Karierę medialną rozpoczął w wieku lat dziewięciu, jako "cudowne dziecko" na okładce tygodnika "Polityka". Jako trzynastolatek prowadził już telewizyjny program "Drops". Studiował we Włoszech (lingwistykę na Universita' degli Studi di Milano), równocześnie pracując jako korespondent "Polityki" i radia RMF. Później był m.in. bramkarzem w kinie "Iluzjon", tłumaczem więziennym, pilotem wycieczek w Częstochowie, copywriterem a agencji reklamowej i psycholingwistą, odczytującym w programie telewizyjnym cechy charakteru gości na podstawie sposobu wymawiania przez nich określonych głosek.
Kiedy miał 23 lata uzależnił się od heroiny.
Tomasz Piątek, bo o nim mowa, debiutował w roku 2002 powieścią "Heroina", ciepło przyjętą przez krytykę (m.in. z uwagi na eksperyment, polegający na wprowadzeniu zaburzonej, podporządkowanej treści fabuły, struktury narracji), później wydał "Kilka nocy poza domem" (Wydawnictwo Czarne 2002), "Bagno" (Wydawnictwo Czarne 2004), "Przypadek Justyny" (Wydawnictwo Czarne 2004), "Nionio" (Wydawnictwo Literackie 2005), "Dobrego Pana" (Państwowy Instytut Wydawniczy 2005), i "Błogosławiony wiek" (Państwowy Instytut Wydawniczy 2006), a także trylogię fantasy "Ukochani poddani Cesarza" (Runa, 2003-2004). Ostatnią jak dotąd książką pisarza jest "Pałac Ostrogskich" (W.A.B. 2008) - psychothriller, w którym ponownie bohaterem jest narkoman (tym razem - zdrowiejący), jednak
jak zauważyli krytycy nic po lekturze "Pałacu Ostrogskich" nie jest tym, czym się dotychczas wydawało.
