W Domu Uphagena otwarta zostanie wystawa "Wileńska architektura sakralna doby baroku. Dewastacja i restauracja." Kęstutis Stoškus - Fotografie
Wileńska architektura sakralna doby baroku jest jedynym w swoim rodzaju fenomenem w historii sztuki i architektury Europy Środkowo-Wschodniej. W niepowtarzalny sposób odzwierciedla wieloetniczny i wielowyznaniowy charakter miasta. Poprzez wczesne, w porównaniu z innymi krajami Europy Środkowo-Wschodniej, przejęcie zachodnioeuropejskiego (przeważnie włoskiego) baroku jak i ukształtowanie własnej wileńskiej szkoły architektonicznej tworzy ona jeden z bardziej obrazowych przykładów nowożytnego transferu kultury.
Wileński fotograf Kęstutis Stoškus ukazuje w swoich fotografiach dwa aspekty: dewastację i odnowę budowli sakralnych. Zainteresowany jest ich głębszym znaczeniem, poetycznymi aspektami tych procesów. Jednocześnie dokumentuje on swoimi pracami postępowanie z kulturowym dziedzictwem w kraju, który przeżył pełną zmian historię - od unii z Polską, poprzez wcielenie do carskiej Rosji, pierwszą Republikę Litewską, Litewską SSR aż po niepodległość od 1990/1991. Centralne znaczenie dla uzmysłowienia dzisiejszej Republice Litewskiej wspólnego europejskiego dziedzictwa mają nauki humanistyczne i kultura. Dokumentowanie oraz ochrona zabytków architektury są tego zewnętrznym wyrazem.
Wystawie towarzyszy publikacja z fotografiami i dokumentacjami kościołów oraz rozprawami litewskich, polskich i niemieckich specjalistów: Wileńska architektura sakralna doby baroku. Dewastacja i restauracja. Kęstutis Stoškus - Fotografie. Wydane przez Andrea Langer i Dietmar Popp. Pod red. Jakuba Sito i Małgorzaty Omilanowskicj Marburg/Warszawa 2005. Fotograf Kęstutis Ipolitas Stoškus (ur. 13 marca 1951 roku w Wilnie) ukończył w 1973 roku studia na wydziale ekonomii Uniwersytetu Wileńskiego. W zawodzie ekonomisty pracował do 1985 roku, kiedy zaczął zajmować się fotografią artystyczną. W krótkim czasie zdobył międzynarodowy rozgłos. Jego prace nie tylko znalazły się na stronach licznych albumów fotograficznych, przewodników turystycznych i katalogów, ale były również wystawiane - między innymi w 1996 i 1998 roku w Gdańsku oraz w 2002 i 2003 roku w Marburgu, Lipsku i Kilonii. Jego prace znalazły się na wystawach fotografii litewskiej: 1997 i 1998 we Francji, 1999 na Słowacji, 2000 w Chinach, 2002 w Meksyku. Jest członkiem Stowarzyszenia Fotografów Litewskich i zalicza się do jego najbardziej znaczących przedstawicieli. Od 1994 roku pracuje w Litewskim Muzeum Narodowym w Wilnie.
