stat
Impreza już się odbyła
PATRONAT

Międzynarodowy Festiwal Mozartowski MOZARTIANA 2008 Opinie (22)

29 czerwca - 7 lipca 2024, g. 20.00

Sopot
lip 11-14

czwartek - niedziela

Gdańsk,
Międzynarodowy Festiwal Mozartowski MOZARTIANA (20-23 sierpnia 2008), odbędzie się w Gdańsku po raz trzeci. Festiwal zainaugurowany w tzw. Roku Mozartowskim jest wydarzeniem bez precedensu nie tylko w Polsce, ale i w Europie. Odbywa się bowiem w naturalnej scenerii czasów mozartowskich. Pałac Opatów i otaczający go Park to "rówieśnicy" Mistrza z Salzburga. Obiekty te, wchodzące w skład Zespołu Pocysterskiego w Oliwie, obecny kształt architektoniczny znalazły w 1756 roku - dokładnie 253 lata temu.

Program festiwalu obejmuje zarówno dzieła Mozarta jak i utwory inspirowane jego twórczością. Repertuar przeplata koncerty symfoniczne, kameralne i wykonania arii z oper wiedeńskiego klasyka.

W nurcie inspirowanym jego muzyką usłyszymy w tym roku aranżacje folkowe. Nowością tegorocznej edycji są popołudniowe zajęcia literacko - muzyczne dla dzieci (m.in. nauka tańca dworskiego i głośna lektura fragmentów książki o muzyce), na które zapraszamy młodych i zupełnie małych adeptów sztuki wysokiej. Niespodzianką będzie pojawienie się w pobliżu altanki Parku bajkowej sceny Teatru Papierowego. Dodatkową atrakcją będą pokazy tańczącej fontanny. Festiwalowe koncerty, tradycyjnie, rozpoczynać się będą o godz. 18. a kończyć ok. 24. Na oczach publiczności, wraz z upływem wieczoru, Park Oliwski przemieni się w bajkową krainę muzyki. Niepowtarzalny nastrój tworzyć będą elementy scenografii, niecodzienne oświetlenie i nagłośnienie przestrzeni festiwalu. Koncert finałowy(jedyny na który obowiązują bilety) odbędzie się w Katedrze Oliwskiej z udziałem międzynarodowej obsady artystów. Usłyszymy "Vesperae solennes de confessore" KV 339 oraz "Msza C-dur" (Koronacyjna) KV 317 . Wraz z Polskim Chórem Kameralnym wystąpią: Talia Or (Izrael / sopran), Annette Markert (Niemcy / alt), Markus Brutscher (Niemcy / tenor), Darren Jeffery (Wielka Brytania / bas) oraz niemiecka orkiestra grająca na instrumentach dawnych Neue Düsseldorfer Hofmusik (Niemcy). Oryginalne brzmienie utworów koncertu finałowego to rodząca się tradycja festiwalu (w zeszłym roku gościliśmy legendarną Academy of Ancient Music).

20-22 sierpnia - wszystkie wydarzenia festiwalu - wstęp wolny.

23 sierpnia - koncert finałowy- obwiązują bilety w cenie I miejsca 70 zł, II miejsca 50 zł, III miejsca 30 zł do nabycia: w sieci sprzedaży Ticketonline, w biurze Polskiego Chóru Kameralnego ul. Opata Rybińskiego 24 Gdansk-Oliwa, podczas festiwalu w Pałacu Opatów oraz w dniu koncertu (23.08.08 w godz. 18.00 - 20.30) w Katedrze.

Dzień 1. Wstęp wolny
20 sierpnia 2008 r. (środa)


godz. 19.00 - estrada przed Pałacem Opatów
OFICJALNA INAUGURACJA FESTIWALU

godz. 19.30 - estrada przed Pałacem Opatów
KONCERT INAUGURACYJNY
W programie:
Krzysztof Meyer - "Symfonia D-dur w stylu Mozarta"
W.A. Mozart - koncert fortepianowy C-dur (nr 21) KV 467
Wykonawcy:
Yoshimi Tsubaki - fortepian (Japonia)
Orkiestra Polskiej Filharmonii Bałtyckiej
Łukasz Borowicz - dyrygent

godz. 21.00 - fasada południowa Pałacu Opatów
POKAZ TAŃCZĄCEJ FONTANNY

godz. 21.45 - estrada przed Pałacem Opatów
MOZART SPOTYKA INDIE - PIEŚNI MIŁOŚCI I NADZIEI
(oprac. muz. Hans Schanderl)
Wykonawcy:
zespół "Dywan Wschodu i Zachodu" w składzie:
Jatinder Thakur - Tabla
Epi Dashteren - mongolski śpiew i horse violin
Madhuri Chattopadhyay - śpiew hinduski i skrzypce
Amy Green - sopran
Michael Popp - hinduska Dilruba, renesansowa tenorowa viola da gamba i bęben Ghatam
Hans Schanderl - stalowy bęben, ballaphon, gongi, dzwonki, talerze i inne instr. perkusyjne
trio smyczkowe w składzie:
Robert Kwiatkowski - skrzypce
Michał Markiewicz - altówka
Błażej Goliński - wiolonczela


Dzień 2. Wstęp wolny
21 sierpnia 2008 r. (czwartek)


godz. 17.00 - polana przy altanie w parku oliwskim
MOZART DLA DZIECI
W programie:
nauka tańca dworskiego oraz spotkanie z Anną Czerwińską Rydel - autorką książki "Marzenie Matyldy"
realizacja: Jadwiga Możdżer i Anna Czerwińska Rydel

godz. 18.00 - altana w Parku Oliwskim
MOZART LISTY PISZE
W programie:
spektakl słowno-muzyczny w konwencji teatru papierowego
Wykonawcy:
Wrocławski Teatr Lalek
na postawie: W. A. Mozart, Listy (opr. I. Dembowski)
scen. i reż.: Krzysztof Grębski
scenografia: Joanna Braun
aranżacja muzyki W. A. Mozarta - Grzegorz Mazoń
występują: Grzegorz Mazoń, Anna Narloch, Aleksandra Ząb

godz. 19.00 - sala w Pałacu Opatów
MOZART NA SZKLANĄ HARFĘ
W programie:
W. A. Mozart: "Ave verum corpus"
W. A. Mozart: "Adagio C-dur" KV 356
W. A. Mozart: "Eine Kleine Nachtmusik G-dur" - cz. II: Romans
W. A. Mozart: II cz. "Koncertu fortepian. C-dur" KV 467
W. A. Mozart: "Rondo alla Turca" z "Sonaty A-dur" KV 331
Wykonawcy:
zespół "Glass Duo" w składzie:
Anna Szafraniec - szklana harfa
Arkadiusz Szafraniec - szklana harfa

godz. 20.00 - estrada przed Pałacem Opatów
WIECZORNA SERENADA
W programie:
utwory W. A. Mozarta:
"Divertimento D-dur" KV 136
"Eine Kleine Nachtmusik G-dur" KV 525
"Serenata Notturna D-dur" KV 239
Wykonawcy:
Orkiestra Kameralna "Hanseatica"

godz. 21.00 - fasada południowa Pałacu Opatów
POKAZ TAŃCZĄCEJ FONTANNY

godz. 21.45 - estrada przed Pałacem Opatów
MOZART PO GÓRALSKU
Wykonawcy: kapela góralska "Wałasi i Lasoniowie" w składzie:
Zbigniew Wałach - skrzypce
Jan Kaczmarzyk - kontrabas
Robert Waszut - skrzypce
Krzysztof Lasoń - skrzypce
Stanisław Lasoń - wiolonczela

Dzień 3. Wstęp wolny
22 sierpnia 2008 r. (piątek)


godz. 17.00 - polana przy altanie w parku oliwskim
MOZART DLA DZIECI
W programie:
nauka tańca dworskiego oraz spotkanie z Anną Czerwińską Rydel - autorką książki "Marzenie Matyldy"
realizacja: Jadwiga Możdżer i Anna Czerwińska Rydel

godz. 18.00 - altana w parku oliwskim
MOZART LISTY PISZE
W programie:
spektakl słowno-muzyczny w konwencji teatru papierowego
Wykonawcy:
Wrocławski Teatr Lalek
na postawie: W. A. Mozart, Listy (opr. I. Dembowski)
scen. i reż.: Krzysztof Grębski
scenografia: Joanna Braun
aranżacja muzyki W. A. Mozarta - Grzegorz Mazoń
występują: Grzegorz Mazoń, Anna Narloch, Aleksandra Ząb

godz. 19.00 - sala w Pałacu Opatów
CZARODZIEJSKI FLET I URZEKAJĄCA HARFA
W programie:
W. A. Mozart: "Sonata C-dur" KV 14
Louis Spohr (1784-1859) : "Sonata G-dur" op. 115 /cz. 1: Allegro/
W. A. Mozart: koncert "Andante C-dur" KV 315
W. A. Mozart: "Rondo C-dur" KV 617
Michaił Glinka (1804-1857): Wariacje na harfę solo na temat
z W. A. Mozarta
Louis Spohr (1784-1859): "Sonata D-dur" op. 114 /cz. 2: Andante:
Potpourri na temat z "Czarodziejskiego fletu" W. A. Mozarta/
Wykonawcy:
"Duo Sonoris" (Niemcy) w składzie:
Ronith Mues - harfa
Andreas Kißling -flet

godz. 20.00 - estrada przed Pałacem Opatów
LÀ CI DAREM LA MANO
W programie:
W. A. Mozart: uwertura i arie z opery "Wesele Figara" KV 492
- uwertura
- aria Susanny "Giunse alfin il momento" (Nadeszła wreszcie chwila)
- aria hrabiego Almaviva "Hai già vinta la causa?" (Wygrałeś już sprawę?)
W. A. Mozart: aria z opery "Lucio Silla" KV 135
- aria Lucio Cinna "Vieni ov'amor t'invita" (Przyjdź, gdzie wzywa cię Amor)
W. A. Mozart: uwertura, arie i duet z opery "Don Giovanni" KV 527
- uwertura
- aria Leporello "Madamina, il catalogo è questo" (Pani, oto katalog)
- aria Donny Anny "Or sai chi l'onore" (Teraz już wiesz, kto zhańbił mój honor)
- duet Don Giovanniego i Zerliny "Là ci darem la mano" (Podajmy sobie ręce)
Wykonawcy:
Yuka Yanagihara - sopran (Japonia)
Adam Krużel - baryton
orkiestra Polskiej Filharmonii Bałtyckiej
Łukasz Borowicz - dyrygent

godz. 21.15 - fasada południowa Pałacu Opatów
POKAZ TAŃCZĄCEJ FONTANNY

godz. 22.00 - estrada przed Pałacem Opatów
MOZART I CYGAŃSKI JAZZ
Wykonawcy:
Lomagos Band w składzie:
Maryan Lomaha - skrzypce solo
Ihor Lomaha - cymbały
Serhij Humin - gitara
Yurij Romanom - fortepian
Vasylj Czepura - skrzypce II
Serhij Fedorczuk - kontrabas

Dzień 4 Bilety
23 sierpnia 2008 r. (sobota)
KONCERT FINAŁOWY FESTIWALU


godz. 20.30 - Katedra Oliwska ,
Gdańsk-Oliwa, ul. Biskupa Ed. Nowickiego 5


W programie:
W. A. Mozarta
"Vesperae solennes de Confessore C-dur" KV 339
"Msza C-dur (Koronacyjna)" KV 317

Wykonawcy: Talia Or - sopran (Izrael)
Annette Markert - alt (Niemcy)
Markus Brutscher - tenor (Niemcy)
Darren Jeffery - bas (Anglia)
Polski Chór Kameralny
Neue Düsseldorfer Hofmusik
Jan Łukaszewski - dyrygent

Bilety do nabycia: sieć sprzedaży Ticketonline (lub logo)
Biuro Polskiego Chóru Kameralnego, ul. Opata Jacka Rybińskiego 24 Gdansk-Oliwa podczas festiwalu w Pałacu Opatów i w dniu koncertu w Katedrze Oliwskiej.

Cena biletów: 70 zł - I miejsca, 50 zł - II miejsca, 30 zł - III miejsca.


Yoshimi Tsubaki - fortepian
Naukę gry na fortepianie rozpoczęła w wieku 4 lat. Jeszcze jako dziecko zdobyła pierwszą nagrodę na 30-tym Studenckim Konkursie Muzycznym Zachodniej Japonii. Ukończyła wydział pianistyki Tokijskiej Akademii Sztuk Plastycznych i Muzyki. W 1989 r. podjęła studia w Warszawskiej Akademii Muzycznej im. F. Chopina. Ponad 5 lat spędzonych w Polsce zaowocowało licznymi recitalami i koncertami, z których wiele było transmitowanych przez Polską Telewizję. W 1992 r. Yoshimi Tsubaki wraz z Narodową Orkiestrą Polskiego Radia w Katowicach (dyrygował Wojciech Czepiel) zarejestrowała dla Polskich Nagrań płytę CD z "Koncertem fortepianowym e-moll (nr 1)" op. 11 Fryderyka Chopina.
W 1995 r. pianistka przeprowadziła się do Francji, a od następnego roku zaczęła uczęszczać do paryskiej Ecole Normale de la Musique. W 1997 r. zdobyła w Paryżu trzecią nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Miłosza Magina. W tym samym roku jej rodzinne miasto Otsu uhonorowało ją medalem za zasługi dla kultury.
Yoshimi Tsubaki wiele koncertuje, nie tylko w Japonii, ale i m.in. w Bułgarii, Polsce, Francji, Rosji, Chinach, Korei Płd. i Wietnamie. Wśród jej profesorów są tak uznane nazwiska jak: Teruji Karashima, Toyoaki Matsuura, Yasuko Motohama, Kazimierz Gierżod, Małgorzata Szpinalska, Miłosz Magin, Marian Rybicki, Andrzej Pikul i Henri Barda.

Orkiestra Polskiej Filharmonii Bałtyckiej
Powstała w roku 1974 Gdańska Orkiestra Symfoniczna, która już rok później stała się Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Bałtyckiej, zaliczana jest dzisiaj do grona najlepszych zespołów symfonicznych w Polsce. Jej założycielem i wieloletnim dyrektorem artystycznym był Zygmunt Rychert. Wspólna praca młodego dyrygenta i orkiestry w krótkim czasie znalazła uznanie wśród krytyków i melomanów nie tylko w Polsce, ale i poza jej granicami.
Na przestrzeni lat do współpracy z orkiestrą zapraszano wielu znakomitych artystów i dyrygentów, a sami muzycy wielokrotnie koncertowali na deskach najbardziej znanych europejskich sal koncertowych i uczestniczyli w najbardziej prestiżowych festiwalach w Polsce i Europie (Poznańska Wiosna, Wratislavia Cantans, Warszawska Jesień, Festiwal Muzyki Oratoryjnej w Danii, skandynawski festiwal "Nordteile" czy słynne "Aspekte" w Salzburgu).
Polska Filharmonia Bałtycka i jej muzycy inicjują i współkreują wiele wydarzeń kulturalnych Gdańska i Wybrzeża. Podczas inauguracji obchodów 1000-lecia Miasta Gdańska uczestniczyli w oprawie muzycznej uroczystej Mszy Św. w Rzymie, celebrowanej przez Ojca Świętego Jana Pawła II (1997 r.). W 2005 r. w ramach obchodów 25-lecia Solidarności i Wydarzeń Sierpnia'80 w Gdańsku wzięli udział w dwóch spektakularnych przedsięwzięciach - koncercie "Przestrzeń Wolności" Jean Michela Jarre'a w Stoczni Gdańskiej oraz światowym prawykonaniu "Kantaty o Wolności" Jana A. P. Kaczmarka na Placu Solidarności pod Pomnikiem Poległych Stoczniowców.
Orkiestra Polskiej Filharmonii Bałtyckiej współpracuje z ośrodkami telewizyjnymi w Polsce i Niemczech, dokonuje także nagrań dla firm fonograficznych Vivat (pierwsza płyta CD w Polsce), POLmusic i DUX.

Łukasz Borowicz - dyrygent
Urodził się w 1977 roku w Warszawie. Jest absolwentem Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie, gdzie studiował dyrygenturę symfoniczno-operową w klasie Bogusława Madeya (dyplom z wyróżnieniem oraz medal "Magna cum Laude"), a w roku 2006 obronił doktorat pod kierunkiem prof. Antoniego Wita.
W sezonie 2005-2006 pełnił funkcję asystenta Kazimierza Korda w Teatrze Wielkim - Operze Narodowej. W sezonach 2002-2005 był asystentem Antoniego Wita w Filharmonii Narodowej. W 2007 r. został powołany na stanowisko dyrektora artystycznego Polskiej Orkiestry Radiowej.
W lipcu 2004 uczestniczył w projekcie "Pociąg do muzyki Kilara" prowadząc koncerty z NOSPR na trasie przejazdu pociągu. W sierpniu 2004 r. wziął udział w koncercie z okazji 60. rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego. Od czerwca 2004 r. współpracuje z kantorem Synagogi przy 5th Avenue w Nowym Jorku - Josephem Malovanym (koncerty w Warszawie, Łodzi, Krakowie). Asystował Krzysztofowi Pendereckiemu.
Dyrygował m.in. Bamberger Symphoniker, Narodową Filharmoniczną Orkiestrą Rosji, Orkiestrą Symfoniczną Radia Duńskiego, Orkiestrą Filharmonii Narodowej Białorusi, Orkiestrą Filharmonii Narodowej Ukrainy, Narodową Orkiestrą Cypru, Orchestra Haydn Bolzano e Trento, Festival Orchestra di Sofia, Orquestra de Cadaques, Orchestra of Colours (Ateny), Erdödy Chamber Orchestra (Budapeszt) oraz większością polskich orkiestr symfonicznych (m.in. Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Narodowej, Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia, Sinfonią Varsovią).
Łukasz Borowicz jest czterokrotnie zwyciężał na konkursach dyrygenckich, otrzymał także kilka nominacji do nagrody fonograficznej "Fryderyk". W 2008 r. został laureatem prestiżowej nagrody "Paszport Polityki" (za rok 2007, kategoria - muzyka poważna).
W Teatrze Wielkim - Operze Narodowej dyryguje "Don Giovannim" Mozarta, "Jeziorem łabędzim" Czajkowskiego, "Bajaderą" Minkusa, a także "W krainie Czarodziejskiego Fletu" Mozarta.

Dywan Wschodu i Zachodu
Jatinder Thakur (tabla) urodził się w 1953 r. w Mandi (Indie) w rodzinie o tradycjach muzycznych. W 1978 r. przeniósł się do Wiednia, a sześć lat później rozpoczął nauki u legendarnego wirtuoza gry na tabli - Ustada Alla Rakha. Obecnie Jatinder Thakur uważany jest za mistrza gry na tabli: cechuje go oparta na solidnych podstawach wirtuozeria i ogromna elastyczność - zarówno podczas wspaniałej gry solowej, jak i w charakterze popularnego wrażliwego akompaniatora. Jatinder Thakur często występuje w Europie, Afryce, Azji i USA, dając koncerty zarówno z muzykami hinduskimi, jak i z jazzmanami o ugruntowanej pozycji na światowej scenie muzycznej. Uczy w Austrii, Niemczech i Szwajcarii.

Enkh Jargaal (morin khuur i mongolski śpiew gardłowy) pochodzi z Mongolii. Określany jest mianem fenomenu wokalnego, mistrzowsko łączącego kulturę swoich korzeni ze współczesną muzyka i improwizacją. W niezwykły sposób łączy grę na morin khuur (dwustrunowych skrzypcach z wyrzeźbioną głową konia), z prawdziwie perfekcyjnie wykonywaną mongolską techniką wokalną, polegającą na jednoczesnym wydobywaniu z gardła trzech - czterech dźwięków (pierwszy, dźwięk podstawowy, ma bardzo niską częstotliwość, pozostałe to dźwięki harmoniczne, świszczące wysoko). Taka technika znana jest na Zachodzie jako śpiew alikwotowy lub harmoniczny.

Madhuri Chattophadhyay (hinduskie skrzypce i hinduski śpiew) pochodzi z Kalkuty. Została wychowana w muzycznej rodzinie; w domu jej rodziców najbardziej znani muzycy hinduscy regularnie spotykali się na próbach zwanych ›Reyaj‹. Jej pierwszym nauczycielem był ojciec, po jego śmierci w 2004 r. zaczęła pobierać lekcje u wirtuoza skrzypiec Pandit V. G. Jog. Madhuri Chattophadhyay ukończyła studia muzykologiczne na Rabindra-Bharat-University w Kalkucie. Po ślubie z mieszkającym w Berlinie dziennikarzem Pankajem Chattopadhyay artystka przeprowadziła się do Niemiec. Obecnie poświęca się Fusion Music zgodnie z mottem: dibe ar nibe, milabe milibe (=dawaj i bierz stanowiąc jedno z innymi) [Rabindranath Tagore].

Amy Green (sopran) pochodzi z San Francisco w USA, gdzie ukończyła studia ochrony środowiska na University of California w Berkeley. Zainteresowania muzyką barokową, renesansową i średniowieczną przywiodły ją do Europy, a dzięki stypendium Alfred Hertz Travelling Fellowship mogła studiować w Niemczech śpiew u Richarda Wistreicha, muzykę dawną w Instytucie Muzyki Dawnej w Państwowej Akademii Muzycznej w Trossingen oraz muzykę arabską u Farhan Sabbagh w Berlinie. Obecnie Amy Green jest członkiem wielu zespołów wykonujących muzykę dawną, arabską i współczesną.

Michael Popp studiował w Salzburgu m.in. u Nikolausa Harnoncourta. Jest multiinstrumentalistą i specjalistą od zasad dawnych wykonań muzycznych. Komponuje także muzykę sceniczną i występuje na żywo jako muzyk w produkcjach teatralnych i przedstawieniach m.in. dla Münchner Kammerspiele, Viennese Burgtheater i Munich Prinzregententheater. W 1985 r. założył Estampie - zespół, z którym do dziś bierze udział w licznych produkcjach muzycznych, wykorzystujących wzajemnie przenikające się style i kultury i łączących muzykę średniowiecznej Europy z muzyką innych kontynentów i tradycji.

Hans Schanderl urodził się w 1960 r. Studiował zarówno w Europie (w Hanowerze i Istambule), jak i w Varanasi (Indie) oraz w Conakry-Guinea (Afryka Zachodnia). Jego nauczycielami byli m.in. Diether de la Motte, Harald Weiss, Ömer Shatiroglu, Behnam Manaheji, Noumoudy Keita.
Od czasu realizacji zamówienia na operę dla Międzynarodowych Targów EXPO 2000 w Hanowerze koncentruje się głównie na działalności kompozytorskiej; pisze utwory należące do różnych gatunków muzycznych. Otrzymuje wiele zamówień i nagród kompozytorskich, a jego dzieła są wykonywane przez uznanych artystów na prestiżowych międzynarodowych festiwalach. Od wielu lat wspólpracuje z Polskim Chórem Kameralnym (ostatnim wspólnym projektem jest wydana w 2008 r. w Carus Verlag płyta monograficzna).
Robert Kwiatkowski - skrzypce
W 1999 r. ukończył klasę skrzypiec prof. Krystyny Jureckiej w Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku. Uczestniczył w licznych kursach mistrzowskich oraz festiwalach muzycznych, pracował także pod kierunkiem Anny Prabuckiej-Firlej, Henry Meyera (LaSalle Quartet), Sebastiana Hamanna, Mariny Jaszwili, Jadwigi Kaliszewskiej, Miro String Quartet, pianisty Josepha Kalichsteina (partnera Isaaka Sterna), Stefana Kamasy, Roberta Kabary oraz Marii Czajkowskiej.
Od 1999 r. jako skrzypek na stałe związany jest z Polską Filharmonią Bałtycką im. Fryderyka Chopina w Gdańsku. Dwa lata później rozpoczął pracę jako wykładowca w klasie kameralistyki prof. Anny Prabuckiej - Firlej w gdańskiej Akademii Muzycznej.
Wraz z altowiolistą Łukaszem Lisowskim w 2003 r. założył Orkiestrę Kameralną "Hanseatica", gdzie pełni funkcje koncertmistrza oraz dyrektora.
Michał Markiewicz - altówka
Absolwent w klasie skrzypiec Akademii Muzycznej w Gdańsku i altówki w Musikhochschule Luzern w Szwajcarii. Z zamiłowania muzyk kameralista: altowiolista w kwartecie smyczkowym NeoQuartet, jak również członek Orkiestry Kameralnej Hanseatica. Przez cztery lata współpracował z Orkiestrą Sinfonia Baltica w Słupsku, a obecnie jest muzykiem Polskiej Filharmonii Bałtyckiej im. Fryderyka Chopina w Gdańsku.
Błażej Goliński - wiolonczela
W roku 2002 ukończył z wyróżnieniem Akademię Muzyczną w Gdańsku w klasie wiolonczeli prof. Romana Sucheckiego. Uczestnik Mistrzowskich Kursów Interpretacji oraz Lekcji Mistrzowskich u takich pedagogów jak Roman Suchecki, Misha Maisky, Ivan Monighetti, Victoria Yagling, Angelika May, Roman Jabłoński.
Prowadzi ożywioną działalność koncertową jako solista i kameralista. W latach 2001 - 2005 współpracował z Orkiestrą Sinfonietta Cracovia, gdzie zajmował stanowisko koncertmistrza grupy wiolonczel. Na stałe związany z Akademią Muzyczną im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku (asystent w klasie wiolonczeli prof. Krzysztofa Sperskiego oraz w klasie kameralistyki prof. Anny Prabuckiej-Firlej), Polską Filharmonią Bałtycką im. Fryderyka Chopina, Orkiestrą Kameralną "Hanseatica" (koncertmistrz grupy wiolonczel) oraz Kwartetem Fortepianowym "Dali".
Laureat nagród na konkursach muzycznych w Gdańsku (2000 r.) i Poznaniu (2002 r.)

Jadwiga Możdżer
Aktorka, reżyser, choreograf, muzyk. Współpracowała na teatralnych scenach z Janem Machulskim, Sylwestrem Chęcińskim, Krzysztofem Galosem. Dwukrotna stypendystka Rządu Republiki Indonezji, Ministerstwa Kultury RP, Prezydenta Miasta Gdańska. Koncertuje solowo w repertuarze tańca indonezyjskiego. Stały gość prestiżowych międzynarodowych festiwali. Nagradzana za międzynarodową pracę twórczą, autorskie projekty edukacyjne. Pasjonatka pracy z dziećmi. Liderka zespołu Sendratari Damai, uczestniczącego teatralnie i tanecznie w "Mozartianie" od pierwszej edycji festiwalu. Autorka aranżacji plastycznych i happeningowych "Mozartiany".

Anna Czerwińska-Rydel
Muzyk i pedagog, autorka ok. 200 radiowych audycji muzycznych i bajek dla dzieci, które prowadziła na antenie Radia Eska-Nord. Przez siedem lat pracowała jako wykładowca w Instytucie Pedagogiki UG. Od lat prowadzi zajęcia muzyczne, pedagogiczne i terapeutyczne dla dzieci i młodzieży. Jej autorski debiut "Tajemnica Matyldy" został nagrodzony I nagrodą w Edycji Książki Pomorskiej - proza dla dzieci "Costerina 2007". Podczas tegorocznej "Mozartiany" zaprezentuje fragmenty książki "Marzenie Matyldy", fascynująco wprowadzającej dzieci w piękny świat muzyki W. A. Mozarta.
MOZART DLA DZIECI to działania edukacyjne z zakresu muzyki, literatury, tańca i epokowego savoir-vivre'u prowadzone w Parku Oliwskim w dniach 21 i 22 sierpnia o godzinie 17.00. To także okazja do odkrywania młodych talentów, rozbudzania miłości do muzyki i inspirowania najmłodszych do dalszych działań twórczych. A co równie cenne - będzie to niezwykła możliwość wspólnej zabawy zarówno dla dzieci, jak i rodziców i dziadków. Nawiązując do młodzieńczego utworu Wielkiego Klasyka Wiedeńskiego - "Bułka z masłem", namawiamy wszystkich do przybycia na piknik Mozartowski wraz z kocem i własnym koszyczkiem łakoci. Warto także zabrać ze sobą parasol, aparat fotograficzny i koronkowe chusteczki do tańców. Dobry nastrój, piękna muzyka i niepowtarzalne wrażenia gwarantowane!

Wrocławski Teatr Lalek
Pierwszy spektakl lalkowy w powojennym Wrocławiu odbył się 18 października 1946 r. na scenie Teatru Lalki i Aktora z trudem uruchomionego przez Zenona i Elżbietę Kalinowiczów przy ul. Rzeźniczej 12. Scena ta (w kolejnych latach zmieniając swój status prawny i organizacyjny) adresowała przedstawienia głównie do widowni dziecięcej i młodzieżowej. Od 1 stycznia 1962 r. scena zyskała autonomię, osiadając w budynku Teatru Żydowskiego jako Państwowy Teatr Lalek "Chochlik".
Ranga artystyczna "Chochlika" zaczęła rosnąć od przełomowego dla Teatru sezonu 1963/64, czyli od chwili objęcia go przez Stanisława Stapfa. Dzięki indywidualności i energii nowego kierownictwa Teatr wkrótce dysponował profesjonalnym zespołem aktorskim, grupą twórczych współpracowników, a nade wszystko przeniósł się do stałej siedziby przy Pl. Teatralnym 4, niebawem zmieniając nazwę na Wrocławski Teatr Lalek.
Dziś WTL liczy się we współczesnym lalkarstwie europejskim. Potwierdzają to liczne wojaże artystyczne oraz zdobyte nagrody i wyróżnienia, a także zainteresowanie, jakim scena od lat cieszy się poza granicami kraju. W ciągu ostatniego 30-lecia Teatr odbył ponad 50 tournées, występując i zdobywając laury na scenach Niemiec, Jugosławii, Finlandii, Francji, Włoch, Węgier, Szwecji, Szwajcarii i Austrii w Europie, a także uczestnicząc w prestiżowych festiwalach w Japonii i obu Amerykach. Wszędzie występy lalkarzy z Wrocławia budziły podziw publiczności, a także przynosiły pochlebne recenzje prasowe i wypowiedzi krytyki na łamach periodyków poświęconych teatrowi.
MOZART LISTY PISZE to spektakl, który poprzez próbę teatralizacji fragmentów listów, jakie kompozytor pisał podczas swoich niezliczonych podróży, ma przybliżyć młodej widowni postać tego wybitnego twórcy nie tylko od strony jego muzycznych arcydzieł. Przedstawienie łączy w sobie dwa plany - aktorski (w stylizowanych kostiumach) i lalkowy, w którym wykorzystana jest technika animacji spotykana w teatrze papierowym - tutaj w przerysowanej, nieco powiększonej skali lalek a'la planchette. W spektaklu, oprócz scenicznego ilustrowania fragmentów listów, pojawi się szereg utworów muzycznych i piosenek, inspirowanych wątkami znanych utworów Mozarta, jednak interpretowanych na wesoło, z lekko jazzującym charakterem. Przedstawienie to pokazuje, że wielki geniusz był przede wszystkim normalnym, zwykłym człowiekiem, z ogromnym poczuciem humoru, obarczonym niemałym bagażem drobnych słabostek i śmiesznostek.
Krzysztof Grębski

Glass Duo - szklana harfa
Grający na szklanej harfie duet z Gdańska (Anna i Arkadiusz Szafrańcowie) propaguje muzykę poważną za sprawą dość nietypowego i zarazem niezwykle rzadkiego dziś instrumentu - szklanej harfy. Artyści odwołują się do ciekawych dziejów tego instrumentu, którego okres świetności przypada na wiek XVIII. W swym repertuarze mają kompozycje zarówno takich mistrzów jak Bach, Mozart, utwory pisane ręką Czajkowskiego, Musorgskiego, Bartoka, czy wreszcie Chopina i Szymanowskiego.
Zespół jest jedynym tego typu w Polsce, jednym z nielicznych na świecie. Bierze udział w polskich i zagranicznych festiwalach muzycznych (m.in. w Singapurze, Szwecji i Niemczech), produkcjach telewizyjnych, dokonuje prawykonań utworów specjalnie dla zespołu pisanych, grywa samodzielnie oraz z towarzyszeniem przeróżnych zespołów czy orkiestr, również symfonicznych. Współpracował m.in. z zespołami tej rangi, co orkiestra Filharmonii Narodowej i kompozytorami tego formatu, co Zbigniew Preisner. Muzycy Glass Duo mają na swym koncie również współpracę z Instytutami Polskimi, na których zaproszenie odwiedzili m.in. Sofię, Warnę, Bukareszt, Hunedoarę czy Düsseldorf.
Muzyka nagrana przez Glass Duo wykorzystywana jest w spektaklach granych na deskach m.in. Teatru im Stefana Jaracza w Łodzi ("Ślub" Witolda Gombrowicza), czy Teatru Nowego w Słupsku ("Dziady" Adama Mickiewicza).
Szklana harfa Glass Duo jest największym instrumentem tego typu na świecie i jest wciąż rozbudowywana.

Hanseatica powstała w 2003 r. (pod nazwą Hanzeatycka Orkiestra Kameralna) jako wynik artystycznej pasji skrzypka Roberta Kwiatkowskiego i altowiolisty Łukasza Lisowskiego. Członkami orkiestry są młodzi, utalentowani muzycy - laureaci międzynarodowych i krajowych konkursów, nagród kulturalnych oraz licznych stypendiów.
Mimo młodego wieku zespół posiada na swoim koncie kilka światowych prawykonań utworów wybitnych i cenionych kompozytorów takich jak Paweł Mykietyn czy Carlo Galante.
"Hanseatica" stale współpracuje z dwoma młodymi, europejskiego formatu artystami - dyrygentem Enrique Mazzolą i skrzypkiem Sebastianem Hamannem.
Zespół gościł także innych uznanych artystów i solistów (m.in. Robert Kabara, Adam Kostecki, Roland Szentpali, Dag Jensen, Jean - Claude Gérard, Eugene Indjic, Cheung Chau, Stanisław Drzewiecki) oraz jazzmanów takich jak Leszek Możdżer czy Sławek Jaskułke, którego album z udziałem orkiestry - "Fill the harmony philharmonics" - został nominowany do nagrody fonograficznej "Fryderyk 2005".
"Hanseatica" koncertowała na wielu ważnych estradach w kraju i zagranicą: Tonhalle Zurich, Rottweiler Sommersprossen, Musikfestival Seelze, Camerata Lübeck Przedstawia, Międzynarodowy Festiwal Mozartowski "Mozartiana" (koncert inauguracyjny), Kalejdoskop Form Muzycznych, Gdańska Wiosna Muzyczna, a także na estradach w Belgii i Luksemburgu. Zespół znalazł się w doborowym gronie wykonawców (obok Filharmoników Monachijskich pod dyr. Jamesa Levina i Academy of St. Martin in the Fields), uświetniających kolejne jubileusze Towarzystwa Ubezpieczeniowego "Hestia".

Wałasi i Lasoniowie
Kapela góralska "Wałasi" z Trójwsi (Istebna - Koniaków - Jaworzynka) jest absolutnym autentykiem muzyki Beskidu Śląskiego. Wielopokoleniowa tradycja stworzyła z nich prawdziwych ambasadorów polskiego folkloru.
Jedna z najlepszych istniejących kapel całego pasma górskiego Karpat. Przez 25 lat swojej działalności zawieźli swoją muzykę na kilka kontynentów. Zagrali tysiące koncertów. Są laureatami wielu festiwali i zdobyli najważniejsze nagrody za podtrzymanie polskiej kultury. Mają wspólne projekty ze znakomitymi muzykami rockowymi, między innymi z Józefem Skrzekiem - liderem SBB, a także z muzykami klasycznymi Krzysztofem Lasoniem i Stanisławem Lasoniem, jako "Wałasi i Lasoniowie", czy z pianistą Stanisławem Deją. Spotkania te, często rejestrowane na płytach, są unikatami muzyki folkowej. To najpiękniejsze melodie, pieśni i pastorałki, jakie powstały inspirowane naturą gór.

"Duo Sonoris" stanowi kombinację najstarszych znanych w historii muzyki instrumentów z młodością (zarówno Ronith Mues - harfa i Andreas Kißling - flet mają zaledwie po dwadzieścia kilka lat, a w dorobku wiele znakomitych sukcesów artystycznych). Zespół powstał w 2005 r. z inicjatywy "Deutscher Musikrat", który promuje i wspiera najwybitniejszych muzyków niemieckich.
Od czasu założenia zespół odnosi ogromne sukcesy, jest zapraszany na międzynarodowe festiwale muzyczne oraz do realizacji nagrań dla najważniejszych niemieckich rozgłośni radiowych (jak choćby Norddeutscher Rundfunk).
Muzycy "Duo Sonoris" odnoszą także indywidualne sukcesy, nie tylko wygrywając wiele konkursów w swoich specjalnościach, ale także, mimo bardzo młodego wieku, współpracują jako soliści z najlepszymi niemieckimi orkiestrami symfonicznymi: Ronith Mues jako solistka-harfistka z berlińską orkiestrą "Konzerthaus" (dawniej znaną pod nazwą Berlińska Orkiestra Symfoniczna), a Andreas Kißling jako solista-flecista z Orkiestrą Filharmoniczną Stuttgartu.
Oprócz codziennej pracy w swoich orkiestrach i okresowej wspólnej działalności jako duet oboje współpracują jako soliści ze znanymi orkiestrami filharmonicznymi i kameralnymi nie tylko w Niemczech, ale także np. w Pekinie (Andreas Kißling gra z Beijing Symphony Orchestra).
Podstawy sukcesu młodych artystów można znaleźć już w ich dzieciństwie:
Ronith Mues pierwsze lekcje gry na harfie zaczęła pobierać już wieku pięciu lat u swojej matki, Ragnhildy Kopp, profesora Monachijskiego Konserwatorium im. Ryszarda Straussa. Naukę kontynuowała u prof. Marii Graf w berlińskiej Hochschule für Musik "Hanns Eisler" (studia ukończyła w 2005 r. i została przyjęta na podyplomowe studia mistrzowskie u prof. Xaviera de Maistre w Hamburgu). Ronith Mues zdobyła w całej Europie wiele nagród na międzynarodowych konkursach harfowych i otrzymywała granty m.in. Fundacji Yehudi Menuhina "live music now", Villa Musica w Moguncji oraz Deutscher Musikrat.
Andreas Kißling naukę gry na flecie rozpoczął w rodzinnym Göppingen u Thomasa Müllera. Kontynuował ją na berlińskim Universität der Künste u prof. Roswithy Staege (uczestniczył także w warsztatach mistrzowskich u takich wykładowców jak: Aurèle Nicolet, Karlheinz Zoeller, Carin Levine, Peter-Lukas Graf). Andreas Kißling jest laureatem wielu konkursów fletowych, z których najbardziej znanym jest "International Aurèle Nicolet Flute Competition" w Pekinie. Oprócz tego otrzymuje granty od "Studienstiftung des Deutschen Volkes" i "Fundacji kulturalnej" Badenii-Wirtembergii.
Instrumenty:
Ronith Mues gra na harfie zbudowanej przez Horngacher ze Starnberga (Bawaria).
Andreas Kißling gra na złotym flecie zbudowanym przez Bernharda Lamminga z Lahr (Szwarcwald).

Yuka Yanagihara - sopran
Urodziła się w Japonii. Studiowała w klasie Tomoko Nakamury w Geijutsu University na Okinawie oraz w Hochschule für Musik "Hanns Eisler" w Berlinie u Anneliese Fried, Thomasa Quasthoffa i Wolframa Riegera. Była stypendystką Fundacji Meiji-Yasudy. Uczestniczyła także w wielu warsztatach wokalnych, w tym m.in. u Gunduli Janowitz w Austrii i Szwajcarii (Verbier Festival).
Yuka Yanagihara jest laureatką wielu międzynarodowych konkursów, w tym m.in.: Okiden Sugerhall International Music Competition (2001 r., Japonia) i Euriade Vocal Concours (2006 r., Holandia). Można ją było usłyszeć na deskach Prinzregenten Theater, Brandenburger Theater, Rheinsberg Theater i Putbus Theater, gdzie śpiewała role Paminy, Donny Anny, Donny Elviry, Armidora i Micaeli. Jako Wagnerowska Mariane (Die Liebesverbot) wystąpiła na festiwalu młodych artystów w Bayreuth.
Ostatnio Yuka Yanagihara wykonywała arie Mozarta i Pucciniego z Brandenburską Orkiestrą Symfoniczną pod dyr. Michaela Helmratha, "Requiem" Mozarta z Polskim Chórem Kameralnym i Polską Filharmonią "Sinfonia Baltica" w Słupsku pod dyr. Bohdana Jarmołowicza, "Czwartą Symfonię" Mahlera z Young Orchestra - Free University Berlin pod dyr. Uri Rom, "Carmina Burana" Orffa, "Oratorium na Boże Narodzenie" Bacha oraz wystąpiła w Europie i Japonii z kilkoma recitalami solowymi z akompaniamentem fortepianu.
Obecnie solistka występuje w produkcjach dwóch berlińskich teatrów: Maxim Gorki Theater i Hebbel Theater pod dyr. Davida Martona i Floriana Lutza. W sezonie 2008/2009 będzie śpiewała partię Donny Anny w Kampnagel Theater w Hamburgu i w Theaterhaus Gessnerallee w Zurychu.

Adam Krużel - baryton
Urodził się w 1954 r. w Padwi Narodowej. Po ukończeniu w 1981 r. Wyższej Szkoły Muzycznej w Krakowie w klasie śpiewu solowego (u prof. W. J. Śmietany) rozpoczął naukę śpiewu operowego u prof. A. Kolo w Wyższej Szkole Muzycznej w Wiedniu.
W latach 1982-84 należał do Studio Operowego przy Staatsoper w Monachium (śpiewał małe
i średnie role u boku takich sław jak: L. Pavarotti, M. Freni, J. Carreras, N. Ghiauroff, P. Cappuccilli, J. Nesterienko, J. Varady, E. Cotrubas, H. Winkler i inni). Jednocześnie występował jako solista w katedrze w Monachium (Liebfrauen Dom). Był związany ze scenami operowymi m.in. w Moguncji (Mainz) i w Oberhausen. Obecnie pracuje jako solista Opery w Ratyzbonie.
Adam Krużel ma w swoim dorobku artystycznym bardzo bogaty repertuar operowy (m. in. takich kompozytorów jak: Bach, Purcell, Mozart, Rossini, Donizetti, Verdi, Wagner, Gounod, Moniuszko, Cornelius, Puccini, Bizet, Czajkowski, von Schillings, Schreker, R. Strauss, Weill, von Einem, Udo Zimmermann, G. Enescu i in.). Występował gościnnie m.in. w teatrach operowych w Mannheim, Pradze, Bratysławie, Bukareszcie, Wiesbaden, Würzburgu, Mönchengladbach i Eisenach.
Adam Krużel dokonał licznych nagrań płytowych i jest laureatem wielu konkursów i festiwali (m.in. Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. R. Stolza w Hamburgu i Letniego Festiwalu im F. Schrekera w Bazylei, gdzie wystąpił w partii księcia z opery "Flammen", by potem zaśpiewać tę rolę w Staatsoper w Hamburgu, a operę nagrać na CD).
Wśród produkcji operowych z udziałem artysty należy wymienić występ w roli Janusza z opery "Halka" St. Moniuszki (pod dyr. Antoniego Wicherka, wystawionej po raz pierwszy po II-wojnie światowej po niemiecku w niemieckim teatrze operowym) oraz występ na Międzynarodowym Festiwalu im G. Enescu w roli Creona z opery "Oedipe" G. Enescu (w reżyserii Götza Friedricha i w kooperacji z Deutsche Oper Berlin i Wiener Staatsoper).
Współpraca solisty z Polskim Chórem Kameralnym układa się pomyślnie już od dłuższego czasu - warto wspomnieć choćby wspólne wykonanie w 2004 r. i światową premierę nagrania opery Zygfryda Wagnera "Der Heidenkönig" (płyta została wydana w 2005 r. przez Marco Polo / Naxos), wykonanie "Ein Deutsches Requiem" J. Brahmsa w 2005 i 2007 r. czy udział w Międzynarodowym Festiwalu Mozartowskim "Mozartiana 2006" i Międzynarodowym Sympozjum Muzyki Chóralnej w Gdańsku (2007 r.).

Lomagos Band
Grupę stworzyli bracia Ihor i Maryan Lomahowie, którzy specjalizują się w wykonaniach cygańskiego jazzu oraz muzyki etnicznej i folkowej Europy wschodniej i południowej.
Zespół wiele koncertuje, nie tylko na terenie Ukrainy, ale i w Niemczech, Austrii, Hiszpanii i Polsce.
W zeszłym roku grupa nagrała swoją pierwszą płytę CD, która cieszy się wielkim powodzeniem. Artystyczna autentyczność, energia, zachwycająca wirtuozeria i przyjemność muzykowania młodych artystów towarzyszy wszystkim koncertom Lomagos Band, udziela się publiczności i jest zauważana przez krytykę.
Ostatnim projektem zespołu jest połączenie muzyki cygańskiej z parafrazami muzyki W. A. Mozarta.

Talia Or - sopran
Urodziła się w Jerozolimie w 1977 r. W wieku ośmiu lat rozpoczęła naukę gry na skrzypcach, ale w 1997 r. zdecydowała się na studia wokalne w Akademii Muzycznej i Teatralnej w Hamburgu. Od 2004 r. jest solistką Bayerische Staatsoper München, współpracuje także z monachijskim Staatstheater am Gärtnerplatz oraz występuje regularnie na deskach teatrów operowych Hamburga, Brukseli i Tel Avivu.
Repertuar koncertowy Talii Or obejmuje, oprócz klasycznych dzieł Bacha, Händla czy Mozarta, także rzadko wykonywaną "Mszę" Bernsteina, "Szeherezadę" Rimskiego-Korsakowa / Ravela czy "Les Béatitudes" Francka.
W sezonie 2006/07 w Bayerische Staatsoper Munich śpiewała partię Voce del Cielo w "Don Carlo" Verdiego pod batutą Paolo Carignani, Amora w "Orfeuszu i Eurydyce" Glucka pod batutą Ivora Boltona oraz Young girl w "Mojżeszu i Aaronie" Schönberga pod batutą Lothara Zagroska. Oprócz tego można jej było posłuchać w Staatstheater am Gärtnerplatz m.in. w rolach: Anny Reich z "Wesołych kumoszek z Windsoru", Gretel z "Hansel and Gretel" i Paminy z Mozartowskiego "Czarodziejskiego fletu".
W sezonie 2007/2008 młoda sopranistka kontynuowała współpracę z Bayerische Staatsoper München. Wzięła udział w operach "Königskinder" Humperdinck'a i "Alicji w Krainie Czarów" Unsuka Chin'a. Debiutowała także w Teatro dell Maggio Musicale Fiorentino ("Oratorium na Boże Narodzenie" Bacha) pod batutą Petera Schreiera. W Staatstheater am Gärtnerplatz śpiewała m.in. role Valencienne ("Wesoła wdówka"), Rosiny ("Cyrulik Sewilski"), Anny Reich ("Wesołe kumoszki z Windsoru") i Paminy ("Czarodziejski flet").
Talia Or dokonała wielu nagrań - szczególnie ciekawe są dwa wydawnictwa poświęcone Simonowi Mayrowi (kompozytorowi niemieckiemu, współczesnemu Beethovenowi). Jedno z nich nosi tytuł "Sisara" (GUILD GMCD7288/89), drugie - "L'Armonia" zostanie wydane wkrótce.

Annette Markert - alt
Annette Markert urodziła się w malowniczej miejscowości, położonej w górskim paśmie Rhön (Turyngia/Niemcy). Początkowo, po ukończeniu studiów wokalnych w Lipskiej Akademii Muzycznej im. F. Mendelssohna-Bartholdy'ego, pracowała w teatrach operowych Halle i Lipska, ale od 1996 r. występuje jako niezależny artysta. Można ją usłyszeć zarówno w repertuarze operowym jak i oratoryjnym. Koncertuje z wieloma znakomitymi orkiestrami (m.in. z Filharmonią Nowojorską i lipską orkiestrą "Gewandhaus" kierowaną przez Kurta Masura oraz z Filharmonikami Wiedeńskimi Philippe'a Herreweghe i z International Bach Academy Stuttgart Helmuta Rillinga) oraz chórami (m.in. z "Kreuzchor Dresden" pod batutą Rodericha Kreile i "Thomaner Choir Leipzig", kierowanego przez Georga Christopha Billera - kantora kościoła św. Tomasza w Lipsku).
W 2000 r., z okazji 250-tej rocznicy śmierci Jana Sebastiana Bacha, Annette Markert wzięła udział w londyńskim wykonaniu "Wielkiej Mszy h-moll", którym kierował Sir Roger Norrington. Niezwykłe uznanie krytyków oraz dwukrotną nagrodę Haendel Prize przyznaną przez miasto Halle zdobyła za porywające wykonania oper G. F. Haendla (śpiewała partie tytułowe m.in. w "Floridante", "Rinaldo", "Orest" i "Giulio Cesare").
W 2007 r. Annette Markert koncertowała m.in. w San Francisco (z "San Francisco Symphony") wykonując pod dyrekcją Herberta Blomstedta oratorium "Eliasz" F. Mendelssohna.
Solistka dokonała wielu nagrań płytowych. Są wśród nich m.in.: "Oratorium na Boże Narodzenie" i "Pasja według św. Jana" J. S. Bacha (dyrygent Ludwig Güttler, dla Berlin Classics), "Requiem" W. A. Mozarta i "Paulus" F. Mendelssohna (dyrygent Philippe Herreweghe, dla Harmonia Mundi), "Deutsche Sinfonie" H. Eislera (pod batutą Lothara Zagroseka, dla Decca), "Golgotha" F. Martina (pod batutą Herberta Böcka), kantaty Bacha (dyrygent Ton Koopman, dla Erato) oraz nagrania z Nederlandse Bachvereniging pod batutą Josa van Veldhovena.
Annette Markert gościła w Polsce w marcu 2008 r., na zaproszenie Polskiego Chóru Kameralnego, by wziąć udział w wykonaniu "Pasji wg św. Jana" J. S. Bacha.

Markus Brutscher - tenor
Urodził się w Bawarii, pierwsze kroki muzyczne stawiał w znanych na całym świecie znakomitych niemieckich chórach chłopięcych Regensburger Domspatzen i Augsburger Domsingknaben. Naukę kontynuował u Normy Sharp w berlińskiej Hochschule für Musik "Hanns Eisler", w Londynie u Rudolpha Piernay'a oraz w holenderskim Maastricht u Mya'i Besselink.
Już podczas studiów należał do wąskiego grona najbardziej rozchwytywanych tenorów w Niemczech. Obecnie można go usłyszeć w największych centrach muzycznych Europy, Stanów Zjednoczonych i Azji, gdzie często występuje na prestiżowych festiwalach, m.in. w Berlinie, Lipsku, Halle, Ansbach, Salzburgu, Madrycie, Bostonie, Toronto, Rio de Janeiro oraz w Japonii i Izraelu.
Markus Brutscher regularnie współpracuje z najznakomitszymi orkiestrami w Europie i Ameryce oraz z tak uznanymi dyrygentami jak: Andrew Parrot, Frieder Bernius, Robert King, Peter Neumann, René Jacobs, Michael Schneider, Gary Bertini, Hermann Max, Helmuth Rilling, Martin Haselböck, Helmut Müller-Brühl i inni. Początkowo Marcus Brutscher cieszył się opinią specjalisty głównie od muzyki dawnej, jednak jego bogaty repertuar, sięgający od wczesnego baroku, przez wszystkie epoki aż do współczesności, sprawił, że obecnie śpiewak ceniony jest na całym świecie także za wykonania muzyki współczesnej.
Krytycy muzyczni na całym świecie odważnie chwalą niezwykłą muzykalność Markusa Brutschera, jego niespotykany tembr głosu, mistrzostwo, jakie osiągnął w technice wokalnej oraz styl, jaki prezentuje niezależnie od języka w jakim śpiewa.
Artysta niedawno wrócił z Hiszpanii, gdzie wraz z Les Musiciens du Louvre i dyrygentem Marc'iem Minkowskim nagrywał dla wydawnictwa Naïve "Pasję wg św. Jana" J. S. Bacha.
Dowodem wszechstronności Markusa Brutschera jest udział w ponad 50 nagraniach (współpracował m.in. Sony Classic, EMI, Capriccio i Thorofon).

Darren Jeffery - bas
Darren Jeffery po raz pierwszy wystąpił w Polsce podczas ubiegłorocznego Festiwalu "Mozartiana" (wykonanie "Requiem" Mozarta, w którym śpiewał, zdobyło wspaniałe recenzje).
Jest jednym z wielu znakomitych absolwentów, którzy opuścili mury Royal Northern College of Music. Karierę operową rozpoczął debiutem w Royal Opera House Covent Garden, gdzie od tego czasu pojawił się w ponad 16 produkcjach.
Jest częstym gościem m.in. Teatro Real Madrid (występuje w operach Mendelssohna, R. Straussa i Albana Berga), oper w Bolonii i Rzymie oraz Théatre de la Monnaie w Brukseli, gdzie współpracuje z tak uznanymi dyrygentami jak: Antonio Pappano, Riccardo Chailly i Sir Colin Davis. Z tym ostatnim w 2007 r. Darren Jeffery nagrał "Requiem" Mozarta, a w tym roku za kilka dni wystąpi pod jego batutą na słynnym BBC Proms (prestiżowym festiwalu muzyki klasycznej) w londyńskiej Royal Albert Hall.

POLSKI CHÓR KAMERALNY
Istniejący od 30 lat POLSKI CHÓR KAMERALNY* (* znany także jako Schola Cantorum Gedanensis, instytucja kultury miasta Gdańska) należy do wąskiego grona światowej elity w pełni profesjonalnych chórów kameralnych. Daje rocznie około 80-100 koncertów, przygotowując ponad 50 różnych programów. Zespół stawia sobie za cel nadrzędny regularną pracę na instrumentalnym, "orkiestralnym" poziomie, co, oprócz wielu innych umiejętności, wymaga całkowitego opanowania aparatu wokalnego, umożliwiając realizację wszystkich technicznych i artystycznych wymogów partytury.
Zainteresowania tego wszechstronnego zespołu, składającego się z 24 zawodowych muzyków, koncentrują się głównie na muzyce a cappella, a zwłaszcza na współczesnej i romantycznej. Dlatego nie dziwi fakt, iż wielu światowej sławy kompozytorów dedykuje zespołowi swoje utwory (od lat średnio co dwa, trzy tygodnie zespół przygotowuje jedno prawykonanie).
W repertuarze chóru, obok licznych prawykonań, znajdują się m.in. programy oratoryjne, a nawet opery, wykonywane we współpracy z najwybitniejszymi polskimi orkiestrami filharmonicznymi oraz z tak znakomitymi zespołami jak Sinfonia Varsovia, Polska Filharmonia Kameralna - Sopot, Orkiestra Kameralna Polskiego Radia "Amadeus", Academy of Ancient Music oraz wieloma innymi europejskimi orkiestrami barokowymi i zespołami muzyki dawnej.
"Specjalizujemy się w różnorodności!" Aby nie popaść w muzyczną rutynę POLSKI CHÓR KAMERALNY chętnie bierze także udział w eksperymentach. Stąd zabawa z muzyką lekką, jazzem, chanson, śpiewem gregoriańskim. Cross-Over nie jest dla nich żadną nowością. W 2001 r. zespół wystąpił w pierwszym na świecie wykonywanym na żywo koncercie internetowym. Z POLSKIM CHÓREM KAMERALNYM gościnnie współpracują światowej sławy dyrygenci, wśród nich od wielu lat Eric Ericson, Uwe Gronostay, Stephen Layton i Frieder Bernius.
POLSKI CHÓR KAMERALNY był wielokrotnie zapraszany na międzynarodowe festiwale muzyczne, takie jak Warszawska Jesień, Wratislavia Cantans, Ruhr-Festival, "Rendez-vous musique nouvelle", a także do Salzburga, Drezna, Berlina i Tokio. Tournée koncertowe wiodą go po niemal całej Europie, a także do USA i Japonii. Podczas World Symposium on Choral Music w Rotterdamie zespół wystąpił w roli "oficjalnego chóru sympozjum".
Oprócz ponad 50 płyt CD, kaset magnetofonowych i video (wydanych m.in. w Acte Préalable, BeArTon, Carus, DUX, Naxos, Wergo i Musidisque) POLSKI CHÓR KAMERALNY utrwalił dziesiątki godzin muzyki dla Polskiego Radia w Warszawie. Od 1999 r. zespół regularnie otrzymuje nominacje do nagród fonograficznych (w 2004 r. otrzymał dwie nagrody "Fryderyk", w 2008 r. - jedną). Zespół nagrywa także dla Polskiej Telewizji (w tym komplet 68 offertoriów Giovanniego P. da Palestriny), a za granicą dla Dutch Radio, Bayerischer Rundfunk, Hessischer Rundfunk, Südwestrundfunk, Sender Freies Berlin, Westdeutscher Rundfunk oraz dla ZDF (drugiego kanału niemieckiej telewizji publicznej).
POLSKI CHÓR KAMERALNY był silnym polskim akcentem podczas Koncertu Bożonarodzeniowego dla EBU, nadawanego na żywo w Kanadzie i wielu krajach Europy. W sierpniu 2006 r. - w "Roku Mozartowskim" - zespół, jako pomysłodawca i główny organizator, zainaugurował czterodniowy Międzynarodowy Festiwal Mozartowski "Mozartiana", prezentujący muzykę Amadeusza w wielu różnych stylach. Co roku festiwal przyciąga do Parku Oliwskiego, Pałacu Opatów i Katedry Oliwskiej ponad 10.000 widzów. Tak duże zainteresowanie sprawiło, że "Mozartiana" wpisała się na stałe w kalendarz sierpniowych wydarzeń muzycznych.
W zeszłym roku POLSKI CHÓR KAMERALNY nagrał w Polsce i Niemczech kilka płyt CD, które zostaną wydane w 2008 r. Są wśród nich kolędy w opracowaniu Macieja Małeckiego na chór i orkiestrę smyczkową (z Polską Filharmonią Kameralną - Sopot, pod dyrekcją Jana Łukaszewskiego), płyta monograficzna z utworami Hansa Schanderla oraz muzyka chóralna najwybitniejszych polskich kompozytorów (m.in. Góreckiego, Pendereckiego, Kilara, P. Łukaszewskiego) zarejestrowana dla wydawnictwa "Musica Sacra".
Na początku "Roku Jubileuszowego" (POLSKI CHÓR KAMERALNY w 2008 r. obchodzi 30-lecie istnienia) zespół gościł Międzynarodowy Konkurs Kompozytorski "Musica Sacra", wykonał także m.in. "Pasję według św. Jana" Jana Sebastiana Bacha.

Neue Düsseldorfer Hofmusik
Mistrzowie stylu i techniki, nadający - w sensie dosłownym - ton w dziedzinie muzyki dawnej - taką opinią w oczach krytyków cieszy się powstały w 1995 r. zespół Neue Düsseldorfer Hofmusik, opinią potwierdzoną otrzymaną ostatnio nagrodą "Echo 2002" Classic Prize (za płytę CD z utworami Georga Philippa Telemanna).
Nazwa orkiestry (w tłumaczeniu: Muzyka Dworska Nowego Düsseldorfu) podkreśla nie tylko miejsce jej powstania, ale też dążenie muzyków do ponownego rozbudzenia zainteresowania dawną tradycją - właśnie na okres baroku przypadł bowiem okres rozkwitu zarówno miasta, jaki i dworu książęcego w Düsseldorfie. Jednym z głównych celów, jaki postawiła przed sobą orkiestra, jest przypomnienie bogatej spuścizny muzycznej, jaką pozostawili rezydujący w XVII i XVIII wieku w Düsseldorfie książęta i elektorzy Palatynatu. Gwarancją wysokiego poziomu tego przedsięwzięcia są muzycy, którzy, długo i intensywnie studiując historyczne zasady gry na instrumentach, wyspecjalizowali się w muzyce tego okresu. Choć jednym z najbardziej prestiżowych projektów orkiestry jest cykl koncertów z muzyką Monteverdiego w Deutsche Oper am Rhein Düsseldorf-Duisburg (rozpoczął się w 2001 r. i potrwa do roku 2009), jednak działalność Neue Düsseldorfer Hofmusik nie ogranicza się tylko do muzyki Nadrenii.
Zespół jest częstym gościem najbardziej znanych europejskich sal koncertowych, nagrywa także mało znane lub niedawno odkryte utwory dla radia i na płytach CD (m.in. w wydawnictwach Carus, Coviello Classics, Sony Classics).
W 2003 r. orkiestra Neue Düsseldorfer Hofmusik zaznaczyła swą obecność w Polsce niezwykle udanym wykonaniem "Mszy h-moll" J. S. Bacha na Jasnej Górze i w Katedrze Oliwskiej - w obu koncertach (które spotkały się z żywiołową reakcją publiczności i entuzjastycznymi głosami krytyki) wziął udział Polski Chór Kameralny; dyrygował Jan Łukaszewski.

Jan Łukaszewski
Uznawany jest za jednego z najznakomitszych w Europie specjalistów w dziedzinie muzyki chóralnej. Dyrygent, dyrektor naczelny i artystyczny POLSKIEGO CHÓRU KAMERALNEGO* (* znanego także jako Schola Cantorum Gedanensis, instytucja kultury miasta Gdańska). Współpracuje również jako dyrygent gościnny m.in. z Chórem Polskiego Radia w Krakowie oraz wieloma zespołami w kraju i za granicą. Zainteresowania artystyczne Jana Łukaszewskiego koncentrują się głównie wokół muzyki romantycznej i współczesnej.
Pod jego dyrekcją POLSKI CHÓR KAMERALNY osiągnął wysoki poziom artystyczny, a on zyskał opinię osoby, potrafiącej w krótkim czasie uczynić możliwymi rzeczy niemożliwe i przygotować muzyczne interpretacje nawet najbardziej skomplikowanych utworów. Dlatego chętnie powierza się mu dyrygowanie światowymi prawykonaniami wielu kompozycji.
Jan Łukaszewski jest absolwentem Uniwersytetu Gdańskiego. Bazując na doświadczeniach i ideach artystycznych ojca Leona i starszego brata Ireneusza, odkrył charakterystyczne niepowtarzalne brzmienie chóru. Jego "otwarcie na instrumentalność", elastyczność i wspaniałe wyczucie muzycznego kolorytu nie przestają zadziwiać krytyków na całym świecie. Jan Łukaszewski przejął POLSKI CHÓR KAMERALNY w 1983 r., po kilkuletnim pełnieniu w nim funkcji asystenta dyrygenta. Od lat pracuje z najznakomitszymi orkiestrami kameralnymi i symfonicznymi (są wśród nich m.in. Sinfonia Varsovia, Polska Filharmonia Kameralna - Sopot, Neue Düsseldorfer Hofmusik, Academy of Ancient Music), zdobywając uznanie krytyki za swobodę i pewność oraz inspirujące interpretacje, tworzące nowe wzory wykonawcze muzyki oratoryjnej.
Obecnie Jan Łukaszewski prowadzi zajęcia w ramach podyplomowych studiów dyrygenckich (w Bydgoskiej Akademii Muzycznej) oraz jest zapraszany na interpretacyjne kursy mistrzowskie i seminaria dla dyrygentów chóralnych w kraju i za granicą (m.in. do Tokio / Nagano, Karuizawa, Morioka [Japonia] oraz na "World Symposium on Choral Music" w Rotterdamie, gdzie występował w charakterze wykładowcy). Zajmując się również edukacyjną stroną śpiewu amatorskiego, Jan Łukaszewski wielokrotnie zasiadał w jury światowych, renomowanych konkursów chóralnych, m.in. w Japonii (Takarazuka, Karuizawa, Morioka), Walii (Llangollen), na Litwie, we Włoszech i Szwajcarii a także w jury konkursu kompozytorskiego w Polsce i Anglii (Cambridge).
Jan Łukaszewski jest jednym z nielicznych w Polsce propagatorów i wykonawców muzyki chóralnej takich kompozytorów jak Schönberg, Messiaen, Xenakis, Globokar, Takemitsu, R. Strauss, Pepping, Tippett, Ives czy Barber. Liczne nagrania dla Polskiego Radia, Dutch Radio, Sender Freies Berlin, Bayerischer Rundfunk, Südwestrundfunk i Westdeutscher Rundfunk oraz dla Telewizji Polskiej i Niemieckiej, a także wiele nagrań CD, MC, LP oraz video najlepiej odzwierciedlają wysoką jakość jego pracy. Poziom artystyczny prowadzonego przez niego POLSKIEGO CHÓRU KAMERALNEGO wciąż nie przestaje inspirować kompozytorów do pisania dzieł na chór a cappella.
Jan Łukaszewski jest laureatem wielu prestiżowych nagród.