Kobieta wychowana w luksusie. Od najmłodszych lat wiedziała, czego chce. Do celu dążyła bezceremonialnie i za wszelką cenę. Czuła się wolna i wyzwolona. Wyemancypowana. Jedynie ona sama mogła decydować o sobie. Nie miała kompleksów. Ekstrawagancka. Wyniosła. Nierzadko arogancka. Chciała być i była zawsze w centrum uwagi. Królowa szalonych lat dwudziestych. Przez całe bujne życie tworzyła swoją legendę. Konfabulowała - z przyzwyczajenia lub dla uzyskania efektu, w zależności od okoliczności.
Poziom jej autokreacji z pewnością stał się wzorem dla późniejszych celebrytów.
Miała kochanków i kochanki, ale prawdziwie kochała jedynie pierwszego męża Tadeusza (Tade') Łempickiego.
Wielbiła bogactwo, przepych, eleganckie stroje, wystawne przyjęcia...
Stworzyła swój unikalny styl w sztuce. "Malowa prostytutki i królów... I nigdy nie miała dość. Nienasycona".
T.de. Ł. Nienasycona - sztuka pisana jako monodram jest swoistą psychodramą, wiwisekcją, zmyciem makijażu autokreacji i konfrontacją z rzeczywistym "Ja".
Dwie aktorki (Katarzyna Żak i Ewa Makomaska) rozgrywają konflikt w dialogu "Ja" z "Mną".
Ta fotografia wewnętrzna artystki rozbita na "pozytyw" i "negatyw" jest egzemplifikacją rozdarcia między kreowaniem własnego wizerunku a rzeczywistością.
Spektakl próbuje odpowiedzieć na pytanie: czy Autoportret w Zielonym Bugatti przedstawia Tamarę Łempicką, czy też wyobrażenie artystki o niej samej?
Autorem spektaklu jest Blanka Konopka, wyreżyserował Artur Hoffman. Podczas spektaklu wystąpią: Ewa Makomaska oraz Katarzyna Żak. Wykonaniem scenografii, kostiumów, a także projekcjami multimedialnymi zajęli się Maja Grau i Tomasz Ciesielski. Za opracowanie muzyczne odpowiada Marcin Wasilewski, za charakteryzację zaś Łukasz Adelon Rembas.
