Czesc,
Na usg w 12 tyg lekarz powiedzial ze dziewczynka. W 16 tyg chlopak. I zalamalam sie. Mam juz chlopca i marzylam o dziewczynce. Tak mi smutno. Potrzebuje wsparcia. A moze jest szansa ze to pomylka?

Mam nadzieje, że to nie dzieje sie naprawde..

Bez stresu- u mnie też się pomylili

Oj niepotrzebnie narobił Ci nadzieję w tym 12tc :-( to jeszcze wcześnie i na tym etapie to prawie każde maleństwo wygląda na dziewczynkę. Pomyłki oczywiście się zdarzają, choć zdecydowanie rzadziej z chłopca na dziewczynkę. Nie będę pisać oczywistości, że najważniejsze żeby zdrowe było, ale napiszę Ci, że kiedy usłyszałam w drugiej ciąży, że to druga dziewczyna, to zalała mnie fala gorąca - ale jak? Wszyscy mówili, że to na pewno chłopak, ja tak bardzo chciałam syna, dziadek ma już 5 wnuczek i czeka na tego wymarzonego wnuka, mąż po cichu liczył na syna... a teraz kiedy patrzę na te moje dwie dziewczyny, na ich siostrzaną miłość to w duchu śmieję się sama z siebie. Doskonale rozumiem Twoje rozterki, daj sobie czas na przeżycie żalu, a niebawem oswoisz się z sytuacją i zaczniesz cieszyć się drugim synkiem. My właśnie staramy się o trzecie dziecko i mamy już wybrane imię dla ... dziewczynki :-)

Serio? Zastanów się nad tym co piszesz.. Złamać to się można jak u dziecka lekarz wykryje jakieś wady, czy choroby.

Ja bylam przeszczesliwa, ze w ogole bedziemy miec dziecko po 8 latach staran. Wazne bylo zeby bylo zdrowe a plec nie byla wazna.
Rozumiem, ze kazda kobieta podchodzi do tego tematu inaczej. Jednak nie wiem jakbym mogla Cie pocieszyc.

Najważniejsze że dziecko jest zdrowe ,znam osobę co narzekała ze 2 ma się urodzić chłopiec a nie dziewczynka , chciała miec 2 dziewczynki , przykro że są takie osoby ja wtedy kilka lat się starałam o ciążę i byłam po poronieniu , takie osoby co narzekają na płeć chyba nie mają w życiu żadnych problemów

Mi się wydaje, że nie ma co jechać na autorkę. Hormony robią swoje, dziewczyna trochę nastawiła się na tą corcie. Przecież mimo wszystko kocha swoje dziecko tylko ma delikatny niedosyt. Pewnie dzisiaj wstanie i będzie już inaczej.
Ja jestem po dwóch ciążach. Też jestem po poronieniach i przejściach, ciążę też łatwe nie były. Pamiętam.ze marzyłam żeby w pierwszej ciąży była córeczka, pewnie też czułabym przez chwilkę żal, ale u mnie były takie historie na usg, że nie miałam szans na takie problemy. Całe szczęście mam zdrowego chłopaka. W drugiej ciąży od początku nastawiłam się że chce chłopca, bo będą się lepiej dogadywać i miałam już cała męska wyprawkę i tak na początku mówili będzie chłopak, już że Stasiem rozmawialiśmy w brzuchu i dopiero po 30tyg okazało sie, że jednak trzeba kupić coś różowego ;).
Też mam kumpele która razem.ze mną była w ciąży tyle że ja byłam w drugiej ona w trzeciej i miala już dwóch chłopaków. No i trzeci chłopak się pokazał. Mówiła że super bo ważne że zdrowy ale też marzyła o tej dziewczynce i na początku czuła delikatne rozczarowanie, jeszcze mówiła że fajnie mam z tymi sukieneczka mi dla małej. Teraz śmieje się, że nie będzie musiała prowadzić trudnych rozmów, wszystko spocznie na mężu :)
Zobaczysz, minie dzień dwa i zapomnisz, że marzyłaś o dziewczynce.

A po co w ogóle dowiadywac sie o plci dziecka na usg? Dwa razy bylam w ciąży, na usg mowilam lekarzowi, ze ma mi nie mowic co bedzie. Dowiedzialam sie jak sie dzieci urodzily.

Informacji z 12 tc to wcale bym nie brała na poważnie.
U nas w pierwszej ciąży na połówkowym usg (22-24 tc) lekarz powiedział, że to chyba dziewczynka, ale mam się jeszcze nie nastawiać, bo chłopięce klejnoty wychodzą nawet do 30 tc. Ok. 30 tc lekarz powiedział, że dziecko ma dużo pępowiny między nogami i nie jest w stanie określić płci. Szykowałam wszystko neutralne, od wózka i łózeczka, ciuszków po kolor ścian w pokoju. Urodził sie chłopak ;) W drugiej ciąży liczyłam na dziewczynkę, bo chociaż miałam wszystko dla chłopca to kuzynka zostawił mi parę worków ciuchów babskich i w sumie byłam przygotowana i na to i na to. Jednak połówkowym usg nie było wątpliwości, że to znowu chłopak. No cóż, cień zawodu był. Ale tylko chwilę. Mąż od razu stwierdził, że to przynajmniej ekonomiczne (po starszym masę rzeczy zostało jednak chłopięcych) i wygodne, bo dwóch chłopaków z małą różnicą wieku w jednym pokoju, wspólne zabawki itd. Jest super :) Z kolei moja przyjaciółka mając chłopca czekała na drugiego, bo mówiła, że patrząc jak to u nas wygląda to ona też tak chce. No i ma :) Teraz jak się spotykamy to nasze 4 chłopaki mają co robić ;p

Informacji z 12 tc to wcale bym nie brała na poważnie.

kwestia lekarza i sprzętu na jakim pracuje. nam w 11 tyg określił na 99%. ja się zaśmiałam, że to takie pól na pół, a on na poważnie powiedział, że jest pewny. ale fakt, jest dobrym specjalistą i ma sprzęt jeden z lepszych w 3mieście. jeśli usg było na nfz to w ogóle bym nie brała pod uwagę takich informacji (np. na izbie przyjęć na porodówkę jak mi robili usg to lekarz stwierdził, że dziecko jest ponad kilogram mniejsze niż na ostatniej wizycie prywatnej).

Czasami w szpitalu mają lepszy sprzęt niż w niejednym prywatnym gabinecie.

A autorce postu to chyba z hormonów się w głowie pomieszało. Zamiast cieszyć się, że dziecko zdrowe to ty płaczesz, że płeć nie taka? Ciąża to nie koncert życzeń, doceń to co masz, bo nie jeden by chciał, żeby go spotkało takie "nieszczęście" jak Ciebie.

Kobieto rozumiem hormony, nastawienie na płeć itd ale zastanów się co piszesz... Mam syna z pierwszej ciąży, potem miałam dwa poronienia... To jest tragedia... A nie to czy urodzi się chłopak czy dziewczynka. Jestem teraz w ciąży i modlę się tylko o to żeby było zdrowe a nie o to czy będzie synek czy córka...
Trzeba docenić to co się ma i dostaje od losu, nigdy nie życzę abyś doświadczyła straty dziecka to najgorsze co może przeżyć matka. Życzę aby dzieciątko było w pełni zdrowe.

Dokładnie.
Mi się urodził synek z nieuleczalną wadą o której nie wiedziałam, dlatego jak czytam takie posty to mnie normalnie zalewa. Oddałabym wszystko byle by był zdrowy i guzik by mnie obchodziło czy dalej byłby chłopcem czy jednak by się urodził dziewczynką.

Durne te baby jak nie wiem co.

A może przestałybyście się wymądrzać i radzić autorce, co "powinna"? Marzyła o córce. Każdy ma prawo do marzeń. Nie napisała, że nie chce tego chłopczyka, tylko że "marzyła o dziewczynce". Czy to takie dziwne? Na pewno będzie kochać synka, ale to, że chciała mieć córeczkę, nikogo nie powinno dziwić, a tym bardziej upoważniać do krytyki.

Ale co w takiej sytuacji można autorce poradzić??? Zrób aborcję, może następne będzie dziewczynką? Oddaj do adopcji i zrób sobie kolejne, może będzie dziewczynka? No co tu poradzić? Jak to mówią, nie ma co płakać nad rozlanym mlekiem. Chyba autorka decydując się na ciążę miała świadomość, że może będzie wymarzona dziewczynka, ale może też i kolejny chłopak. Jak chce mieć 100 % pewności, że planowana ciąża da jej córka to niech zrobi sobie zabieg in vitro z wcześniejszą selekcją zarodków, wybiorą ten który jest kobiecy a nie męski i będzie miała 100 % sukcesu w spełnieniu marzenia o córce. W każdym innym wypadku to czysta loteria.
Też mam dwóch synów. Jak się okazało, że jestem w trzeciej ciąży też musiałam najpierw oswoić się z myślą, że może to znowu będzie chłopak i może nigdy córka nie będzie mi dana. I wygląda na to , żre obejdę się bez córki i świat jakoś się nie zawalił (ciążę straciłam). Takie życie...

Miśka, autorka nie prosi o radę. Po prostu czuje zawód, że to nie wymarzona dziewczynka. Jest jej smutno i tyle. Gdzie słowa o aborcji??? Skąd ta nadinterpretacja?

I to wszyscy jej po kolei napisali co myślą w tym temacie, jakie mieli swoje przeżycia i uczucia w takich momentach. Nie ma się co oburzać, klamka już zapadła...

Autorka tak napisała temat jakby w depresję miała wpaść że będzie chłopiec , napisała że się załamała. Jakby płeć była najważniejsza jak chciała mieć dziewczynkę mogła adoptować albo invitro a tak to 50procent szans jest jak zaszła naturalnie w ciążę

W depresję to mogła wpaść po tych wszystkich atakach, które tu mają miejsce.
Dla każdego jego problem jest w danym momencie największy. Póki się z nim nie upora.
Dla jednej z was jest to poronienie, dla innej problem z zajściem w ciążę. Dla autorki inna płeć od tej, na którą się nastawiła po pierwszym USG. Sądzę, że napisała swój post pod wpływem emocji, które przecież opadają z czasem...

u nas to byla lekka pomylka ale w wadze. Wg. usg mialo byc dziecko max 4kg a wyszlo 5150!

Dla każdego jego problem jest w danym momencie największy. Póki się z nim nie upora.
Dla jednej z was jest to poronienie, dla innej problem z zajściem w ciążę. Dla autorki inna płeć

Dla kolejnej złamany paznokieć...

To w takim razie autorka postu chyba problemów w życiu nie ma jeśli dla niej powodem do załamania i depresji wręcz jest nie taka płeć dziecka jaką sobie wymarzyła.

Dla mnie to absurd, no ale ok. Ludziom się czasem chyba przewraca z głowach, z dobrobytu czy co.

Mam dwie nastoletnie córki. Kilka lat temu poznałam miłość życia. Zdecydowaliśmy się na dziecko. Lekarz powiedział na teście pappa 90% chłopak. Sam zaproponował info o płci. Skakałam pod chmury. Moja ginekolożka w moment ściągnęła mnie ziemię. W 23tyg. okazało się, że to dziewczynka. Rozumiem Twoje rozczarowanie. Jesteśmy tylko ludźmi. Nie byłoby rozczarowania, albo mniejsze gdyby pierwsza informacja nie była błędna. To tak jakby ktoś ukradł mi moje spełnione marzenie. kolejną córkę pokocham równie mocno, ale początkowe rozczarowanie samo przychodzi.

Łatwo jest krytykować...
Autorka zapewne nie miała na myśli, że nigdy nie pokocha chłopca, którego nosi pod sercem tylko, że marzyła o córce i jest jej zwyczajnie przykro i ma do takich uczuć święte prawo. Nie będzie gorszą mamą dla dwuch chłopców i na 100% pokocha drugiego synka tak samo jak pokochałaby córkę. A wy wstrętne babska umiecie tylko oceniać, zamiast po ludzku pocieszyć, że ma prawo do smutku i rozczarowania ale, że kiedy oswoi się z tą myślą a na pewno tak będzie to wszystko się poukłada tak jak powinno. Nikt nie chciałby urodzić chorego dziecka i oczywistym jest, że zdrowie maluszka stawiamy pierwszym miejscu ale na litość czy nie można mieć porostu marzenia o danej płci swojego wyczekanego dziecka?

Co oznacza wyraz "dwuch"?

A ja doskonale rozumiem dziewczynę, z tym, że u mnie jest na odwrót, i w pupie mam wasze ataki na mnie czy autorkę. Marzylismy o chłopcu, a na połówkowym ultrasonografka informuje o dziewczynce. Płakałam 2 dni, przygasłam, wciąż troszczę się o ciążę oczywiście, ale nie jestem w stanie na ten moment ruszyć ubranek już zakupionych, a przecież muszę je sprzedać i kupić dziewczęce. Wciąż łudzę się nadzieją, że jednak urodzie syna . .
Autorko napisz co u Ciebie? Czy w końcu urodziłaś córkę czy syna? Jak się czujesz jako mama? Jesli urodzil ske jednak syn - to hak sobie poradziłaś z tym faktem?

Z ciuszkami to poczekaj, może jednak usg kłamało.

Taką niespodziankę miała moja koleżanka. Pierwsze dziecko. Całą ciążę na każdym usg słyszała, że na pewno dziewczynka. Miała różowy pokój wyszykowany, ciuszki, wózek itd. A po porodzie szok, podali jej synka. Nikt sie tego nie spodziewał. Mąż na gwałt robił szybkie zakupy, bo w szpitalu mieli bodziaki i kaftaniki różowe. Rodzina i znajomi im nie wierzyli. Ot taki mały błąd.

Podobna sytuacja była u naszych sąsiadów. Chłopca już mieli i całą ciążę sąsiadka mówiła, że teraz na pewno dziewczynka, bo każde usg jej to pokazuje. No i co.... Kolejny chłopak hehe

Doskolane Panią rozumiem :( mam już synka a całe życie marzyłam o tej dziewczynce. Jak lekarz powiedział że kolejny chłopiec to ryczalam calu dzień, oczywuscie że będę kochać go tak samo, ale czuję takie rozczarowanie. Niby to 12 tydzień ale lekarz na badaniu prenatalnym się raczej nie myli, jest to lekarz najlepszy o ma 100 procent pewności. Ale nie ukrywam że czuje rozczarowanie.