Jestem coraz starsza (30 lat) i coraz częściej zastanawiam się ile kobiet wokół mnie patrzy na świat podobnie jak ja.

Nie mam za grosz instynktu, nie chcę mieć dzieci i nigdy ich mieć nie będę. Dzieci nawet mnie nie nie drażnią. Drażnią mnie rodzice, dla których to, że ich pociechy przeszkadzają innym jest naturalne.

Sobota: Chcę wybrać się z mężem na romantyczną kolację. Nic z tego. Tuż obok nas siada ktoś z małym dzieckiem (kit z tym, że po 20.00). Dziecko biega po całej restauracji. Krzyczy. Rozmowa się nie klei, no bo jak wczuć się w romantyczny nastrój, gdy wokół krzyk? Rany, proszę, otwórzcie choć jedną restaurację z zakazem wstępu dla dzieci - będę pierwszym klientem... Jak na razie zostaje mi wstać i wyjść.

Niedziela: Mąż, który kocha takie klimaty wyciąga mnie na plażę naturystów. Skrzętnie wybieram miejsce - jak najdalej od dzieci. Chcę choć chwilę podrzemać na słońcu. Nic z tego. Po chwili rozkłada się tuż obok rodzinka z dwoma małymi córeczkami. Krzyk, pisk. Próbuję czytać, wsłuchuję się w szum morza. Ubolewam, że nie mam stoperów. Za chwilę jestem obryzgana zimną wodą i zasypana piaskiem przebiegających obok dzieciaków. A rodzice? Nic. Przepraszam, tato zrzędzi na pół plaży, ze piasku do ciastek nasypały. Na sąsiadów wolno. Na ciastka nie;)

Próba relaksu w własnej wannie. Nic z tego. Dobiegający z góry przeraźliwy płacz niemowlęcia, okraszony obficie przekleństwami rodziców...

Do pracy w poniedziałek jadę o 6.00. Dzięki Bogu, dzieci jeszcze w komunikacji miejskiej brak. Głęboki oddech. Odpoczynek, biuro, papiery, ale przynajmniej nikt nie krzyczy!:) Za to w drodze powrotnej - standard. W tramwaju tłok. Sporo starszych osób. Mamusia radośnie sadowi dość duże już dziecko, na siedzeniu, wokół starsze osoby ledwie stoją. Zaczyna się kodowanie "dobrych manier". Nie wiem czy powinnam zwrócić uwagę, czy nie wypada... Ta sama mamusia będzie za 30 lat sarkać, że niewychowana młodzież miejsca nie ustępuje....

Gdyby się można było odciąć od takich sytuacji byłoby cudownie, Sęk w tym, że nawet w domu się nie da, ściany za cienkie. Dzieciaki nie są niczemu winne. To rodzice mają gdzieś cały zewnętrzny świat. Wychodzę z założenia, że to, że nie chcę mieć dzieci to mój wybór i posiadanie dziecka to także wybór dorosłego człowieka. Wraz z posiadaniem dziecka stajemy się odpowiedzialni z nie i nie mamy prawa zatruwania życia całej okolicy.

Hej! Twoje dziecko to Twoje dziecko. Twój wybór. Jego zachowanie potrafi zepsuć innym dzień. Nie każdy ma taką dozę tolerancji jak Ty dla swojego dziecka. Proszę, pamiętaj o innych, bo takich osób jak ja jest w społeczeństwie coraz więcej.

To nie jest problem istnienia albo nie istnienia dzieci tylko tępych rodziców - tak generalnie. To nie jest normalne dla dziecka, że lata jak opętane drąc się bezmyślnie. Czasem się zdarzy taka sytuacja, należy jako rodzic zareagować i tyle. Jeśli rodzice nie reagują jak dziecko wyje przez 30 minut w restauracji to może nie powinni wychodzić z domu. A że czasami dzieciaki coś wymyślą - trudno - taka dola dorosłych.

Natomiast pisanie, że podniecanie się różnymi etapami rozwoju to coś nietypowego to jakaś pomyłka. Nie chcesz - nie podniecaj się. Rodzice chcą to niech się podniecają. Nawet wierszykiem czy zawiązaniem buta.

a ten klub nazywa się: KLUB naburmuszonych egoistów

A ja się cieszę, że taki temat powstał na forum i że został wyróżniony na stronie głównej.

Mam podobne odczucia jak Tamara. Nie wykluczam posiadania własnych dzieci, ale dlatego, że jestem przekonana, że jeśli poczuję wystarczająco dojrzała, aby je mieć, to będzie to oznaczało, że upewniłam się, że będę umiała je wychować.

Problemem jest brak wychowania dzieci przez rodziców i nietykalne przekonanie, że każdy rozczulony jest zgrywami dziecka tak samo jak rozczuleni są ich "posiadacze".

Również przechodzę przez falę irytacji ze względu na wrzask, krzyk, popisy dzieci i szczebioty zakochanych matek. Tyle razy musiałam wyjść z jakiegoś miejsca lub cierpieć z powodu zepsutego czasu na relaks, którego mam tak mało.
Autobus, sklep, kino... Najgorsze jest to, że rodzice potrafią przywlec ze sobą dzieci dosłownie wszędzie - nawet na wykłady , warsztaty, sesje relaksacyjne, do kina na film dla dorosłych, do restauracji wieczorem. Nie ma mają odruchu uciszenia własnego dziecka, nie wpadają na pomysł uczenia szacunku dla innych, kultury i zwykłej ciszy.
Zwrócenie uwagi wiąże się z aktami agresji i społecznego potępienia - "ta bezduszna kobieta, która jest wrogiem słodkich dzieci! z pewnością zwyrodnialec!"...

Owszem , byłam dzieckiem. Dodam nawet że bardzo radosnym i pełnym energii, jednak moja matka nauczyła mnie jak należy zachowywać się wśród innych ludzi i jak szanować ich komfort. Dodam nawet, że wyrosłam na człowieka, który nadal jest pełen radości i spontanicznego wigoru... nikt szczególnie mnie nie skrzywdził ;)

Apeluję o wzajemny szacunek, odrobinę wyobraźni i pojęcia, że nasze dzieci są kochane i cudowne tylko dla nas. Nie ma w tym nic złego ani szokującego.

Ps. Wizyta na plaży nudystów to nic kontrowersyjnego, nawet dla dzieci. To nauka, że ciało ludzkie to nie obiekt wstydu lub pożądania, a zwykła naturalna sprawa. Przecież wszyscy mamy ciało. Uczy to akceptacji i zwykłego, normalnego stosunku do cielesności.

Proponuję zakaz wejścia dla dzieci poniżej 30 roku życia. Idioto.

Wieczorem to ja się kocham ze swoim facetem, a książki to on może czytać w wc albo jak ja odpoczywam PO ..... 😈

Ja na przykład nie znoszę kobiet w wieku około 30 lat. Są głupie, brzydkie i wydaje im się, że są nie wiadomo jakie dojrzałe. Czy nie powinno być lokali do których nie wpuszcza się takich?

Jesteś durniem. Twoje szczyny śmierdzą jeszcze gorzej niż dziecięce.

Otóż miejsce publiczne polega właśnie na tym, że nie ma tam ani prywatności ani intymności.

Dla wszystkich negatywnie nastawionych do dzieci polecam lekturę "Jak kochać dziecko" Janusza Korczaka i wiele innych książek tego wspaniałego pedagoga i wychowawcy. To właśnie on powinien być wzorem każdego dorosłego człowieka. Mimo tego, że zajmował się nie swoimi dziećmi to poznawał ich zachowanie, obserwował, starał się i CHCIAŁ zrozumieć i kochał do tego stopnia, że razem ze swoimi ukochanymi wychowankami...
...oddał życie w Treblince.

Dodam: żal mi tych wszystkich naburmuszonych i oburzonych damulek, które brzydzą się dzieci. Ale to tylko świadczy o ich wysokim egoizmie

brawo mia!

Każdy ma prawo do swojej prywatności i intymności w miejscu publicznym, nie po to ktoś płaci za jedzenie i atmosferę żeby słuchać czyjegoś dzieciaka

Podzielam opinię autorki tekstu. Nie każdy musi mieć dzieci i chce mieć dzieci. Z różnych powodów, nieraz także zdrowotnych. Jednak ze smutkiem stwierdzam, że nie trafiam na mężczyzn, którzy nie chcą mieć dziecka, albo chcą być w związku bez dziecka.

tej figurze tak piszesz bo pewnie teraz już jej nie masz albo ciężko ci ją utrzymać

dla Waszych dzieci, jak już tak rozmawiamy

ale ich obecne bezstresowe wychowanie idzie w złą stronę, a otoczenie coraz częściej nie wytrzymuje nerwowo i wielu osobom po takich doświadczeniach rodzicielstwo zostaje skutecznie wybite z głowy, więc rodzice powinni się zastanowić nad kierunkiem tego wychowania

a co to ma do rzeczy- Mamę zaczyna się rozumieć dopiero wtedy gdy posiada się własne dzieci ale to chyba nie ma nic wspólnego z tym o czym pisze autorka..

czyli nie muszę pracować bo składki nie mają znaczenia?
wystarczy rodzić dzieci?
co z osobami, które dzieci mieć nie mogą? od razu wykluczamy z przyszłej emerytury?

Co jak ci dziecko wyemigruje i nie będzie łożyło do systemu?
Co jak dziecko będzie bezrobotne i samo nie będzie dokładać?
Co jak, nie daj Boże oczywiście, rodzic przeżyje dziecko?
Co jak dziecko nie będzie zdolne kiedyś do pracy?

Jezu, masz dzieci po to żeby ci na starość tyłek podcierały???
Współczuję... dzieciom oczywiście.

do lekarza leczyć sie. To są zaburzenia psychiczne!

no to ja teraz pewnie powiem coś dziwnego... Moje dziecko też mnie czasem wkurza... no ale cóż, są lepsze i gorsze dni... a na marudne dzieci w skm mam sposób- zakładam słuchawki i puszczam sobie audiobooka ;)

absolutnie zgadzam się z autorką .. Jednak myślę, że to nie w dzieciach jest problem tylko w ich rodzicach ..