Aktualnie brak w repertuarze trójmiejskich teatrów

Kasia z Heilbronnu (12 opinii)

spektakl dramatyczny
kasy:
58 301-13-28
wystawia:
Teatr Wybrzeże
czas trwania:
1 godz. 30 min. (bez przerw)
data premiery:
4 lutego 2011
7.5
28 ocen
Twoja ocena to: 5

Spektakl tylko dla widzów dorosłych

Bajkowo-oniryczny spektakl powinien przenieść nas na pogranicze jawy i snu, opowiedzieć bajkę o miłości. Tyle, że nie przenosi. Pozostaje świetna scenografia, ciekawa muzyka, niezła gra aktorska.
Kasia z Heilbronnu
Heinrich von Kleist

Przekład: Jacek St. Buras

"Kasia z Heilbronnu" to baśniowa opowieść o poszukiwaniu miłości, a choć powstała dwieście lat temu, wciąż niepokoi tajemniczą psychologią postaci i zachwyca poetyckim pięknem. Główny bohater, Fryderyk vom Strahl, chce ułożyć sobie przyszłość z ukochaną kobietą, ale w jego życiu pojawiają się niemal jednocześnie dwie miłości - oddana Kasia i wyemancypowana Kunegunda. Obie piękne, obie kochają. Każda jednak reprezentuje inny styl życia, inny rozkład sił i podział ról w małżeństwie. Jak w takiej sytuacji poznać prawdziwe uczucie, przewidzieć szczęście, rozeznać przeznaczenie? Czy wystarczą racjonalne argumenty, czy może dopuścić do głosu fantazje, lęki i sny? Może to nie my decydujemy o swoich uczuciowych wyborach, może ktoś lub coś steruje naszymi snami i marzeniami?

Opowieść o wielkiej, ofiarnej miłości wpisana w konwencję historycznego dramatu rycerskiego, to jedno ze szczytowych osiągnięć wielkiego romantyka niemieckiego Heinricha von Kleista. Istotna część tej fascynującej historii rozgrywa się we śnie, a losy dzielnego Fryderyka i zakochanej w nim do szaleństwa Kasi w dużej mierze zależą od ingerencji sił nadprzyrodzonych bądź osobistej interwencji aniołów zesłanych przez bogów na ziemię.

Krzysztof Rekowski o spektaklu: "Kiedy kilkanaście lat temu czytałem KASIĘ Z HEILBRONNU, tekst ten zachwycił mnie jako poetycka baśń o miłości. Dziś ten dramat wydaje mi się dużo bardziej niepokojący. Jest coś szalonego w głodzie miłości, który ogarnia bohaterów. Jest coś niebezpiecznego w uniesieniach Kasi, jej snach i wizjach, które okazują się realne..."

Reżyseria: Krzysztof Rekowski
Scenografia: Maciej Chojnacki
Muzyka: Marcin Mirowski
Ruch sceniczny: Filip Szatarski
Wideo: Maciej Szupica, Michał Andrysiak
Inspicjent: Jerzy Kosiła

Obsada:
Eleonora - Magdalena Boć
Kunegunda von Thurneck - Małgorzata Brajner
Cesarz / Hrabia Otto - Krzysztof Gordon
Kasia - Katarzyna Kaźmierczak
Fryderyk Wetter, Hrabia vom Strahl - Michał Kowalski
Arcybiskup / Wenzel - Mirosław Krawczyk
Gotfryd Friedeborn - Jacek Labijak
Flammberg / Hans - Piotr Łukawski
Hrabina - Marzena Nieczuja-Urbańska
Maksymilian Freiburg - Robert Ninkiewicz
Rozalia - Małgorzata Oracz
Gottschalk / Cherubin - Cezary Rybiński
Teobald Friedeborn - Florian Staniewski
Georg - Jarosław Tyrański

-----

Heinrich von Kleist
(ur. 1777, zm. 1811) - pisarz, dramaturg, poeta i publicysta niemiecki. Uważany jest za jednego z najwybitniejszych dramatopisarzy, liryków i nowelistów w okresie pomiędzy klasycyzmem a romantyzmem niemieckim. W latach 1808-1810 redagował w Dreźnie pismo artystyczne Phoebus, a także periodyk Berliner Abendblatter. Autor licznych sztuk, m.in. AMPHITRYON, KSIĄŻE HOMBURG, PENTHESILEA, ROZBITY DZBAN, KASIA Z HEILBRONNU. Uważany za twórcę niemieckiej nowelistyki psychologicznej, m.in. MICHAŁ KOHLHAAS, ZARĘCZYNY W SAN DOMINGO. Zginął śmiercią samobójczą w pobliżu Wannsee w okolicach Berlina.

Krzysztof Rekowski (ur. 1970) - reżyser teatralny i architekt. Absolwent Wydziału Reżyserii PWST w Krakowie i Wydziału Architektury Politechniki Gdańskiej. Założyciel Teatru Studenckiego CHICHOT w Rumii oraz alternatywnego Teatru Dwunastu Braci. Na scenie zawodowej zadebiutował ZIMĄ POD STOŁEM Rolanda Topora w Teatrze Ludowym w Krakowie (2002). Dotychczas wyreżyserował m.in. ZWYCZAJNE SZALEŃSTWA Petra Zelenki (2003) i SZEFA WSZYSTKICH SZEFÓW Larsa von Triera (2009) w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku, MERYLIN MONGOŁ Nikołaja Kolady (2003) i ŻABIĄ KRÓLOWĄ Kerstin Specht (2005) w Teatrze im. Kochanowskiego w Opolu, PANNY Z WILKA Jarosława Iwaszkiewicza i PRZYJACIELA Radosława Paczochy w Teatrze Polskim w Poznaniu (2009).

Recenzja Trojmiasto.pl

Przeczytaj także