ZNIKAJĄC/REkonstrukcja to kolejna próba ponownego zdefiniowania tytułowego znikając w zmienionej formie, Elżbieta Jabłońska koncentruje się na nadpisaniu treści i przesunięciu znaczeń. Wystawa odbędzie się w terminie 26 marca 30 maja 2021
Elżbieta Jabłońska - ZNIKAJĄC/REkonstukcja
Kuratorka: Emilia Orzechowska
Centrum Sztuki Współczesnej ŁAŹNIA 2 | Gdańsk Nowy Port | wstęp wolny
Godziny otwarcia wystawy:
Czwartek: 16.00-20.00
Piątek: 14.00-20.00
Sobota: 12.00-20.00
Niedziela: 12.00-20.00
Kiedy rok temu wraz z Emilią Orzechowską pracowałyśmy nad wystawą w ŁAŹNI, powstał również tekst, który z upływem czasu stawał się coraz mniej aktualny. Poniżej publikujemy () jego wybrane, jeszcze nieprzedawnione wycinki... Miniony rok oddalił nas zdecydowanie od pierwotnej koncepcji wystawy, która pozostanie niezrealizowana (...).Artystka znana jest ze swoich prac i działań opartych na obserwacji najbliższej rzeczywistości. Jej tryptyk
Supermatka, neon
Czy twój umysł jest pełen dobroci?, oraz autoportrety z cyklu
Zamaż mnie powstały we współpracy z synami. Również teraz, podobnie jak w przypadku wymienionych realizacji, Jabłońska opracowuje znaleziony w rodzinnych archiwach tekst syna: (...), a wszystko, co istnieje jest nicością ().
W efekcie powstaje kilkuelementowa instalacja, która odnosi się () do miejsca, w którym artystka od kilkunastu lat mieszka. Krajobraz, który ją otacza, a przede wszystkim szczególny rodzaj oddalenia, są powodem pewnej świadomej rezygnacji, a może nawet zwątpienia, prowadzącego do szczególnej formy osobistego zaniechania,
które uprawia nad Wisłą, przy jej 788 kilometrze. Jak sama deklaruje: Można powiedzieć, że przepadłam nad tą rzeką, że stała się ona moją obsesją, że to miejsce mnie wchłonęło. () Jak pokazać nieustanną zmianę?
Elżbieta Jabłońska jest artystką ().
Twórczość Eli Jabłońskiej to ten rodzaj refleksji nad otaczającym nas światem i nami samymi, który niesie w sobie dużo pokory i szczerości wobec codzienności i zwykłego życia. To właśnie z życia przez duże ż
czyni sztukę. Ze spraw pozornie błahych, nieistotnych, w jakimś sensie niewidocznych i przeźroczystych Jabłońska tworzy sztukę domową lub raczej życiową, mówiąc, że jest przekonana, że najważniejsze w życiu jest życie, co stara się na każdym kroku przypominać i uzmysławiać swoim odbiorcom.
Podejmując ponownie w tym roku pracę nad wystawą, przeszukując informacje dotyczące historii budynku, w którym mieści się galeria oraz koncentrując się na jego pierwotnej funkcji, postanowiłam poddać przestrzeń wystawy wizualno-dźwiękowym badaniom. Kontekst historyczny wydaje się być szczególnie ważny wobec najbardziej aktualnych problemów zarówno społecznych jak i klimatycznych, a użycie gestu pewnej REkonstrukcji dało nam możliwość odwołania się nie tylko do przeszłości, ale też do ukazania niepewnej prognozy na przyszłość.
