Co zrobisz gdy zabraknie ci 23% środków na realizację planowanych inwestycji?
Wiesz że jest to dużo, Ale jakoś sobie poradzisz. Przed takim dylematem staną teraz między innymi polscy samorządowcy, którym zabraknie dofinansowania planowanych inwestycji w wodociągi, kanalizację i drogi. A dlaczego tak się stanie, że Polska z budżetu UE po roku 2020 dostanie o 1/4 mniej niż planowała? Odpowiedź tkwi w polityce PIS stosowanej wobec wspólnoty europejskiej. Tego powstawania z kolan, deptania zasad demokracji i braku szacunku do instytucji wspólnotowych. Wyborcy powinni o tym podziękować PISowi jesienią w czasie wyborow , ze to dzieki nim inwestycje w ich gminie czy dzielnicy będą odwlekane. Mam nadzieje że o te 23% mniej z Was zagłosuje na tych nieudaczników.

Węgry, Czechy, Litwa i Malta dostaną jeszcze mniej, bo o 24%.
Kto by się spodziewał, że i tam sięgają macki Pis-S-u?

I to ma wytłumaczyć ten "sukces" Polski ? Na tych 23% procentach może się nie skończyć krojenie polskich dotacji unijnych. Bowiem wypłacanie Polsce tych okrojonych ( na razie w takiej wysokości) pieniędzy uzależnione będzie także od respektowania przez polski rząd pewnych standardów, które on jak wszystkim wiadomo, ma w du...ie. Swoją drogą, w czym rzecz że Morawiecki tupie nogą na te zmiany. Przecież dla jego ekipy (czytaj Pisuarów) Unia jest Polsce nie potrzebna. To zacofana i zbiurokratyzowana organizacja, narzucająca im jakieś warunki. Dwulicowość tych gamoni jest tak prymitywna, jak oni sami. Ci kretyni z jednej strony chcą zmuszać kobiety do rodzenia upośledzonych dzieci, a z drugiej nie chcą im dać wsparcia wystarczającego do opieki nad nimi przez całe ich życie.

Było wiadomo, ze będzie mniej.
Po pierwsze dlatego, ze wyszedł z UE duży płatnik netto.
Po drugie dlatego, ze wiekszosc regionów Polski jest po prostu bogatsza niż w poprzednim okresie programowania, ale to jest wyłącznie wina Tuska.
23% to jest jednak najbardziej pesymistyczny z możliwych scenariuszy.
Destrukcyjny charakter działalności rzadu II PRL nie był bez wpływu na to, ze ten właśnie scenariusz się zrealizował.
Polska po prostu znaczy w UE coraz mniej. Widać to było chociażby po ostatnich wyborach ambasadorów unijnych, w których II PRL nie obsadziła żadnego.