko stu ofiarach. Solidarność została zdelegalizowana, a naród stracił nadzieję. Wszystkie te historie opowiada wystawa stała Europejskiego Centrum Solidarności.
Organizatorami uroczystości jubileuszowych "Gdańsk Pamięta 2021" są miasto Gdańsk, marszałek województwa pomorskiego i Europejskie Centrum Solidarności.
Gdański Teatr Szekspirowski jest partnerem wydarzeń.
Twórcy:Układ tekstu, reżyseria, aranżacje muzyczne: Jerzy Satanowski
Muzyka: Mirosław Czyżykiewicz, Przemysław Gintrowski, Jacek Kaczmarski, Lluis Llach, Zbigniew Łapiński, Jerzy Satanowski, Hadrian F. Tabęcki
Obsada:Małgorzata Walenda / Pamela Adamik (gościnnie), Bożena Borowska-Kropielnicka, Karolina Głąb, Oliwia Nazimek, Agnieszka Różańska, Marcin Januszkiewicz (gościnnie)
oraz zespół muzyczny:
Jacek Skowroński (fortepian), Andrzej Mazurek (instrumenty perkusyjne), Grzegorz Kopala (gitary), Jarosław Wachowiak (saksofon, klarnet), Piotr Max Wiśniewski (kontrabas).
Scenografia: Anna Tomczyńska
Kostiumy: Jola Łobacz
Reżyseria świateł: Katarzyna Łuszczyk
Multimedia: Justyna Bielecka
Ruch sceniczny: Marta Szumieł
Korepetycje wokalne: Tomasz Benn
Asystentka scenografa: Alicja Trzcińska
Asystentka kostiumografa: Aleksandra Kołodziejska
Inspicjent, asystent reżysera: Józef Piechowiak
Czas trwania: 1h 20 min
__________
Jerzy Satanowski - polski kompozytor, wokalista, dyrygent i reżyser. Na początku lat 70. stworzył z Edwardem Stachurą szereg utworów, które stały się przedmiotem swoistego kultu młodego pokolenia. Satanowski jest też autorem muzyki filmowej i teatralnej - jego dorobek to ok. 300 realizacji scenicznych w kraju i za granicą. Laureat wielu festiwali teatralnych (Belgrad, Nancy, Edynburg, Opole, Kalisz - Kaliskie Spotkania Teatralne, Wrocław i in.). Kompozytor piosenek aktorskich, głównie do tekstów Edwarda Stachury, Agnieszki Osieckiej, Jonasza Kofty i Jana Wołka, śpiewanych m.in. przez Krystynę Jandę, Piotra Fronczewskiego, Hannę Banaszak, Ewę Błaszczyk, Piotra Machalicę. Część z nich również sam wykonuje.
W latach 70. XX wieku związał się z poznańskim Teatrem Nowym kierowanym przez Izabellę Cywińską. Przygotował tam m.in. spektakl oparty na poezji Stachury "Miłość, czyli życie...". Potem nawiązał współpracę z Maciejem Prusem (głośna inscenizacja "Operetki" Witolda Gombrowicza w warszawskim Teatrze Dramatycznym w 1976 r.) i Januszem Wiśniewskim ("Balladyna", "Panopticum a la Madame Tussaud", "Koniec Europy", "Walka karnawału z postem", "Modlitwa chorego przed nocą", "Olśnienie", "Życie jest cudem", "Faust"). Wyreżyserował m.in. spektakle: "Decadance" (1987), "Nie żałuję" według Agnieszki Osieckiej (1997), "Stachura, czyli list do pozostałych" (2008), "Tuwim dla dorosłych" (2011), "Biała Lokomotywa" do słów Edwarda Stachury (2013). Skomponował muzykę do wielu filmów, m.in. "Dom wariatów" (reż. M. Koterski, 1984), "Kobieta w kapeluszu" (reż. St. Różewicz, 1984), "Jezioro Bodeńskie" (reż. J. Zaorski, 1985), "Siekierezada" (reż. W. Leszczyński, 1985), "Magnat" (reż. F. Bajon, 1986)"Wszystko, co najważniejsze" (reż. R. Gliński, 1992), "Dzień świra" (reż. M. Koterski, 2002), serial "Boża Podszewka" (reż. Izabella Cywińska). Jest wieloletnim jurorem w konkursie Ogólnopolskich Spotkań Zamkowych "Śpiewajmy Poezję" w Olsztynie, współtworzy i realizuje główne koncerty Spotkań Zamkowych. We wrześniu 2018 objął kierownictwo artystyczne Teatru Miejskiego w Lesznie.
Wydarzenie jest częścią obchodów rocznic Grudnia '70 "GDAŃSK PAMIĘTA 2021"
