Teatr Narodowy w Warszawie
Tango
Sławomir Mrożek
Premiera: 29 października 2009 roku.
Jerzy Jarocki, ponownie, po blisko pół wieku sięgnął po TANGO, jedną z najsłynniejszych sztuk Mrożka. Dramat z sukcesem obiegł sceny całego świata. Jarocki, wraz ze scenografem Jerzym Jukiem Kowarskim, na nowo odczytali smaki i sensy TANGA. Przypowieść o zbuntowanym młodym idealiście oraz jego poskromicielu i następcy, pozornie nieszkodliwym wszechchamie zawiera groźne ostrzeżenie. W pułapkę wpadają też pozostali protagoniści tej tragifarsy, ciągle niedorośli dorośli.
"Jarocki traktuje tekst Mrożka bardzo poważnie, na przekór stereotypowi uciesznej metatekstualnej farsy. Jego bohaterowie - poza zwycięskim "prostym" Edkiem - obciążeni są grzechem pierworodnym, ich tragedią jest świadomość, racjonalny rozum. Nieustannie powtarzają grzech Adama i Ewy: badają granice ludzkiej wolności i nie chcą przyjąć z góry narzuconych praw, usiłują a to relatywizować rzeczywistość, a to samodzielnie budować system moralny. Chcą stworzyć kościół ludzki, nie boski; kościół, w którym sztuka zajmie miejsce religii.", Anna R. Burzyńska, Tygodnik Powszechny
Reżyseria: Jerzy Jarocki
Scenografia i reżyseria światła: Jerzy Juk Kowarski
Opracowanie muzyczne: Stanisław Radwan
Choreografia: Leszek Bzdyl
Układ scen walk: Wiesław Chmieliński
Asystentka reżysera: Pia Partum
Asystentka scenografa: Jadwiga Michalska, Anita Trzaskowska
Realizatorzy światła: Zbigniew Madziarski, Dariusz Wieczorek
Realizatorzy dźwięku: Maciej Rybicki, Marcin Kotwa
Inspicjent: Adam Borkowski
Suflerka: Alina Wieczorkówna
Występują: Marcin Hycnar (Artur), Katarzyna Gniewkowska (Eleonora), Jan Frycz (Stomil), Ewa Wiśniewska (Eugenia), Jan Englert (Eugeniusz), Grzegorz Małecki (Edek), Kamilla Baar (Ala).
Tango
Sławomir Mrożek
Premiera: 29 października 2009 roku.
Jerzy Jarocki, ponownie, po blisko pół wieku sięgnął po TANGO, jedną z najsłynniejszych sztuk Mrożka. Dramat z sukcesem obiegł sceny całego świata. Jarocki, wraz ze scenografem Jerzym Jukiem Kowarskim, na nowo odczytali smaki i sensy TANGA. Przypowieść o zbuntowanym młodym idealiście oraz jego poskromicielu i następcy, pozornie nieszkodliwym wszechchamie zawiera groźne ostrzeżenie. W pułapkę wpadają też pozostali protagoniści tej tragifarsy, ciągle niedorośli dorośli.
"Jarocki traktuje tekst Mrożka bardzo poważnie, na przekór stereotypowi uciesznej metatekstualnej farsy. Jego bohaterowie - poza zwycięskim "prostym" Edkiem - obciążeni są grzechem pierworodnym, ich tragedią jest świadomość, racjonalny rozum. Nieustannie powtarzają grzech Adama i Ewy: badają granice ludzkiej wolności i nie chcą przyjąć z góry narzuconych praw, usiłują a to relatywizować rzeczywistość, a to samodzielnie budować system moralny. Chcą stworzyć kościół ludzki, nie boski; kościół, w którym sztuka zajmie miejsce religii.", Anna R. Burzyńska, Tygodnik Powszechny
Reżyseria: Jerzy Jarocki
Scenografia i reżyseria światła: Jerzy Juk Kowarski
Opracowanie muzyczne: Stanisław Radwan
Choreografia: Leszek Bzdyl
Układ scen walk: Wiesław Chmieliński
Asystentka reżysera: Pia Partum
Asystentka scenografa: Jadwiga Michalska, Anita Trzaskowska
Realizatorzy światła: Zbigniew Madziarski, Dariusz Wieczorek
Realizatorzy dźwięku: Maciej Rybicki, Marcin Kotwa
Inspicjent: Adam Borkowski
Suflerka: Alina Wieczorkówna
Występują: Marcin Hycnar (Artur), Katarzyna Gniewkowska (Eleonora), Jan Frycz (Stomil), Ewa Wiśniewska (Eugenia), Jan Englert (Eugeniusz), Grzegorz Małecki (Edek), Kamilla Baar (Ala).
Treść tworzona na podstawie materiałów prasowych organizatora.
