Teatr Zagłębia w Sosnowcu
Koń, Kobieta i Kanarek
Tomasz Śpiewak
Prapremiera: 5 kwietnia 2014
Czy można wierzyć historii opowiedzianej przez Głupka z astmą i szpotawą stopą?
To on oprowadzać będzie widzów po miasteczku, które leży u podnóża kopalni, i w którym rozgrywać się będzie akcja. Tytuł sztuki nawiązuje do rozporządzeń, na mocy których w latach pięćdziesiątych wprowadzono w kopalniach zakaz pracy pod ziemią kobiet, koni i kanarków (górnicy łączą te zakazy i zwyczajowo nazywają je "3K"). Nie jest to przedstawienie ani lokalne, ani historyczne, używając kostiumu górniczego Śpiewak i Brzyk tworzą współczesną przypowieść o przemocy wobec kobiet i ich (ograniczonym) prawie do przerywania niechcianej ciąży. Koń, kobieta i kanarek stają się tu metaforą rodziny.
Reżyseria: REMIGIUSZ BRZYK
Dramaturgia: TOMASZ ŚPIEWAK
Scenografia: REMIGIUSZ BRZYK, IGA SŁUPSKA, SZYMON SZEWCZYK
Kostiumy: IGA SŁUPSKA
Opracowanie muzyczne: MACIEJ MIDOR
Obsada:
Bezrobotna: Agnieszka Bieńkowska
Żona Sztygara: Maria Bieńkowska
Żona Górnika Praworęcznego: Beata Deutschman
Matka Górnika Leworęcznego: Dorota Ignatjew
Córka Sztygara: Edyta Ostojak
Żona Lekarza: Małgorzata Sadowska
Głupek: Michał Bałaga
Górnik Leworęczny: Aleksander Blitek
Ksiądz: Piotr Bułka
Stróż prawa: Grzegorz Kwas
Sztygar: Zbigniew Leraczyk
Lekarz: Wojciech Leśniak
Górnik Praworęczny: Tomasz Muszyński
Zięć Sztygara: Piotr Żurawski (gościnnie)
---
"Koń, kobieta i kanarek" to sztuka tyleż kunsztowna, co bolesna - soczysta jak dojrzałe wiśnie, nasączona aluzjami, ociekająca sokami. Bezlitosna dla polskiego patriarchatu wspieranego przez Kościół katolicki, którego największą ikoną jest oczywiście św. Jan Paweł II.", Mike Urbaniak, "Gazeta Wyborcza - Wysokie Obcasy".
"Spektakl "Koń, kobieta i kanarek" w Sosnowcu odważnie podejmuje temat tradycyjnej górniczej rodziny i jej rozpadu.", Danuta Lubina-Cipińska, "Rzeczpospolita".
"Brzyk stawia swym spektaklem istotne pytania. Zaprasza do rozmowy na temat,
którego w polskim teatrze właściwie nikt nie podejmuje. Do rozmowy wolnej od histerycznego dogmatyzmu, zajadłości i agresji. Do rozmowy, w której głos kobiety nie będzie zakrzykiwany lamentami zarodków.", Michał Centkowski, e-teatr.pl.
Koń, Kobieta i Kanarek
Tomasz Śpiewak
Prapremiera: 5 kwietnia 2014
Czy można wierzyć historii opowiedzianej przez Głupka z astmą i szpotawą stopą?
To on oprowadzać będzie widzów po miasteczku, które leży u podnóża kopalni, i w którym rozgrywać się będzie akcja. Tytuł sztuki nawiązuje do rozporządzeń, na mocy których w latach pięćdziesiątych wprowadzono w kopalniach zakaz pracy pod ziemią kobiet, koni i kanarków (górnicy łączą te zakazy i zwyczajowo nazywają je "3K"). Nie jest to przedstawienie ani lokalne, ani historyczne, używając kostiumu górniczego Śpiewak i Brzyk tworzą współczesną przypowieść o przemocy wobec kobiet i ich (ograniczonym) prawie do przerywania niechcianej ciąży. Koń, kobieta i kanarek stają się tu metaforą rodziny.
Reżyseria: REMIGIUSZ BRZYK
Dramaturgia: TOMASZ ŚPIEWAK
Scenografia: REMIGIUSZ BRZYK, IGA SŁUPSKA, SZYMON SZEWCZYK
Kostiumy: IGA SŁUPSKA
Opracowanie muzyczne: MACIEJ MIDOR
Obsada:
Bezrobotna: Agnieszka Bieńkowska
Żona Sztygara: Maria Bieńkowska
Żona Górnika Praworęcznego: Beata Deutschman
Matka Górnika Leworęcznego: Dorota Ignatjew
Córka Sztygara: Edyta Ostojak
Żona Lekarza: Małgorzata Sadowska
Głupek: Michał Bałaga
Górnik Leworęczny: Aleksander Blitek
Ksiądz: Piotr Bułka
Stróż prawa: Grzegorz Kwas
Sztygar: Zbigniew Leraczyk
Lekarz: Wojciech Leśniak
Górnik Praworęczny: Tomasz Muszyński
Zięć Sztygara: Piotr Żurawski (gościnnie)
---
"Koń, kobieta i kanarek" to sztuka tyleż kunsztowna, co bolesna - soczysta jak dojrzałe wiśnie, nasączona aluzjami, ociekająca sokami. Bezlitosna dla polskiego patriarchatu wspieranego przez Kościół katolicki, którego największą ikoną jest oczywiście św. Jan Paweł II.", Mike Urbaniak, "Gazeta Wyborcza - Wysokie Obcasy".
"Spektakl "Koń, kobieta i kanarek" w Sosnowcu odważnie podejmuje temat tradycyjnej górniczej rodziny i jej rozpadu.", Danuta Lubina-Cipińska, "Rzeczpospolita".
"Brzyk stawia swym spektaklem istotne pytania. Zaprasza do rozmowy na temat,
którego w polskim teatrze właściwie nikt nie podejmuje. Do rozmowy wolnej od histerycznego dogmatyzmu, zajadłości i agresji. Do rozmowy, w której głos kobiety nie będzie zakrzykiwany lamentami zarodków.", Michał Centkowski, e-teatr.pl.
