Już stoisz w drzwiach
Spragnione ręce w Twoje włosy wplatam
Przygryzam wargę i drżę przed Tobą
Niewinność na półkę odkładam
Ubrana jedynie w pieszczotę nienasyconą
Zwilżam suche usta
Wilgoć przykrywa ciało
Naiwnie chłonę każdy ruch
Boże!
Ciągle mi Ciebie mało
Zmysły gonią się w szaleństwie
Zacierając granice ciał
a Ty dawkujesz mi siebie
Słodzisz i głodzisz by nie zgasł żar
Spełnieni, zatraceni …
Sobą zachwyceni
zasypiamy z nutą wstydu na twarzy

No i git. Ja nigdy nie bylem zatracony zmyslowo jak ta kolezanka ale zachwycony, to tak.