Jedną z najsłynniejszych i najbardziej renomowanych szkół filmowych w świecie jest praska Wyższa Szkoła Filmowa i Telewizyjna FAMU, będąca częścią Akademii Sztuk Scenicznych, założonej w 1946 roku, tuż po zakończeniu drugiej wojny światowej. Przez lata komunistycznego reżimu wykształciła ona rzesze zdolnych i ambitnych twórców kinowych. Wśród absolwentów FAMU jest wielu znakomitych reżyserów, znanych międzynarodowej publiczności. W tym gronie są zdobywcy Oscarów: Milos Forman i Jiri Menzel; trzykrotny zdobywca Złotej Palmy Emir Kusturica, nieco już zapomniany polski reżyser Jerzy Passendorfer, nagradzani na Międzynarodowych Festiwalach Filmowych w San Francisco, San Sebastian, Wenecji, Berlinie i Rotterdamie Bohdan Slama, Agnieszka Holland, Jan Sverak i wielu, wielu innych. Absolwenci tej Szkoły stanowili i wciąż stanowią większość pracowników przemysłu filmowego i telewizyjnego w Czechach. FAMU to także wylęgarnia utalentowanych fotografów pracujący dla mediów krajowych i zagranicznych.
Złote czasy FAMU to lata 60-te, kiedy to studiowali tam Forman, Menzel, a wcześniej Passendorfer. Pomimo ideologicznej indoktrynacji komunistycznej panującej w bloku państw Układu Warszawskiego, szkole tej udało się przez dekady utrzymać atmosferę duchowej wolności twórczej. W latach 70., i 80., studiowali na niej, kolejno Agnieszka Holland, Emir Kusturica, Jan Sverak i Bohdan Slama. W tamtych czasach FAMU byłą Mekką dla każdego młodego filmowca, przyciągała studentów z całej Europy. Multikulturowość, mnogość doświadczeń poszczególnych indywidualności stanowiła podstawę ich wzajemnej nauki. Doświadczenia zebrane w czasie studiów procentowały przez lata i są dostrzegalne w ich produkcjach po dziś dzień. Ta otwartość Pragi na studentów z bloku państw byłego Układu Warszawskiego była możliwa dzięki Międzynarodowemu Centrum Szkół Filmowych i Telewizyjnych CILECT (Centre Interrnational de Liaison des Ecoles de Cinema et de Television) oraz dzięki międzynarodowym przeglądom etiud studenckich w Karlowych Varach (część Międzynarodowego Festiwalu Filmowego Karlowe Vary). W listopadzie i grudniu 1989 roku studenci oraz część profesorów FAMU brało czynny udział w manifestacjach poparcia dla opozycji antykomunistycznej. Szkoła jest członkiem - założycielem CILECT, Europejskiej Ligi Instytutów Sztuki (ELIA) oraz Europejskiego Stowarzyszenia Szkół Filmowych i Telewizyjnych GEECT (Groupement Européen des Ecoles de Cinéma et de Television).
Cztery pokolenia studentów uczących się w Praskiej Mekce filmoznawczej łączy wspólny duch wolności. Twórczość tych osób była w znaczny sposób zdeterminowana przez polityczno-społeczną rzeczywistość panującą w tej części Europy. Toteż potrafili oni w wyjątkowy sposób postrzegać wizualnie z wrażliwością i odsłaniać swoim błyskotliwym widzeniem mechanizmy społeczne. Obrazy i zdarzenia kreowane w ich filmach tworzyły ironiczną alternatywę dla wszechobecnej propagandy rzekomego dobrobytu socjalistycznego. Zgodnie z określeniem Tadeusza Konwickiego, znaleźli oni ten "wentyl bezpieczeństwa", który zaoferowała im FAMU, do realizacji własnej wizji świata. W humorystyczny i wyrafinowany sposób przedstawiali oni w krzywym zwierciadle rzeczywistość dnia codziennego. Ten wysublimowany kreacjonizm filmowy stanowi prawdziwy dorobek twórczy FAMU. Żadna inna kinematografia - chyba z wyjątkiem największych - nie zdobyła od lat sześćdziesiątych tylu nagród, co czechosłowacka. Kiedy spojrzymy na absolwentów poszczególnych szkół filmowych w Europie, żadna nie może się równać z liczbą wygranych przez swoich absolwentów nagród, takich jak Oskary, Złota Palma, berliński Złoty Niedźwiedź, wenecki Złoty Lew, czy inne nagrody zdobyte na światowych festiwalach od San Sebastian po Tokio. Pewien amerykański krytyk powiedział kiedyś, że "Nie ma żadnego filmu czechosłowackiego". Bardzo się mylił. Nie dość, że za sprawą takich twórców jak: Bohdan Slama, Jan Sverak czy Petr Zelenka kino czeskie bezpośrednio nawiązuje do swoich wielkich mistrzów z lat 60., ale także, za sprawą wykształcenia rzeszy studentów różnych narodowości odcisnęła swoje piętno na innych narodowych kinematografiach. "Famowskie" techniki filmowe, charakterystyczna czechosłowacka i czeska myśl filmowa święci dziś triumfy na najważniejszych festiwalach filmowych.
(Autor: Bartosz Siudak)
6.04
20.00 Zavet/Obiecaj mi! r. Emir Kusturica, Francja-Serbia, 2007 r. 127
14.04
19.30 Ropojady r. Jan Sverak, Czechy, 1988 r. 20
Jazda r. Jan Sverak, Czechy, 1994 r. 85
15.04
18.00 Szczęście r. Bohdan Slama, Czechy, 2005 r. 100
20.00
Obsługiwałem angielskiego króla r. Jiri Menzel, Czechy, 2006 r. 120
16.04
18.15 Postrzyżyny r. Jiri Menzel, Czechosłowacja, 1980 r. 97
20.00
Pociągi pod specjalnym nadzorem r. Jiri Menzel, Niemcy-Czechosłowacja, 1966 r. 92
20.04
20.00 Film archiwalny
27.04
20.00 Film archiwalny
4.05
20.00 Film archiwalny
11.05
20.00
Film archiwalny
18.05
20:00 Zdjęcia próbne r. Agnieszka Holland, Polska 1977 r. 110
25.05
20:00 Gorączka r. Agnieszka Holland, Polska 1980 r. 95
1.06
20:00 Zamach r. Jerzy Passendorfer, Polska, 1958 r. 75
8.06
20:00 Powrót r. Jerzy Passendorfer, Polska 1960 r. 92
15.06
20:00 Underground r. Emir Kusturica, Francja - Węgry - Niemcy - Jugosławia, 1995 r. 120
22.06
20:00 Kierunek Berlin r. Jerzy Passendorfer, Polska, 1968 r. 81
