Powtórka z rozrywki?
Rok 2002.
Wybucha afera Rywina, która otwiera ludziom oczy na to jaki jest prawdziwy układ władzy. Nastąpiło wtedy chwilowe rozszczelnienie systemu w wyniku konfliktu między dwiema frakcjami układu postkomunistycznego, które wiele mówi o jego pochodzeniu, bowiem bardzo przypomina walki frakcyjne w obozie władzy komunistycznej w peerelu między Chamami i Żydami.
Komisja Rywina doprowadza do obnażenia układu i jego kompromitacji, promuje dwie osobowości Rokity i Ziobro, w efekcie czego PIS wygrywa wybory w r. 2005. Platforma przechodzi do opozycji i kuma się z układem a do walki politycznej zaprzęga popkulturę i marketing wraz z jego metodami kreowania pozytywnego wizerunku swojego obozu i negatywnego wizerunku PIS, prezentująć reformy postolowane przez PIS jako zagrożenie demokracji.
Spora część społeczeństwa, szczególnie młodej generacji lemingów, daje się omamić i w wyniku przyśpieszonych po rozpadzie koalicji wyborów, PO przejmuje władzę, a uklad postkomunistyczny zyskuje pełnie pole do działania i zawłaszczania państwa. W efekcie, układ postkomunistryczny przekształca się w system postkomunistyczny obejmujący swymi mackami całość życia społecznego w Polsce. Tworzy się system sfunkcjonalizowanych patologii.
Dorobek komisji Rywina nie poszedł jednak całkiem na marne, bo wokół PIS skupiły się środowiska jawnie antysystemowe i skok postkomuny na państwo staje się coraz bardziej widoczny i odczuwalny w kieszeni, a narastająca opresywność systemu budzi protesty w takich kwestiach jak częstotliwości dla Radio Maryja, czy TVTrwam lub ustawa o zgromadzeniach.
Do wiadomości publicznej przedostają się informacje o fali przekrętów dokonywanych przez układ postkomunistyczny, a punktem kulminacyjnym staje się katastrofa smoleńska ujawniająca stan państwa i prawdziwą twarz postkomunizmu, utwardzając opozycję antysystemową. Od tej chwili opór staje się coraz bardziej zdecydowany a życie polityczne tłumione w mediach mainstreamowych, przenosi się do internetu i pism niezależnych.
Na scenie pojawiają się nowe pokolenia nieskażone komunizmem a afera taśmowa, tak jak afera Rywina, dostarcza klamry ostatecznie kompromitującej system i w r. 2015 PO przegrywa wybrory. Ale uklad postkomunistyczny nie daje za wygraną, wystawia Nowoczesną i KOD do dalszej walki.
Wybucha afera Rywina, która otwiera ludziom oczy na to jaki jest prawdziwy układ władzy. Nastąpiło wtedy chwilowe rozszczelnienie systemu w wyniku konfliktu między dwiema frakcjami układu postkomunistycznego, które wiele mówi o jego pochodzeniu, bowiem bardzo przypomina walki frakcyjne w obozie władzy komunistycznej w peerelu między Chamami i Żydami.
Komisja Rywina doprowadza do obnażenia układu i jego kompromitacji, promuje dwie osobowości Rokity i Ziobro, w efekcie czego PIS wygrywa wybory w r. 2005. Platforma przechodzi do opozycji i kuma się z układem a do walki politycznej zaprzęga popkulturę i marketing wraz z jego metodami kreowania pozytywnego wizerunku swojego obozu i negatywnego wizerunku PIS, prezentująć reformy postolowane przez PIS jako zagrożenie demokracji.
Spora część społeczeństwa, szczególnie młodej generacji lemingów, daje się omamić i w wyniku przyśpieszonych po rozpadzie koalicji wyborów, PO przejmuje władzę, a uklad postkomunistyczny zyskuje pełnie pole do działania i zawłaszczania państwa. W efekcie, układ postkomunistryczny przekształca się w system postkomunistyczny obejmujący swymi mackami całość życia społecznego w Polsce. Tworzy się system sfunkcjonalizowanych patologii.
Dorobek komisji Rywina nie poszedł jednak całkiem na marne, bo wokół PIS skupiły się środowiska jawnie antysystemowe i skok postkomuny na państwo staje się coraz bardziej widoczny i odczuwalny w kieszeni, a narastająca opresywność systemu budzi protesty w takich kwestiach jak częstotliwości dla Radio Maryja, czy TVTrwam lub ustawa o zgromadzeniach.
Do wiadomości publicznej przedostają się informacje o fali przekrętów dokonywanych przez układ postkomunistyczny, a punktem kulminacyjnym staje się katastrofa smoleńska ujawniająca stan państwa i prawdziwą twarz postkomunizmu, utwardzając opozycję antysystemową. Od tej chwili opór staje się coraz bardziej zdecydowany a życie polityczne tłumione w mediach mainstreamowych, przenosi się do internetu i pism niezależnych.
Na scenie pojawiają się nowe pokolenia nieskażone komunizmem a afera taśmowa, tak jak afera Rywina, dostarcza klamry ostatecznie kompromitującej system i w r. 2015 PO przegrywa wybrory. Ale uklad postkomunistyczny nie daje za wygraną, wystawia Nowoczesną i KOD do dalszej walki.
2
1